Αρχαίες τραγωδίες: Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9786185259556

Αρχαίες τραγωδίες: Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης

€28,62
€31,80
0
No votes yet
Η Ασπασία Παπαθανασίου είναι αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της αναβιώσεως του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Πειραϊκό Θέατρο κ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Η Ασπασία Παπαθανασίου είναι αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της αναβιώσεως του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Πειραϊκό Θέατρο και τον μεγάλο σκηνοθέτη Δημήτρη Ροντήρη, η συμβολή του οποίου στην αναβίωση και διάδοση του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος υπήρξε καθοριστική. Η Ασπασία Παπαθανασίου δεν περιορίσθηκε μόνο στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα. Ερμήνευσε και σημαντικούς ρόλους του Νέου Ελληνικού και του παγκόσμιου σύγχρονου θεάτρου. Η ζωή της όμως σημαδεύθηκε οριστικά από το Αρχαίο Δράμα και τους μεγάλους τραγικούς: τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη. Αυτούς εξακολούθησε να μελετά και να προβληματίζεται πάνω στα έργα τους και μετά την απόσυρσή της από την άμεση ερμηνευτική δράση ως ηθοποιού. Καρπός αυτών των μελετών και αυτής της συνεχούς ενασχολήσεως είναι το βιβλίο αυτό, αφιερωμένο σε επιλεγμένες τραγωδίες των τριών τραγικών. Δεν προσεγγίζει τις τραγωδίες αυτές ως φιλόλογος, κριτικός θεάτρου ή ειδικός για το Αρχαίο Δράμα αλλά ως ηθοποιός, που ερμήνευσε η ίδια κύριους ρόλους των έργων των τριών τραγικών. Με άλλα λόγια, είναι ένα βιβλίο για το Αρχαίο Δράμα, ειδωμένο από τη σκοπιά μιας μεγάλης ερμηνεύτριας του Αρχαίου Δράματος και σ' αυτό βρίσκεται η ιδιαίτερη αξία του βιβλίου.

ISBN:
9786185259556
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
24x17
Σελίδες: 
578
Έτος: 
2019
Γεννήθηκε στην Άμφισσα. Τελείωσε τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1940. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του "Λαϊκού Θεάτρου" και του θιάσου "Ενωμένοι καλλιτέχνες" (1944), καθώς και μέλος του "Πειραϊκού Θεάτρου", που ίδρυσε ο Δημήτρης Ροντήρης. Το 1959 παίρνει μέρος σε παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και σε 35 χώρες όλου του κόσμου. Συμμετέχει σε δίγλωσση παράσταση στη Μόσχα και ερμηνεύει τη "Μήδεια" του Ευριπίδη, εγκαινιάζοντας την παρουσίαση αρχαίας τραγωδίας με ξένο θίασο, όπου καθένας παίζει στη δική του γλώσσα. Με τη μορφή δίγλωσσης παράστασης ερμηνεύει το ρόλο της "Αντιγόνης" του Σοφοκλή στο Κίεβο. Στην Τιφλίδα της Γεωργίας, πάλι σε δίγλωσση παράσταση, ερμηνεύει τη "Μήδεια" του Ευριπίδη. Στο Τόκιο Ιαπωνίας, σε δίγλωσση παράσταση, ερμηνεύει το ρόλο της "Ιοκάστης" στον "Οιδίποδα Τύραννο" του Σοφοκλή. Στο Coven Garden του Λονδίνου ερμηνεύει το ρόλο της "Ανδρομάχης" στους "Τρώες" του Μπερλιόζ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του πολιτιστικού φορέα "Δεσμοί" και του "Κέντρου Αρχαίου Ελληνικού Δράματος". Δίδαξε σε θεατρικά σεμινάρια στην Αγγλία, στην Ισπανία, στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα. Το 1960, στο φεστιβάλ του Θεάτρου των Εθνών της απονέμεται ομόφωνα το πρώτο βραβείο ηθοποιίας για την ερμηνεία της στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή. Το 1962, το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας της απονέμει ομόφωνα το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών. Το 1963, η διεθνής θεατρική επιτροπή του Παλέρμου την ανακηρύσσει ομόφωνα την καλύτερη Ευρωπαία ηθοποιό και της απονέμει Αργυρούν Μετάλλιο και η επιτροπή βραβείων "Μαρίκα Κοτοπούλη" της απονέμει ομόφωνα το ομώνυμο βραβείο. Το 1991, η γαλλική κυβέρνηση την ανακηρύσσει "Officer" της Τάξεως των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το 1992, η Ακαδημία Αθηνών της απονέμει το "Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών". Το 1995, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, της απονέμει τον τίτλο του "Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος".

Η Ασπασία Παπαθανασίου είναι αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της αναβιώσεως του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Πειραϊκό Θέατρο και τον μεγάλο σκηνοθέτη Δημήτρη Ροντήρη, η συμβολή του οποίου στην αναβίωση και διάδοση του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος υπήρξε καθοριστική. Η Ασπασία Παπαθανασίου δεν περιορίσθηκε μόνο στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα. Ερμήνευσε και σημαντικούς ρόλους του Νέου Ελληνικού και του παγκόσμιου σύγχρονου θεάτρου. Η ζωή της όμως σημαδεύθηκε οριστικά από το Αρχαίο Δράμα και τους μεγάλους τραγικούς: τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη. Αυτούς εξακολούθησε να μελετά και να προβληματίζεται πάνω στα έργα τους και μετά την απόσυρσή της από την άμεση ερμηνευτική δράση ως ηθοποιού. Καρπός αυτών των μελετών και αυτής της συνεχούς ενασχολήσεως είναι το βιβλίο αυτό, αφιερωμένο σε επιλεγμένες τραγωδίες των τριών τραγικών. Δεν προσεγγίζει τις τραγωδίες αυτές ως φιλόλογος, κριτικός θεάτρου ή ειδικός για το Αρχαίο Δράμα αλλά ως ηθοποιός, που ερμήνευσε η ίδια κύριους ρόλους των έργων των τριών τραγικών. Με άλλα λόγια, είναι ένα βιβλίο για το Αρχαίο Δράμα, ειδωμένο από τη σκοπιά μιας μεγάλης ερμηνεύτριας του Αρχαίου Δράματος και σ' αυτό βρίσκεται η ιδιαίτερη αξία του βιβλίου.