Γράμμα από την Κάσο. 1965 - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
Γράμμα από την Κάσο. 1965
SKU:
9789601654195

Γράμμα από την Κάσο. 1965

€26,10
€29,00
0
No votes yet

O Robert A. McCabe τράβηξε τις πρώτες του φωτογραφίες το 1939, σε ηλικία πέντε ετών. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ευρώπη, το 1954, έβγαλ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Αποστολή σε 48 ώρες

Λεπτομέρειες βιβλίου

O Robert A. McCabe τράβηξε τις πρώτες του φωτογραφίες το 1939, σε ηλικία πέντε ετών. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ευρώπη, το 1954, έβγαλε την πρώτη από τις πολλές του εμβληματικές φωτογραφίες της Ελλάδας. Μια επίσκεψη στην Κάσο το 1965 ήταν η αιτία για τον μεγαλύτερο αριθμό των φωτογραφιών που θα βρείτε σε ετούτο το βιβλίο. Έχει εκδώσει περισσότερα από 16 λευκώματα κι έχει εκθέσει τη δουλειά του σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και σε πολλούς χώρους στις ΗΠΑ. Τα βιβλία του ασχολούνται με θέματα και τοποθεσίες στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Νέα Υόρκη, στην Αβάνα, στην Κίνα και στην Ανταρκτική.
Τον Αύγουστο του 1965, ένας νεαρός Αμερικανός φωτογράφος επισκέπτεται την Κάσο, με αποστολή να βγάλει μια σειρά φωτογραφιών, για να πλαισιώσουν το κείμενο ενός βιβλίου για την ιστορία του νησιού. Οι φωτογραφίες αυτές, που έμειναν τελικά, εκτός ελαχίστων, στο συρτάρι ως το 2013, αποτελούν τον κορμό του βιβλίου αυτού,  που συνοδεύεται από κείμενα δύο εξαιρετικών Κασιωτών, του Νίκου Μαστροπαύλου και της Μαριλέν Φραγκούλη Κέδρος.

«Στο βάθος της ψυχής της η κοσμοπολίτισσα, όσο και κλεισμένη στον εαυτό της, Κάσος εξακολουθεί να αποτελεί εξωτικό τόπο, παράδεισο της ζώσας νησιωτικότητας, όπου αναβιώνουν ήθη από τα χρόνια της αθωότητας, καθώς επιμένει να ταξιδεύει ακόμη εκτός τουριστικού ρεύματος. Πριν την εξαργύρωση του ενδιαφέροντος του επισκέπτη για τον απόμακρο κόσμο της, υπάρχει το αυθεντικό ενδιαφέρον των ανθρώπων της Κάσου για τον ξένο, που αψήφησε τα πολλά βάσανα του μακρόσυρτου ταξιδιού για να αράξει στο νέο λιμάνι της Μπούκας. Νοιάζονται για τη γνώμη που θα σχηματίσει ο ξένος γι’ αυτούς και του κάνουν χώρο για να καθίσει δίπλα τους στα γλέντια τους, εκεί που αποκαλύπτονται τα τρίσβαθα της ψυχής τους. Γιατί, κι αν η Κάσος είχε βαδίσει στα μονοπάτια της παγκοσμιοποίησης πριν την Παγκοσμιοποίηση, διατηρεί ατόφια την ιδιαίτερη κουλτούρα της, τα πανηγύρια, τα γλέντια, τη μουσική, τους χορούς, τα τραγούδια, τη γαστρονομία της, σε φόντο φυσικό και, εν πολλοίς, αδιατάραχτο».  ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

«Την πρώτη φορά που ο Ρόμπερτ ανέφερε ότι πρωτοεπισκέφθηκε την Κάσο τη δεκαετία του 1960, νόμιζα ότι έκανε λάθος. Κανείς δεν πήγαινε στην Κάσο τότε  εκτός κι αν είχε κάποια σχέση με το νησί. [...] Οι φωτογραφίες του Ρόμπερτ αποτυπώνουν την Κάσο όπως είναι ακόμα και σήμερα, τραχιά και πιστή στον εαυτό της, μετέωρη λες μέσα στον χρόνο. Περπατάς το νησί και βλέπεις ακόμα τις ίδιες ακριβώς εικόνες, ξανά και ξανά. Στο ανεκπαίδευτο μάτι η Κάσος μπορεί να μοιάζει απλοϊκή κι ανεπιτήδευτη, αλλά είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένη από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Έχει μια δική της υποκείμενη μουσική, τη γη, τη θάλασσα, τη χειροτεχνία της, το φαγητό, τη φιλοξενία και μια παραδοσιακή κουλτούρα αόρατη στον περιστασιακό επισκέπτη. Ο κοινωνικός και ιστορικός ιστός του νησιού είναι ακόμα άθικτος». ΜΑΡΙΛΕΝ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΚΕΔΡΟΣ

ISBN:
9789601654195
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Σελίδες: 
226
Έτος: 
2022
Ο Robert McCabe γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934. Δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας του άρχισε να εργάζεται ως εκδότης στη "New York Daily Mirror" και η οικογένεια μετακόμισε στα προάστια της Νέας Υόρκης. Η εφημερίδα αυτή ήταν μία από τις πρώτες εικονογραφημένες στη Νέα Υόρκη, πράγμα που συνετέλεσε στο να ενδιαφερθεί ο Robert από νωρίς για τη φωτογραφία. Σε ηλικία τεσσεράμισι ετών του έκαναν δώρο μια Kodak Baby Brownie με την οποία αναζητούσε "γεγονότα". Φωτογράφισε τυφώνες, πτώματα στις σιδηροτροχιές, πνιγμούς, αυτοκινητικά ατυχήματα, κάπου κάπου κάποια διασημότητα ή γάμο. Τελικά καταστάλαξε σε μια φωτογραφική μηχανή μεσαίου μεγέθους (και αργότερα 35 mm), ενώ ο μεγαλύτερος αδερφός του φωτογράφιζε με 4"χ 5" Speed Graphi - τη συνηθισμένη μηχανή των ρεπόρτερ εκείνης της εποχής. Οι δυο τους μοιράζονταν τον σκοτεινό θάλαμο στο υπόγειο του σπιτιού τους και καμιά φορά συνεργάζονταν με τους επαγγελματίες φωτογράφους της "Mirror" έκαναν ρεπορτάζ πάνω από τα λεγόμενα "radio cars". Μεγαλώνοντας, ο Robert άρχισε να απομακρύνεται από τις "ειδήσεις" και το ενδιαφέρον του στράφηκε στην ίδια τη σύνθεση της εικόνας, είτε επρόκειτο για ανθρώπους είτε για τοπία ή νεκρές φύσεις. Παράλληλα παρακολουθούσε συστηματικά το U.S. Camera Annual, όπου παρουσιαζόταν η δουλειά πολλών από τους μεγαλύτερους φωτογράφους της εποχής. Το καλοκαίρι του 1954, σε ηλικία 21 ετών, ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον οποίο είχε προσκαλέσει για δύο εβδομάδες ο συμφοιτητής του Πέτρος Νομικός. Όπως ήταν φυσικό -για όσους γνωρίζουν την Ελλάδα εκείνης της εποχής- τα δύο αδέρφια έμειναν στην Ελλάδα όλο το καλοκαίρι. Ο Robert, σε μια Ελλάδα που δεν ήξερε τι σημαίνει τουρισμός, είχε το αίσθημα της ανακάλυψης και της καταγραφής ενός άγνωστου για κείνον τρόπου ζωής, σε μια εκπληκτικά όμορφη γωνιά του κόσμου. Στις πρώτες του επισκέψεις έβγαζε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, χρησιμοποιώντας φιλμ Plus-X και τραβώντας με μηχανή Rolleiflex. Εξέθεσε τις φωτογραφίες του 1954-1955 στη Firestone Library του Πανεπιστημίου του Princeton. Το 1957 φωτογράφισε τις Κυκλάδες σε έγχρωμο φιλμ μετά από παραγγελία της National Geographic Society, χρησιμοποιώντας κυρίως Kodachrome. Το 2006, στην Κίνα, χρησιμοποίησε ψηφιακή Panasonic Lumix. Το έργο του Robert McCabe έχει εκτεθεί σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του "Metamorphosis", "Greece 1954-1965", "Ελλάδα: Τα χρόνια της αθωότητας (1954-1965)", "Τρεις Μέρες στην Αβάνα", "DeepFreeze! A photographer' s Antarctic Odyssey in the Year 1959", "Στο δρόμο για την Ελλάδα", "Grece. Les annees d' innocence" και "The Ramble in Central Park", το οποίο και απέσπασε το βραβείο Fore Word για το καλύτερο βιβλίο στην κατηγορία Nature για το 2011.

O Robert A. McCabe τράβηξε τις πρώτες του φωτογραφίες το 1939, σε ηλικία πέντε ετών. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ευρώπη, το 1954, έβγαλε την πρώτη από τις πολλές του εμβληματικές φωτογραφίες της Ελλάδας. Μια επίσκεψη στην Κάσο το 1965 ήταν η αιτία για τον μεγαλύτερο αριθμό των φωτογραφιών που θα βρείτε σε ετούτο το βιβλίο. Έχει εκδώσει περισσότερα από 16 λευκώματα κι έχει εκθέσει τη δουλειά του σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και σε πολλούς χώρους στις ΗΠΑ. Τα βιβλία του ασχολούνται με θέματα και τοποθεσίες στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Νέα Υόρκη, στην Αβάνα, στην Κίνα και στην Ανταρκτική.
Τον Αύγουστο του 1965, ένας νεαρός Αμερικανός φωτογράφος επισκέπτεται την Κάσο, με αποστολή να βγάλει μια σειρά φωτογραφιών, για να πλαισιώσουν το κείμενο ενός βιβλίου για την ιστορία του νησιού. Οι φωτογραφίες αυτές, που έμειναν τελικά, εκτός ελαχίστων, στο συρτάρι ως το 2013, αποτελούν τον κορμό του βιβλίου αυτού,  που συνοδεύεται από κείμενα δύο εξαιρετικών Κασιωτών, του Νίκου Μαστροπαύλου και της Μαριλέν Φραγκούλη Κέδρος.

«Στο βάθος της ψυχής της η κοσμοπολίτισσα, όσο και κλεισμένη στον εαυτό της, Κάσος εξακολουθεί να αποτελεί εξωτικό τόπο, παράδεισο της ζώσας νησιωτικότητας, όπου αναβιώνουν ήθη από τα χρόνια της αθωότητας, καθώς επιμένει να ταξιδεύει ακόμη εκτός τουριστικού ρεύματος. Πριν την εξαργύρωση του ενδιαφέροντος του επισκέπτη για τον απόμακρο κόσμο της, υπάρχει το αυθεντικό ενδιαφέρον των ανθρώπων της Κάσου για τον ξένο, που αψήφησε τα πολλά βάσανα του μακρόσυρτου ταξιδιού για να αράξει στο νέο λιμάνι της Μπούκας. Νοιάζονται για τη γνώμη που θα σχηματίσει ο ξένος γι’ αυτούς και του κάνουν χώρο για να καθίσει δίπλα τους στα γλέντια τους, εκεί που αποκαλύπτονται τα τρίσβαθα της ψυχής τους. Γιατί, κι αν η Κάσος είχε βαδίσει στα μονοπάτια της παγκοσμιοποίησης πριν την Παγκοσμιοποίηση, διατηρεί ατόφια την ιδιαίτερη κουλτούρα της, τα πανηγύρια, τα γλέντια, τη μουσική, τους χορούς, τα τραγούδια, τη γαστρονομία της, σε φόντο φυσικό και, εν πολλοίς, αδιατάραχτο».  ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

«Την πρώτη φορά που ο Ρόμπερτ ανέφερε ότι πρωτοεπισκέφθηκε την Κάσο τη δεκαετία του 1960, νόμιζα ότι έκανε λάθος. Κανείς δεν πήγαινε στην Κάσο τότε  εκτός κι αν είχε κάποια σχέση με το νησί. [...] Οι φωτογραφίες του Ρόμπερτ αποτυπώνουν την Κάσο όπως είναι ακόμα και σήμερα, τραχιά και πιστή στον εαυτό της, μετέωρη λες μέσα στον χρόνο. Περπατάς το νησί και βλέπεις ακόμα τις ίδιες ακριβώς εικόνες, ξανά και ξανά. Στο ανεκπαίδευτο μάτι η Κάσος μπορεί να μοιάζει απλοϊκή κι ανεπιτήδευτη, αλλά είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένη από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Έχει μια δική της υποκείμενη μουσική, τη γη, τη θάλασσα, τη χειροτεχνία της, το φαγητό, τη φιλοξενία και μια παραδοσιακή κουλτούρα αόρατη στον περιστασιακό επισκέπτη. Ο κοινωνικός και ιστορικός ιστός του νησιού είναι ακόμα άθικτος». ΜΑΡΙΛΕΝ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΚΕΔΡΟΣ