Γιαννούλης Χαλεπάς: Προσωπικές σχέσεις και μελέτες στο έργο του - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789606849770

Γιαννούλης Χαλεπάς: Προσωπικές σχέσεις και μελέτες στο έργο του

€13,50
€15,00
0
No votes yet
"Οι συμπτώσεις με το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά και των δωρεών που αξιώθηκα από αυτές με οδήγησαν να επαγρυπνώ, αφοσιωμένη για την ανάγκη μιας αποκαλυπ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

"Οι συμπτώσεις με το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά και των δωρεών που αξιώθηκα από αυτές με οδήγησαν να επαγρυπνώ, αφοσιωμένη για την ανάγκη μιας αποκαλυπτικής μελέτης στο έργο του.
Καθοριστική υπήρξε η προτροπή του Στρατή Δούκα στο βιβλίο του "Ο βίος ενός αγίου", όπου στο δεύτερο μέρος του, "Το έργο του Χαλεπά και τα προβλήματά του (αισθητικό δοκίμιο)", διαβάζουμε: "Η αισθητική χαρά και κατανόηση της πανάκριβης σημασίας του έργου του μέλλει ν' αποτελέσει υπόθεση της επόμενης και μεθεπόμενης καλλιτεχνικής γενεάς [...] θα μπορούσε βάσιμα να ειπωθεί πως βρέθηκε στην πρωτοπορία δύο συνεχόμενων καλλιτεχνικών αιώνων, του 19ου και 20ού, κι αποτελεί μαζί με την παγκοσμιώτερη τούτη σημασία του, τον μοναδικό κρίκο για όλους τους χαμένους ελληνικούς αιώνες."
Η προτροπή αυτή σηματοδοτεί σήμερα και την καθυστέρηση των εις βάθος απαντήσεων σε ερωτήματα για το έργο και τη ζωή του Χαλεπά, οι οποίες θα μας ήταν χρήσιμες, ώστε να έχουμε συνείδηση των δυνατοτήτων μας και της παράδοσής μας, από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Δεχόμουν με επιφύλαξη τις πρώτες προσεγγίσεις. Σχεδόν πενήντα χρόνια πηγαινοερχόμουν σε σκέψεις, ώστε να ξεπεράσω τις αμφισβητήσεις μου, να γνωρίσω τις τρέχουσες μελέτες έως σήμερα για τον Χαλεπά και να βεβαιωθώ για την ανάγκη παρουσίας των απόψεών μου. [...]"

Απόσπασμα από το κεφάλαιο "Γιαννούλης Χαλεπάς. Προσέγγιση στη ζωή και το έργο του".

ISBN:
9789606849770
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
27x21
Σελίδες: 
128
Έτος: 
2019
Η Ασπασία Παπαδοπεράκη είναι γλύπτρια. Γεννήθηκε το 1942 στην περιοχή της Κνωσσού. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ 1966-72 με πρώτη υποτροφία του ΙΚΥ και καθηγητές τους: Καλαμαρά, και σκηνογραφία με τον Βασιλειάδη. Από το 1975 μέχρι το 1978 με υποτροφία του ΕΟΜΜΕΧ φοίτησε στην Beaux Arts του Παρισιού, με δασκάλους τους Gilli και Cesar και σκηνογραφία στο Θέατρο της Vencennes. Χρησιμοποιεί για τη Γλυπτική της στοιχεία από τις μελέτες της στην ανθρώπινη φιγούρα και από την αιγαιοπελαγίτικη λαϊκή αρχιτεκτονική και την αρχαϊκή γλυπτική. Ατομικές εκθέσεις: Οι σημαντικότερες είναι: 1978 στην Ώρα? 1979, στην Έκθεση "Δέκα Γλύπτες" στην Εθνική Πινακοθήκη? 1983, στο Ινστιτούτο Goethe, ανάλυση του γλυπτού για τη Μαρία Κάλλας? 1984, γκαλερί Σταυρακάκη στο Ηράκλειο, με θέμα "Ημορφή του Καβάφη", και έκδοση βιβλίου με τον ίδιο τίτλο? 1985, Α? έκδοση και Β?έκδοση, 2003, στα πλαίσια Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και του Συνεδρίου AICA, Σύλλογος Γλυπτών "Στοιχεία στην τέχνη του 20ου αιώνα από τον Θησαυρό των Σιφνίων"? 1986, στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου Ηράκλειο "Η γυναίκα στην Αντίσταση"? 1987, Έκθεση στο Σύλλογο Γλυπτών με θέμα "Ανθρώπινη φιγούρα"? 1992, στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, έκθεση οργανωμένη από το ΕΕΤΕ με θέμα "Ανάλυση ενός έργου"? 1996, στον Αστρολάβο Πειραιά? 2001, στη Ραφήνα, στην γκαλερί Απόλλων. Στον Αστρολάβο, 2007, στην Αλεξάνδρεια στο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού έκθεση για τον Καβάφη Ιανουάριος 2009. Ομαδικές εκθέσεις: Έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως το 1980, στο Salon de Mai, και στην Biennale της Αλεξάνδρειας τον ίδιο χρόνο. Έχει φιλοτεχνήσει το γλυπτό της Μαρίας Κάλλας, για δημόσιο χώρο στην Αθήνα και με ριζοσπαστική άποψη, τη σύνθεση των προτομών του Ξυλούρη στο Ηράκλειο και του Καβάφη στην Αλεξάνδρεια. Επίσης, γλυπτά μνημειακά αφιερωμένα στη Γυναίκα της Αντίστασης, για τρία χωριά της Κρήτης Σκούρβουλα, Κρουσώνα, Μαργαρικάρι. Στα χωριά της Κρήτης συνεργάζεται με ντόπιους τεχνίτες στον πωρόλιθο και διαμορφώνει χώρους και αισθητική. Μνημειακά έργα της υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, όπως στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Σαμοθράκη, την Πελοπόννησο, Κύπρο και κυρίως στην Κρήτη, στις Ασσίτες, στα "Πλαστικά Κρήτης", στο Συνεδριακό Κέντρο του Maris Hotel Τη σύνθεση Θεοτοκόπουλος Κορνάρος Καζαντζάκης για την Παζιφήνια Τράπεζα. Έχει δημιουργήσει την καλλιτεχνική της Γλυπτική Κοινότητα που αριθμεί περίπου 25 σπίτια σε όλη την Ελλάδα, όπου είναι τοποθετημένα ανάγλυφα και ολόγλυφα έργα της, δίνοντας έτσι μια ολοκληρωμένη αισθητική πρόταση. Μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά (Αρχαιολογία, Εικαστικά, Διπλή Εικόνα, Τέχνη και Λόγος κ.α.) και έχει λάβει μέρος σε Παγκόσμια και Πανελλήνια Συμπόσια και Συνέδρια. Έχει κάνει σκηνικά, μάσκες και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τον Γιάννη Τσαρούχη, Β. Νικολαΐδη, τον Γ. Χατζηδάκη, την Θ. Κίττου, το Λύκειο Ελληνίδων Ηρακλείου. Έχει υπό έκδοση τα βιβλία: "Ο θησαυρός των Σιφνίων", "Η ιστορία της ανθρώπινης φιγούρας", "Τα μέτρα μέτρησης και το ανθρώπινο σώμα". Έχει φιλοτεχνήσει 28 μετάλλια: για το Πανεπιστήμιο Κρήτης του Γ. Σεφέρη του Δ.Μητροπούλου, Μαρίας Κάλλας και για άλλους και έχει σχεδιάσει ποιητών πορτραίτα σε έκδοση πολλαπλών όφσετ λιθογραφιών, σε 200 αντίτυπα τουλάχιστον το καθένα, πολλά εκ των οποίων έχουν βγει και σε δεύτερη έκδοση και διακοσμούν δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Από το 1990 έχει εργασθεί μια μεγάλη σειρά από περιστέρια, γλυπτά, ανάγλυφα, κόσμημα. Η έκθεσή της το 1996 στην Γκαλερί Αστρολάβος ήταν αφιερωμένη σ' αυτά. Είναι μέλος του ΕΠΑΣΚΤ του Συλλόγου Γλυπτών και του Ε.Ε.Τ.Ε, όπου έχει εκλεγεί κατά καιρούς συχνά στα τμήματά τους. Επίσης είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής και της Εταιρείας Κρητικών Μελετών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στην Κρήτη και ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό για ενημέρωση και σε συνέδρια και συμπόσια γλυπτικής, αφήνοντας έργα γλυπτικής στους τόπους αυτούς, όπως στην Βρετάνη, το Λίβανο και την Κύπρο. Το Μουσείο Μπενάκη κυκλοφόρησε το 2003 το βιβλίο της "Μελετώντας τον Θεοτοκόπουλο". Το 2009 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου της.

"Οι συμπτώσεις με το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά και των δωρεών που αξιώθηκα από αυτές με οδήγησαν να επαγρυπνώ, αφοσιωμένη για την ανάγκη μιας αποκαλυπτικής μελέτης στο έργο του.
Καθοριστική υπήρξε η προτροπή του Στρατή Δούκα στο βιβλίο του "Ο βίος ενός αγίου", όπου στο δεύτερο μέρος του, "Το έργο του Χαλεπά και τα προβλήματά του (αισθητικό δοκίμιο)", διαβάζουμε: "Η αισθητική χαρά και κατανόηση της πανάκριβης σημασίας του έργου του μέλλει ν' αποτελέσει υπόθεση της επόμενης και μεθεπόμενης καλλιτεχνικής γενεάς [...] θα μπορούσε βάσιμα να ειπωθεί πως βρέθηκε στην πρωτοπορία δύο συνεχόμενων καλλιτεχνικών αιώνων, του 19ου και 20ού, κι αποτελεί μαζί με την παγκοσμιώτερη τούτη σημασία του, τον μοναδικό κρίκο για όλους τους χαμένους ελληνικούς αιώνες."
Η προτροπή αυτή σηματοδοτεί σήμερα και την καθυστέρηση των εις βάθος απαντήσεων σε ερωτήματα για το έργο και τη ζωή του Χαλεπά, οι οποίες θα μας ήταν χρήσιμες, ώστε να έχουμε συνείδηση των δυνατοτήτων μας και της παράδοσής μας, από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Δεχόμουν με επιφύλαξη τις πρώτες προσεγγίσεις. Σχεδόν πενήντα χρόνια πηγαινοερχόμουν σε σκέψεις, ώστε να ξεπεράσω τις αμφισβητήσεις μου, να γνωρίσω τις τρέχουσες μελέτες έως σήμερα για τον Χαλεπά και να βεβαιωθώ για την ανάγκη παρουσίας των απόψεών μου. [...]"

Απόσπασμα από το κεφάλαιο "Γιαννούλης Χαλεπάς. Προσέγγιση στη ζωή και το έργο του".