Σιγά τ' αβγά ...κι είναι και κόκκινα
Λεπτομέρειες βιβλίου
Τον περασμένο Νοέμβριο, τα παιδιά του 4ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου άνοιξαν τις τάξεις του σχολείου τους ημέρα Σάββατο και κάθισαν τη συγγραφέα Κωνσταντίνα Τασσοπούλου και τον εικονογράφο Νίκο Βασιλειάδη στα θρανία, για να φτιάξουν μαζί ένα παραμύθι, για μικρούς και μεγάλους, αφού τέτοιοι είναι και οι δημιουργοί του. Το βιβλίο ολοκληρώθηκε και σκαρφαλώνει στα ράφια, φέροντας τα ονόματα όλων των παιδιών που συμμετείχαν.
Η κυρα-Λούλη είναι παχουλή, με πλεξούδες στα μαλλιά και ροδάνι στη γλώσσα. Ζει σε ένα ευρύχωρο σπίτι όπου όλοι έχουν λόγο σε όλα, κυρίως το σοφό φωτιστικό στο ταβάνι, κι όλοι μιλούν ακατάπαυστα, όπως κι εκείνη, από τα πιρούνια ως το σουρωτήρι κι από τις κουρτίνες μέχρι τα συρτάρια. Η κυρα-Λούλη είναι άφταστη νοικοκυρά χειμώνα καλοκαίρι, όμως τώρα είναι άνοιξη... και κάτι έγινε λάθος!
Ένα αβγό, από τα πολλά που έβαφε, ξέμεινε με λευκό πλευρό. Αποτέλεσμα: να το βάλει στην άκρη, όχι στην πιατέλα με τα άλλα τα κατακόκκινα. Αποτέλεσμα: να μείνει ζωντανό αφού κανείς δεν το τσούγκρισε, δεν το ξεφλούδισε και δεν το έφαγε τελικά. Το δίχρωμο αβγό, αφού ξεπέρασε την αρχική στενοχώρια, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη ζωή που του χαρίστηκε και να κάνει τύχη την ατυχία του διδάσκοντας αβγά και ανθρώπους ότι ένα πρόβλημα δεν σου βγαίνει πάντα σε κακό κι ότι κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ελάττωμα, αν εσύ το αναποδογυρίσεις, μπορείς να το πεις και προτέρημα.
Το "Σιγά τ' αβγά... κι είναι και κόκκινα" φέρνει πασχαλινές μυρωδιές σε όποιον το αγοράσει, χρωματίζει τη διάθεση μικρών και μεγάλων και καταφέρνει να λύσει απορίες ετών όπως: γιατί τα λαμπριάτικα τσουρέκια στολίζονται πάντοτε με ένα κόκκινο αβγό;
Τον περασμένο Νοέμβριο, τα παιδιά του 4ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου άνοιξαν τις τάξεις του σχολείου τους ημέρα Σάββατο και κάθισαν τη συγγραφέα Κωνσταντίνα Τασσοπούλου και τον εικονογράφο Νίκο Βασιλειάδη στα θρανία, για να φτιάξουν μαζί ένα παραμύθι, για μικρούς και μεγάλους, αφού τέτοιοι είναι και οι δημιουργοί του. Το βιβλίο ολοκληρώθηκε και σκαρφαλώνει στα ράφια, φέροντας τα ονόματα όλων των παιδιών που συμμετείχαν.
Η κυρα-Λούλη είναι παχουλή, με πλεξούδες στα μαλλιά και ροδάνι στη γλώσσα. Ζει σε ένα ευρύχωρο σπίτι όπου όλοι έχουν λόγο σε όλα, κυρίως το σοφό φωτιστικό στο ταβάνι, κι όλοι μιλούν ακατάπαυστα, όπως κι εκείνη, από τα πιρούνια ως το σουρωτήρι κι από τις κουρτίνες μέχρι τα συρτάρια. Η κυρα-Λούλη είναι άφταστη νοικοκυρά χειμώνα καλοκαίρι, όμως τώρα είναι άνοιξη... και κάτι έγινε λάθος!
Ένα αβγό, από τα πολλά που έβαφε, ξέμεινε με λευκό πλευρό. Αποτέλεσμα: να το βάλει στην άκρη, όχι στην πιατέλα με τα άλλα τα κατακόκκινα. Αποτέλεσμα: να μείνει ζωντανό αφού κανείς δεν το τσούγκρισε, δεν το ξεφλούδισε και δεν το έφαγε τελικά. Το δίχρωμο αβγό, αφού ξεπέρασε την αρχική στενοχώρια, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη ζωή που του χαρίστηκε και να κάνει τύχη την ατυχία του διδάσκοντας αβγά και ανθρώπους ότι ένα πρόβλημα δεν σου βγαίνει πάντα σε κακό κι ότι κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ελάττωμα, αν εσύ το αναποδογυρίσεις, μπορείς να το πεις και προτέρημα.
Το "Σιγά τ' αβγά... κι είναι και κόκκινα" φέρνει πασχαλινές μυρωδιές σε όποιον το αγοράσει, χρωματίζει τη διάθεση μικρών και μεγάλων και καταφέρνει να λύσει απορίες ετών όπως: γιατί τα λαμπριάτικα τσουρέκια στολίζονται πάντοτε με ένα κόκκινο αβγό;