Το κράτος στην παγκόσμια αυτορυθμιζόμενη τάξη - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789605696283

Το κράτος στην παγκόσμια αυτορυθμιζόμενη τάξη

€8,99
€9,99
0
No votes yet
Μετά τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο, σε κάθε φυσιολογική κρίση της οικονοµίας λόγω τεχνολογικών, πολεµικών ή άλλων αναταράξεων, κατά κανόνα η κύρια ευθύνη επ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Αποστολή σε 48 ώρες

Λεπτομέρειες βιβλίου

Μετά τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο, σε κάθε φυσιολογική κρίση της οικονοµίας λόγω τεχνολογικών, πολεµικών ή άλλων αναταράξεων, κατά κανόνα η κύρια ευθύνη επιρριπτόταν στην αγορά, της οποίας ο ρόλος έπρεπε να περιοριστεί. Το αποτέλεσµα ήταν η γιγάντωση του κράτους και ο αντίστοιχος περιορισµός των ατοµικών ελευθεριών και επιλογών.

Όµως, οι καταστροφικοί πειραµατισµοί των οπαδών του µεγάλου κράτους και της κεντρικά κατευθυνόµενης κοινωνίας και οικονοµίας τελικά διαψεύστηκαν και σε όλες τις χώρες παρατηρείται ραγδαία µεταστροφή υπέρ της ανοικτής κοινωνίας και της ελεύθερης οικονοµίας.

Ανακύπτουν λοιπόν τρία κοµβικά ερωτήµατα:
1. Γιατί ήταν αναµενόµενο ότι το σύγχρονο κράτος θα αποτύχει;
2. Στην αυτορυθµιζόµενη τάξη πραγµάτων που διαµορφώνεται σε διεθνές και σε εθνικό επίπεδο, ποιος θα είναι ο ρόλος του έθνους-κράτους;
3. Έχουµε ως χώρα τη δυνατότητα σύντοµης επανάκαµψης και σύγκλισης στο αναδυόµενο πρότυπο, και αν ναι, πώς;

Στο βιβλίο αυτό συνοψίζονται οι απαντήσεις που προκύπτουν από τη σχετική διεθνή και εγχώρια βιβλιογραφία, τεκµηριώνεται γιατί οι δηµόσιες επιλογές και πρακτικές που υιοθετήσαµε µεταπολεµικά µάς οδήγησαν σε πτώχευση, και προβάλλονται οι κατευθύνσεις µέτρων πολιτικής οικονοµίας τα οποία θα είχαν υψηλή πιθανότητα να µας βγάλουν σε εύλογο χρονικό διάστηµα από το αδιέξοδο στο οποίο έχουµε περιέλθει.

ISBN:
9789605696283
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
21x15
Σελίδες: 
104
Έτος: 
2017
Ο Γεώργιος Κ. Μπήτρος είναι Oμότιμος Kαθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έκανε προπτυχιακές σπουδές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ, πτυχίο 1963) και μεταπτυχιακές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (Ph.D. στα οικονομικά, 1973). Έχει δημοσιεύσει εργασίες του σε πολλά από τα πιο αναγνωρισμένα περιοδικά. Υπήρξε για αρκετά χρόνια συνεκδότης και Ευρωπαίος εκδότης αντίστοιχα των περιοδικών Greek Economic Review και Journal of Economic Asymmetries. Θήτευσε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο γνωστό ανά τον κόσμο National Bureau of Economic Research των ΗΠΑ. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες επιτροπές και συμβούλια, όπως το Εθνικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Έρευνας και το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. Συνεργάζεται ως κριτής με οικονομολογικά περιοδικά και ερευνητικούς οργανισμούς, και έχει εκτεταμένη πρακτική εμπειρία από τη συμμετοχή του σε διοικητικά συμβούλια επιχειρήσεων και οργανισμών. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται οι μηχανισμοί αποτελεσματικής κατανομής των οικονομικών πόρων, η διάρθρωση των αγορών και του ανταγωνισμού, και ο ρόλος των θεσμών στην οικονομική ανάπτυξη.

Μετά τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο, σε κάθε φυσιολογική κρίση της οικονοµίας λόγω τεχνολογικών, πολεµικών ή άλλων αναταράξεων, κατά κανόνα η κύρια ευθύνη επιρριπτόταν στην αγορά, της οποίας ο ρόλος έπρεπε να περιοριστεί. Το αποτέλεσµα ήταν η γιγάντωση του κράτους και ο αντίστοιχος περιορισµός των ατοµικών ελευθεριών και επιλογών.

Όµως, οι καταστροφικοί πειραµατισµοί των οπαδών του µεγάλου κράτους και της κεντρικά κατευθυνόµενης κοινωνίας και οικονοµίας τελικά διαψεύστηκαν και σε όλες τις χώρες παρατηρείται ραγδαία µεταστροφή υπέρ της ανοικτής κοινωνίας και της ελεύθερης οικονοµίας.

Ανακύπτουν λοιπόν τρία κοµβικά ερωτήµατα:
1. Γιατί ήταν αναµενόµενο ότι το σύγχρονο κράτος θα αποτύχει;
2. Στην αυτορυθµιζόµενη τάξη πραγµάτων που διαµορφώνεται σε διεθνές και σε εθνικό επίπεδο, ποιος θα είναι ο ρόλος του έθνους-κράτους;
3. Έχουµε ως χώρα τη δυνατότητα σύντοµης επανάκαµψης και σύγκλισης στο αναδυόµενο πρότυπο, και αν ναι, πώς;

Στο βιβλίο αυτό συνοψίζονται οι απαντήσεις που προκύπτουν από τη σχετική διεθνή και εγχώρια βιβλιογραφία, τεκµηριώνεται γιατί οι δηµόσιες επιλογές και πρακτικές που υιοθετήσαµε µεταπολεµικά µάς οδήγησαν σε πτώχευση, και προβάλλονται οι κατευθύνσεις µέτρων πολιτικής οικονοµίας τα οποία θα είχαν υψηλή πιθανότητα να µας βγάλουν σε εύλογο χρονικό διάστηµα από το αδιέξοδο στο οποίο έχουµε περιέλθει.