Μπρυζ, η νεκρή - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789609517577

Μπρυζ, η νεκρή

€10,80
€12,00
0
No votes yet
Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ' ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ' αυτήν και στον ήρωά του: "Και πόσο μελαγχολική ήταν και η Μπρυζ στο τέλος αυτών των δειλινών! Πόσο του άρεσε αυτό! [...] Μια μυστηριώδης εξίσωση σχηματίστηκε στο μυαλό του: στη νεκρή σύζυγο έπρεπε να αντιστοιχεί μια νεκρή πόλη. [...] Η Μπρυζ ήταν η νεκρή του. Η νεκρή του ήταν η Μπρυζ. Τα πάντα ενώνονταν σε μια κοινή μοίρα. Ήταν η Νεκρή Μπρυζ, θαμμένη και η ίδια μέσα στους λίθινους τάφους από τις προκυμαίες της, με τις αρτηρίες των καναλιών της παγωμένες, όταν σβήστηκε ο μεγάλος παλμός της θάλασσας". Η Μπρυζ βρισκόταν συνεχώς σε μια αρμονική συμβίωση με την ψυχική διάθεση του Υγκ Βιάν, του απαρηγόρητου χήρου. Αντανακλά τα αισθήματά του, όπως αναμειγνύονται οι παράλληλες προκυμαίες ενός καναλιού μέσα στον υδάτινο καθρέφτη και συμβολίζουν την ένωση και τον έρωτα δύο ανθρώπινων πλασμάτων.

(Ιωάννα Αβραμίδου, από την Εισαγωγή)

ISBN:
9789609517577
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Ιωάννα Αβραμίδου
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
144
Έτος: 
2017
Βέλγος συγγραφέας, αριστοκρατικής καταγωγής (1855-1898). Έζησε στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τους γάλλους συμβολιστές. Ιδρυτής της λογοτεχνικής ομάδας "Νεαρό Βέλγιο", στενός φίλος του Stephan Mallarme. Δραματουργός, ποιητής στίχων γλαφυρών και μελαγχολικών, όπως οι συλλογές του "Λευκή νιότη" και "Το βασίλειο της σιωπής". Εντοπίζει με ακρίβεια την ανθρώπινη μοναξιά και τάσσεται εναντίον της στα μυθιστορήματα "Μπριζ - Η νεκρή πόλη" και "Ο κωδωνοκρούστης".

Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ' αυτήν και στον ήρωά του: "Και πόσο μελαγχολική ήταν και η Μπρυζ στο τέλος αυτών των δειλινών! Πόσο του άρεσε αυτό! [...] Μια μυστηριώδης εξίσωση σχηματίστηκε στο μυαλό του: στη νεκρή σύζυγο έπρεπε να αντιστοιχεί μια νεκρή πόλη. [...] Η Μπρυζ ήταν η νεκρή του. Η νεκρή του ήταν η Μπρυζ. Τα πάντα ενώνονταν σε μια κοινή μοίρα. Ήταν η Νεκρή Μπρυζ, θαμμένη και η ίδια μέσα στους λίθινους τάφους από τις προκυμαίες της, με τις αρτηρίες των καναλιών της παγωμένες, όταν σβήστηκε ο μεγάλος παλμός της θάλασσας". Η Μπρυζ βρισκόταν συνεχώς σε μια αρμονική συμβίωση με την ψυχική διάθεση του Υγκ Βιάν, του απαρηγόρητου χήρου. Αντανακλά τα αισθήματά του, όπως αναμειγνύονται οι παράλληλες προκυμαίες ενός καναλιού μέσα στον υδάτινο καθρέφτη και συμβολίζουν την ένωση και τον έρωτα δύο ανθρώπινων πλασμάτων.

(Ιωάννα Αβραμίδου, από την Εισαγωγή)