Το σχοίνισμα της γραφής - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789600116229

Το σχοίνισμα της γραφής

€18,00
€20,00
0
No votes yet
Γιατί ο Παπαδιαμάντης ονόμασε τη συλλογή διηγημάτων που δεν κατόρθωσε να εκδώσει "Θαλασσινά Ειδύλλια"; Βάσει ποιων ευρωπαϊκών συμφραζομένων παραβάλλετ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Γιατί ο Παπαδιαμάντης ονόμασε τη συλλογή διηγημάτων που δεν κατόρθωσε να εκδώσει "Θαλασσινά Ειδύλλια"; Βάσει ποιων ευρωπαϊκών συμφραζομένων παραβάλλεται με τους Ολλανδούς ζωγράφους; Πως γίνεται -χωρίς ούτε ένα εκδεδομένο βιβλίο- να αποτελεί πόλο κριτικού ενδιαφέροντος στην εποχή του; Σε ποιους ορίζοντες προσδοκιών προσελήφθη το έργο του έως τις μέρες μας; Και με ποια ιδεολογικά ή αισθητικά κριτήρια κατηγορήθηκε ή επαινέθηκε; Σε ποιον βαθμό το έργο του υποτάσσεται στις προδιαγραφές του ηθογραφικού διηγήματος και πως συνομιλεί με τον κυρίαρχο λόγο της εποχής του;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο. Ξεκινώντας από κάποιο -διαφορετικό κάθε φορά- θεωρητικό πλαίσιο, ξαναδιαβάζει τα τεκμήρια και φιλοδοξεί να δείξει ότι ο Παπαδιαμάντης στη ζωή και την τέχνη του απέφυγε την υπαγωγή στις προδιαγραφές ορισμένου τρόπου, είδους, γλώσσας, ιδεολογίας. Έχοντας βαθιά γνώση της ελληνικής λογοτεχνίας στη διαχρονία της, καθώς και της ευρωπαϊκής (ένα μέρος της οποίας μετέφρασε), δημιούργησε ένα έργο οριακό, το οποίο ανταποκρίνεται διαρκώς σε νέες προσεγγίσεις, χωρίς να επιτρέπει την αυταρέσκεια της μοναδικής ή οριστικής ερμηνείας.

ISBN:
9789600116229
Μέγεθος: 
24x17
Σελίδες: 
318
Έτος: 
2014
Η Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Αποφοίτησε με άριστα από το Φιλολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών, το 1974, και από το Tμήμα Bυζαντινών και Nεοελληνικών Σπουδών του ίδιου Πανεπιστημίου, το 1976, και έκανε το διδακτορικό της στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, μεταξύ 1980-1983. Το 1984 άρχισε να διδάσκει ως ειδική επιστήμονας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο οποίο εκλέχθηκε στην ακαδημαϊκή βαθμίδα της λέκτορος (1986), της επίκουρης καθηγήτριας (1990), της αναπληρώτριας καθηγήτριας (1995) και της τακτικής καθηγήτριας νεοελληνικής φιλολογίας του τμήματος Φιλολογίας (2004, κ.έ.). Το 2001 διετέλεσε μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του ΕΚΕΒΙ/ΥΠΠΟ για τον εορτασμό των επετειακών εκδηλώσεων για τους Γρ. Ξενόπουλο, Αλ. Παπαδιαμάντη και Άγγ. Σικελιανό, και συμμετείχε ως εισηγήτρια/συντονίστρια στο Β' Διεθνές Συνέδριο για τον Παπαδιαμάντη. Το 2004 ήταν πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της ΙΑ' Επιστημονικής Συνάντησης του τομέα Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών (ΜΝΕΣ), "Ο Ψυχάρης και η εποχή του: ζητήματα γλώσσας, λογοτεχνίας και πολιτισμού". Το 2007 εκλέχθηκε διευθύντρια του τομέα Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών (ΜΝΕΣ) του ΑΠΘ. Το 2010 εκλέχθηκε αντιπρόεδρος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Γ΄ Διεθνούς Συνεδρίου για τον Παπαπαδιαμάντη.

Γιατί ο Παπαδιαμάντης ονόμασε τη συλλογή διηγημάτων που δεν κατόρθωσε να εκδώσει "Θαλασσινά Ειδύλλια"; Βάσει ποιων ευρωπαϊκών συμφραζομένων παραβάλλεται με τους Ολλανδούς ζωγράφους; Πως γίνεται -χωρίς ούτε ένα εκδεδομένο βιβλίο- να αποτελεί πόλο κριτικού ενδιαφέροντος στην εποχή του; Σε ποιους ορίζοντες προσδοκιών προσελήφθη το έργο του έως τις μέρες μας; Και με ποια ιδεολογικά ή αισθητικά κριτήρια κατηγορήθηκε ή επαινέθηκε; Σε ποιον βαθμό το έργο του υποτάσσεται στις προδιαγραφές του ηθογραφικού διηγήματος και πως συνομιλεί με τον κυρίαρχο λόγο της εποχής του;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο. Ξεκινώντας από κάποιο -διαφορετικό κάθε φορά- θεωρητικό πλαίσιο, ξαναδιαβάζει τα τεκμήρια και φιλοδοξεί να δείξει ότι ο Παπαδιαμάντης στη ζωή και την τέχνη του απέφυγε την υπαγωγή στις προδιαγραφές ορισμένου τρόπου, είδους, γλώσσας, ιδεολογίας. Έχοντας βαθιά γνώση της ελληνικής λογοτεχνίας στη διαχρονία της, καθώς και της ευρωπαϊκής (ένα μέρος της οποίας μετέφρασε), δημιούργησε ένα έργο οριακό, το οποίο ανταποκρίνεται διαρκώς σε νέες προσεγγίσεις, χωρίς να επιτρέπει την αυταρέσκεια της μοναδικής ή οριστικής ερμηνείας.