Βράχος ασμίλευτος - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789605972424

Βράχος ασμίλευτος

€6,75
€7,50
0
No votes yet
ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ "Θέλω να ξέρεις" είπες, με στάση ενοχλημένης έπαρσης, "πώς δεν υπήρχανε ποτέ τα όνειρα", κι έφυγες διασχίζοντας περήφανα τον Ναό... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

"Θέλω να ξέρεις" είπες,

με στάση ενοχλημένης έπαρσης,

"πώς δεν υπήρχανε ποτέ τα όνειρα",

κι έφυγες διασχίζοντας περήφανα τον Ναό,

γεμάτο εμπόρους αγαθών,

συνδιαλλαζόμενες ψυχές και ιδέες.

Πόρνες και πωλητές αξιών,

μαστροπούς και διεφθαρμένους ευεργέτες,

με απλωμένη πραμάτεια στα πανέρια.

Κι εγώ έστρεψα την πλάτη μου στον ήλιο,

κοιτώντας σε σ’ απομακρύνεσαι

δυνατή και ολομόναχη

πληρωμένη και αλώβητη,

κρατώντας στα χέρια σου το τρόπαιο,

μια σταγόνα δικής μου περηφάνιας.

Τότε άνοιξα τη χούφτα μου,

με τον κρυμμένο θησαυρό μου

και χάιδεψα τη λάμψη των ματιών

που σου ’κλεψα κρυφά γελώντας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ

ISBN:
9789605972424
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
58
Έτος: 
2020
Η Ξένη Μητσοβασίλη γεννήθηκε στον Παρακάλαμο Ιωαννίνων. Μετανάστευσε στην Αθήνα μαζί με την οικογένεια της στα δώδεκά της χρόνια. Εργάστηκε ως νοσηλεύτρια σε δημόσια νοσοκομεία. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον λαϊκό μας πολιτισμό και το δημοτικό μας τραγούδι. Το πρώτο της έργο, "Κόκκινο στάχυ", είναι γραμμένο με το αίμα της ψυχής της και αναφέρεται στον σακατεμένο μετεμφυλιακό κόσμο της υπαίθρου. Με τα βιβλία της "Φεγγάρια στο χώμα" και "Μαύρα πουλιά" κλείνει η τριλογία του "Νεοελληνικού Δράματος" από τον εμφύλιο έως το Πολυτεχνείο.

ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

"Θέλω να ξέρεις" είπες,

με στάση ενοχλημένης έπαρσης,

"πώς δεν υπήρχανε ποτέ τα όνειρα",

κι έφυγες διασχίζοντας περήφανα τον Ναό,

γεμάτο εμπόρους αγαθών,

συνδιαλλαζόμενες ψυχές και ιδέες.

Πόρνες και πωλητές αξιών,

μαστροπούς και διεφθαρμένους ευεργέτες,

με απλωμένη πραμάτεια στα πανέρια.

Κι εγώ έστρεψα την πλάτη μου στον ήλιο,

κοιτώντας σε σ’ απομακρύνεσαι

δυνατή και ολομόναχη

πληρωμένη και αλώβητη,

κρατώντας στα χέρια σου το τρόπαιο,

μια σταγόνα δικής μου περηφάνιας.

Τότε άνοιξα τη χούφτα μου,

με τον κρυμμένο θησαυρό μου

και χάιδεψα τη λάμψη των ματιών

που σου ’κλεψα κρυφά γελώντας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ