Αδικία - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789602507254

Αδικία

€31,50
€35,00
0
No votes yet
Το έργο του Γκυ (Μισέλ) Σωνιέ "Αδικία. Το κακό και το άδικο στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι" είναι μια κλασική στο είδος της μελέτη, της οποίας η πρώτη... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Το έργο του Γκυ (Μισέλ) Σωνιέ "Αδικία. Το κακό και το άδικο στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι" είναι μια κλασική στο είδος της μελέτη, της οποίας η πρώτη (γαλλική) έκδοση έγινε το 1979 από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με τον παρισινό εκδοτικό οίκο Belles Lettres. Ο Νίκος Σβορώνος στον πρόλογό του το χαρακτηρίζει "θεμελιώδη συνεισφορά στη μελέτη της νοοτροπίας του ελληνικού λαού και, εν πολλοίς, στην ιστορία αυτής της νοοτροπίας". Άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, ο συγγραφέας παρέμεινε επί μακρά χρονικά διαστήματα στην Αθήνα και ερεύνησε ένα πλούσιο και πολυσύνθετο υλικό. Ο καρπός της έρευνάς του είναι, κατά τον Νίκο Σβορώνο, "μια πρωτότυπη προσέγγιση του δημοτικού τραγουδιού, καθώς αποτελεί το πρώτο βήμα για μια συνολική μελέτη του νεοελληνικού πολιτισμού, ξεκινώντας από εκεί από όπου οφείλει να ξεκινά μια τέτοια μελέτη: από την προφορική λογοτεχνία, και ιδιαίτερα από το δημοτικό τραγούδι, που καθρεφτίζει την ελληνική σκέψη σε όλη της την καθαρότητα, ανόθευτη από ξένες επιδράσεις, όπως αποδεικνύεται κατ’ επανάληψη σ’ αυτή την εργασία. Επιπλέον, το έργο αυτό αναδεικνύει το θεμελιώδες στοιχείο της ελληνικής λαϊκής ιδεολογίας, την ιδέα της δικαιοσύνης, η απουσία της οποίας αποτελεί το ουσιώδες γνώρισμα του κακού σε όλες του τις εκφάνσεις: κοινωνική, ανθρώπινη, υπερβατική".

ISBN:
9789602507254
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
575
Ο Γκυ Σωνιέ γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1934. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Σορβόννη. Διετέλεσε ερευνητής του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών και αλλοδαπός καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1984 είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής του Νεοελληνικού Ινστιτούτου της Σορβόννης (Paris IV). Ασχολείται με τα δημοτικά τραγούδια, για τα οποία έχει δημοσιεύσει μέχρι τώρα τρία βιβλία και πολλά άρθρα. Στον τομέα της γραπτής λογοτεχνίας ασχολείται με τον Παπαδιαμάντη, με τη Μέλπω Αξιώτη και τον Νίκο Καββαδία. Τον Εμπειρίκο τον έχει διδάξει στη Σορβόννη επί δυόμισι έτη. Με το ψευδώνυμο Μισέλ Σωνιέ έχει μεταφράσει στα γαλλικά την "Αργώ" του Εμπειρίκου, τον "Τελευταίο πειρασμό" και την "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νίκου Καζαντζάκη, τη "Φόνισσα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τη "Βάρδια" του Ν. Καββαδία, τους "Κεκαρμένους" του Νίκου Κάσδαγλη, τα "Στοιχεία για τη δεκαετία του εξήντα" του Θανάση Βαλτινού, διάφορα κείμενα του Γ. Τσαρούχη, κ.ά. Από τις εκδόσεις "Άγρα" κυκλοφορούν στα ελληνικά τα βιβλία του: "Ανδρέας Εμπειρίκος: μυθολογία και ποιητική", 2001, Εωσφόρος και άβυσσος: ο προσωπικός μύθος του Παπαδιαμάντη", 2002, "'Ετούτο το κορμί το τόσο αμαρτωλό...' Έρευνα στον μυθικό κόσμο του Νίκου Καββαδία", 2004, και "Οι μεταμορφώσεις της Κάδμως: έρευνα στο έργο της Μέλπως Αξιώτη", 2005.

Το έργο του Γκυ (Μισέλ) Σωνιέ "Αδικία. Το κακό και το άδικο στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι" είναι μια κλασική στο είδος της μελέτη, της οποίας η πρώτη (γαλλική) έκδοση έγινε το 1979 από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με τον παρισινό εκδοτικό οίκο Belles Lettres. Ο Νίκος Σβορώνος στον πρόλογό του το χαρακτηρίζει "θεμελιώδη συνεισφορά στη μελέτη της νοοτροπίας του ελληνικού λαού και, εν πολλοίς, στην ιστορία αυτής της νοοτροπίας". Άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, ο συγγραφέας παρέμεινε επί μακρά χρονικά διαστήματα στην Αθήνα και ερεύνησε ένα πλούσιο και πολυσύνθετο υλικό. Ο καρπός της έρευνάς του είναι, κατά τον Νίκο Σβορώνο, "μια πρωτότυπη προσέγγιση του δημοτικού τραγουδιού, καθώς αποτελεί το πρώτο βήμα για μια συνολική μελέτη του νεοελληνικού πολιτισμού, ξεκινώντας από εκεί από όπου οφείλει να ξεκινά μια τέτοια μελέτη: από την προφορική λογοτεχνία, και ιδιαίτερα από το δημοτικό τραγούδι, που καθρεφτίζει την ελληνική σκέψη σε όλη της την καθαρότητα, ανόθευτη από ξένες επιδράσεις, όπως αποδεικνύεται κατ’ επανάληψη σ’ αυτή την εργασία. Επιπλέον, το έργο αυτό αναδεικνύει το θεμελιώδες στοιχείο της ελληνικής λαϊκής ιδεολογίας, την ιδέα της δικαιοσύνης, η απουσία της οποίας αποτελεί το ουσιώδες γνώρισμα του κακού σε όλες του τις εκφάνσεις: κοινωνική, ανθρώπινη, υπερβατική".