Το παυσίπονο - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789600337662

Το παυσίπονο

€13,35
€14,84
0
No votes yet
"Ο Τατσόπουλος ανήκει στην ολιγάριθμη κατηγορία των προικισμένων πεζογράφων που κατέρχονται στο στίβο σχεδόν έτοιμοι... Στο "Παυσίπονο" επιχειρεί την ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

"Ο Τατσόπουλος ανήκει στην ολιγάριθμη κατηγορία των προικισμένων πεζογράφων που κατέρχονται στο στίβο σχεδόν έτοιμοι... Στο "Παυσίπονο" επιχειρεί την πανοραμική εικονογράφηση μιας νωπής ακόμα εποχής και κατορθώνει ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται με έντονο ενδιαφέρον" (Σπύρος Τσακνιάς, "Η Λέξη")
"Το "Παυσίπονο" έρχεται να αποκαλύψει όχι μόνον τη δεινότητα του συγγραφέα να κινείται ανάμεσα στα "ελληνικά" γλωσσικών ομάδων, από τα φρικιά των Εξαρχείων ως τις θεοσεβούμενες μητέρες, αλλά και να μεταφέρει στο κείμενο κάτω από ένα ενιαίο ύφος, το δικό του". (Αναστασία Λαμπρία, "Μεσημβρινή")

ISBN:
9789600337662
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
22x13
Σελίδες: 
264
Έτος: 
2004
O Πέτρος Tατσόπουλος γεννήθηκε το 1959 στο Pέθυμνο. Mεγάλωσε στην Aθήνα. Φοίτησε στη Bιομηχανική και στην Πάντειο, δίχως να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εργάστηκε ως ασκούμενος κοινωνικός λειτουργός, σεναριογράφος, δημοσιογράφος, σύμβουλος εκδόσεων και παρουσιαστής εκπομπής βιβλίου στη δημόσια τηλεόραση. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: "Οι ανήλικοι" (1980), "Το παυσίπονο" (1982), "Κινούμενα σχέδια" (1984), "Η καρδιά του κτήνους" (1987), "Η πρώτη εμφάνιση" (1994), "Ανάλαφρες ιστορίες" (1995), "Κομεντί" (1999), "Πιπέρι στη γλώσσα" (2000), "Το ραβδί και το καρότο" (2004), "Ο ουρανός στο κεφάλι μας" (2004), "Τιμής ένεκεν" (2004), "Πικάντικες ιστορίες" (2005), "Η καλοσύνη των ξένων" (2006), "Νεοέλληνες" (2007), "Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι" (2009). Μαζί με τον Κώστα Μουρσελά, τον Γιώργο Σκούρτη και τον Αντώνη Σουρούνη μετείχε στο "Παιχνίδι των τεσσάρων" (1998). Τον Ιούνιο του 2012 εκλέχτηκε βουλευτής με τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ).

"Ο Τατσόπουλος ανήκει στην ολιγάριθμη κατηγορία των προικισμένων πεζογράφων που κατέρχονται στο στίβο σχεδόν έτοιμοι... Στο "Παυσίπονο" επιχειρεί την πανοραμική εικονογράφηση μιας νωπής ακόμα εποχής και κατορθώνει ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται με έντονο ενδιαφέρον" (Σπύρος Τσακνιάς, "Η Λέξη")
"Το "Παυσίπονο" έρχεται να αποκαλύψει όχι μόνον τη δεινότητα του συγγραφέα να κινείται ανάμεσα στα "ελληνικά" γλωσσικών ομάδων, από τα φρικιά των Εξαρχείων ως τις θεοσεβούμενες μητέρες, αλλά και να μεταφέρει στο κείμενο κάτω από ένα ενιαίο ύφος, το δικό του". (Αναστασία Λαμπρία, "Μεσημβρινή")