Ο δολοφόνος με περίμενε - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789604370184

Ο δολοφόνος με περίμενε

€10,86
€12,07
0
No votes yet
"Χαμογέλασα πικρά. Είχε έρθει και η δική μου σειρά. Κοίταξα προς το τέλος του δρόμου, σαν να περίμενα κάτι. Δεν πέρασαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα, ότ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

"Χαμογέλασα πικρά. Είχε έρθει και η δική μου σειρά. Κοίταξα προς το τέλος του δρόμου, σαν να περίμενα κάτι. Δεν πέρασαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα, όταν ξεπρόβαλε το παλιό, μικρό αυτοκίνητο που είχα δει τη βραδιά της δολοφονίας του συνταξιούχου αστυνομικού. Σταμάτησε απότομα απέναντί μου. Κατέβηκε ο γέρος και μετά η μυστηριώδης και πανέμορφη γυναίκα. Ο γέρος κρατούσε ένα μεγάλο τσεκούρι. Άρχισε να προχωράει προς το μέρος μου...
Κοίταξα γύρω, στα λιγοστά και αρκετά μακρινά σπίτια που βρίσκονται στη γειτονιά. Απόλυτη σιωπή... Ο γέρος με κοιτούσε κατευθείαν στα μάτια σαν να ήθελε να με υπνωτίσει. Ήθελα να ουρλιάξω, αλλά ένιωθα εντελώς αδύναμος. Πλησίαζε συνεχώς σέρνοντας το πόδι του... Η βαριά του ανάσα ακουγόταν τόσο καθαρά. Σταμάτησε στο ένα μέτρο. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω..."

ISBN:
9789604370184
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
214
Έτος: 
2006
Ο Αντώνης Νικολάου γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1966 και σπούδασε σκηνοθεσία. Σκηνοθέτησε πολλά θεατρικά έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου από τη Θεατρική Σκηνή Καρδίτσας, την οποία και διευθύνει από το 1991. Έχει γράψει αρκετά θεατρικά έργα που έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Από τις εκδόσεις Αιγόκερως κυκλοφόρησαν δύο συλλογές διηγημάτων: "Η γυναίκα που στα μάτια της έβλεπες τη θάλασσα" (1996) και "Το μουσικό κουτί στο υπόγειο" (1999). Από τις εκδόσεις Κοχλίας έχουν κυκλοφορήσει τα διηγήματα "Το μελαγχολικό χαμόγελο της Μαρίας" (2001) και το μυθιστόρημα "Παλιές φωτογραφίες, θαμμένα μυστικά" (2003).

"Χαμογέλασα πικρά. Είχε έρθει και η δική μου σειρά. Κοίταξα προς το τέλος του δρόμου, σαν να περίμενα κάτι. Δεν πέρασαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα, όταν ξεπρόβαλε το παλιό, μικρό αυτοκίνητο που είχα δει τη βραδιά της δολοφονίας του συνταξιούχου αστυνομικού. Σταμάτησε απότομα απέναντί μου. Κατέβηκε ο γέρος και μετά η μυστηριώδης και πανέμορφη γυναίκα. Ο γέρος κρατούσε ένα μεγάλο τσεκούρι. Άρχισε να προχωράει προς το μέρος μου...
Κοίταξα γύρω, στα λιγοστά και αρκετά μακρινά σπίτια που βρίσκονται στη γειτονιά. Απόλυτη σιωπή... Ο γέρος με κοιτούσε κατευθείαν στα μάτια σαν να ήθελε να με υπνωτίσει. Ήθελα να ουρλιάξω, αλλά ένιωθα εντελώς αδύναμος. Πλησίαζε συνεχώς σέρνοντας το πόδι του... Η βαριά του ανάσα ακουγόταν τόσο καθαρά. Σταμάτησε στο ένα μέτρο. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω..."