Η αυτοκρατορική μνήμη του αίματος - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789600405750

Η αυτοκρατορική μνήμη του αίματος

€15,98
€17,76
0
No votes yet
Κι αυτές τις σημειώσεις που αρχίζω τώρα, εδώ (αυτό το κείμενο, το γραπτό, το βιβλίο τελοσπάντων) - πάνω από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά απ' το καλο... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Αποστολή σε 48 ώρες

Λεπτομέρειες βιβλίου

Κι αυτές τις σημειώσεις που αρχίζω τώρα, εδώ (αυτό το κείμενο, το γραπτό, το βιβλίο τελοσπάντων) - πάνω από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά απ' το καλοκαίρι εκείνο του 1974, τώρα που έχω πια περάσει τα τριάντα κι η ζωή μου είναι διαλυμένη ξανά, σχεδόν ερείπιο, κομμένη και πάλι στα δυο, και πρέπει απ' την αρχή ν' αγωνιστώ, μήπως και την ξανακολλήσω - ένα είδος "άφεσης αμαρτιών" ζητάω με το κείμενό μου αυτό... Ελπίζω, κατά βάθος, ότι γράφοντας την τρομερή μου ιστορία κι εξομολογούμενος δημόσια το σκοτεινό, χυδαίο μου σχέδιο και την κατοπινή μου ατυχία και τιμωρία, ίσως ξεκαθαρίσει μέσα μου κάτι και βρω (ψάχνοντας τώρα όπως θα διασχίζω ανάποδα τον χρόνο, προς το παρελθόν) - το δρόμο που θ' ακολουθήσω από δω και μπρος στο μέλλον! Άλλοτε πάλι, σκέφτομαι ότι εγώ δεν φτιάχνομαι, είμαι αδιόρθωτος και τελειωτικά χαλασμένος κι υποψιάζομαι άλλα κίνητρα, ευτελή και ποταπά και άθλια εντελώς, που με κινούν να γράψω αυτή την ιστορία. Ως εδώ όμως! Πολλά είπα, ασαφή και νεφελώδη, και τον αναγνώστη (είμαι σχεδόν σίγουρος) τον έχω μπερδέψει και την υπομονή του κοντεύω πια να την εξαντλήσω. Στο κάτω κάτω, φτάνουν όλ' αυτά ως πρόλογος και πήρα αρκετό κουράγιο για ν' αρχίσω. Ας τα πάρουμε με τη σειρά λοιπόν...

ISBN:
9789600405750
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
416
Έτος: 
1992
(φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας, 2001) Ο Bαγγέλης Pαπτόπουλος γεννήθηκε το 1959 στην Aθήνα, όπου σπούδασε παιδαγωγικά και δημοσιογραφία. Έζησε για ένα χρόνο στη Σουηδία (1980-81) και ως υπότροφος του International Writing Program για μισό περίπου χρόνο στις HΠA (1984). Πρωτοεμφανίστηκε με τη σταδιακά δημοσιευμένη τριλογία "Kομματάκια" (1979), "Διόδια" (1982), "Tα τζιτζίκια" (1985), που κυκλοφόρησε σ' έναν τόμο το 2003, με το γενικό τίτλο "H γενιά μου". Kαι ακολούθησαν: "H αυτοκρατορική μνήμη του αίματος" (1992), "O εργένης" (1993), "Έμμονες ιδέες" (1995), "Λούλα" (1997), "Tο παιχνίδι" (1998), "Bαθύς και λυπημένος, όπως κι εσύ" (1999), "H απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας" (2000), "Mαύρος γάμος" (2001), "Aκούει ο Σημίτης Μητροπάνο;" (2001), "H δική μου Αμερική" (2002), "H επινόηση της πραγματικότητας" (2003), "Xάσαμε τον Μπαμπά" (2005), "Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (2005), "Φίλοι" (2006), "Aρχαία συνταγή: Hρόδοτος, Ηράκλειτος, Λουκιανός" (2006), "H Mεγάλη Άμμος" (2007), "Aπέραντα άδειο σπίτι" (2009), "Ιστορίες της Λίμνης: Το παιχνίδι, Βαθύς και λυπημένος όπως κι εσύ, Απέραντα άδειο σπίτι" (2011), "Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας" (2012), "Η πιο κρυφή πληγή" (2012), "Το ασανσέρ" (2014), "Μοιρολατρία", (2014), "Λεσβία", (2016). "Tα τζιτζίκια" μεταφράστηκαν στα αγγλικά, "H απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας" στα ιταλικά, αποσπάσματα από άλλα του βιβλία και μεμονωμένα διηγήματά του στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά, τσέχικα, σερβικά. "O εργένης" μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, τα "Διόδια" και διηγήματα από τα "Kομματάκια" και τις "Έμμονες ιδέες" στην τηλεόραση -ορισμένα απ' αυτά σε δικά του σενάρια. Διασκεύασε, επίσης, για το θέατρο μία από τις "Ιστορίες της Λίμνης", ενώ δραματοποιημένες σκηνές από την "Επινόηση της πραγματικότητας" παρουσιάστηκαν σε βιβλιοπωλεία. Έχει ακόμη γράψει το σενάριο της ταινίας "H φανέλα με το εννιά" και της τηλεταινίας "O μικρός ηλεκτρολόγος", και έχει διασκευάσει για το θέατρο το "Παραμύθι χωρίς όνομα". Kατά καιρούς έχει κάνει διάφορες δουλειές, λίγο πολύ σχετικές με τη λογοτεχνία και το γράψιμο: σύμβουλος ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας σε εκδοτικούς οίκους ("Kέδρος", "Λιβάνης"), τακτικός συνεργάτης εφημερίδων και περιοδικών ("Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Επτά", "Η Καθημερινή της Κυριακής", "Tα Nέα", "Athens Voice", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - Έψιλον", "Kλικ"), σύμβουλος σεναρίων στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) και σε τηλεοπτικά κανάλια (ET1, ET2), παραγωγός και παρουσιαστής ραδιοφωνικών εκπομπών (στο "Πρώτο", "Δεύτερο", "Tρίτο Πρόγραμμα" της EPA, στον "Eν Λευκώ", στο "Kανάλι 1", στο "105,5 Στο Κόκκινο"). Δίδαξε επίσης σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής (EKEBI), ενώ από το 2005 ως το 2007 υπήρξε μέλος του Δ. Σ. της Eταιρείας Συγγραφέων. Το προσωπικό του αρχείο βρίσκεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Περισσότερες πληροφορίες και χρήσιμοι σύνδεσμοι (links) περιλαμβάνονται στην ιστοσελίδα του συγγραφέα: http://vangelisraptopoulos.wordpress.com/

Κι αυτές τις σημειώσεις που αρχίζω τώρα, εδώ (αυτό το κείμενο, το γραπτό, το βιβλίο τελοσπάντων) - πάνω από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά απ' το καλοκαίρι εκείνο του 1974, τώρα που έχω πια περάσει τα τριάντα κι η ζωή μου είναι διαλυμένη ξανά, σχεδόν ερείπιο, κομμένη και πάλι στα δυο, και πρέπει απ' την αρχή ν' αγωνιστώ, μήπως και την ξανακολλήσω - ένα είδος "άφεσης αμαρτιών" ζητάω με το κείμενό μου αυτό... Ελπίζω, κατά βάθος, ότι γράφοντας την τρομερή μου ιστορία κι εξομολογούμενος δημόσια το σκοτεινό, χυδαίο μου σχέδιο και την κατοπινή μου ατυχία και τιμωρία, ίσως ξεκαθαρίσει μέσα μου κάτι και βρω (ψάχνοντας τώρα όπως θα διασχίζω ανάποδα τον χρόνο, προς το παρελθόν) - το δρόμο που θ' ακολουθήσω από δω και μπρος στο μέλλον! Άλλοτε πάλι, σκέφτομαι ότι εγώ δεν φτιάχνομαι, είμαι αδιόρθωτος και τελειωτικά χαλασμένος κι υποψιάζομαι άλλα κίνητρα, ευτελή και ποταπά και άθλια εντελώς, που με κινούν να γράψω αυτή την ιστορία. Ως εδώ όμως! Πολλά είπα, ασαφή και νεφελώδη, και τον αναγνώστη (είμαι σχεδόν σίγουρος) τον έχω μπερδέψει και την υπομονή του κοντεύω πια να την εξαντλήσω. Στο κάτω κάτω, φτάνουν όλ' αυτά ως πρόλογος και πήρα αρκετό κουράγιο για ν' αρχίσω. Ας τα πάρουμε με τη σειρά λοιπόν...