Ταράς Σιεβτσιένκο - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789602083031

Ταράς Σιεβτσιένκο

€7,67
€8,52
0
No votes yet
Γεννήθηκε δουλοπάροικος ο Τάρας Σιεβτσιένκο. Αλλά και ποιητής και ζωγράφος. Κι όταν κάποτε απελευθερώθηκε κι ο ελεύθερος λόγος του αντηχούσε σ' ολόκλη... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Γεννήθηκε δουλοπάροικος ο Τάρας Σιεβτσιένκο. Αλλά και ποιητής και ζωγράφος. Κι όταν κάποτε απελευθερώθηκε κι ο ελεύθερος λόγος του αντηχούσε σ' ολόκληρη την Ουκρανία κι ο στίχος του ξεσήκωνε τη συνείδηση των δουλοπάροικων, ο Τ.Σ. βρέθηκε εξόριστος στο φοβερό Μαγκισλάκ. Χωρίς μολύβι και χαρτί, η διαταγή του τσάρου. Η ποίηση του "μουζίκου", τρομοκράτησε την απολυταρχία. Εκεί, στη νεκρή στέπα, "περπατούσε η παγωνιά" στην καρδιά του ποιητή που ο στίχος του τραγούδησε τα βάσανα του ρώσικου λαού.

ISBN:
9789602083031
Εικονογράφος: 
Γιώργης Πολιτόπουλος
Μέγεθος: 
18x12
Σελίδες: 
199
Έτος: 
1984
Ο Κονσταντίν Γκεόργκιεβιτς Παουστόφσκι (1892-1968) ανήκει στους νεότερους συγγραφείς της Ρωσίας που αγαπήθηκαν πολύ στη χώρα τους, αλλά μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Είκοσι χρονώ γράφει το πρώτο του διήγημα (Στο νερό), ενώ ήδη σπουδάζει στο Κίεβο. Μετά το '17 δουλεύει σε ειδησεογραφικά πρακτορεία, γράφοντας, παράλληλα, διηγήματα: Θαλασσινά σκίτσα (1925), Μινετόζα (1927), Περαστικά πλοία (1928), κι ένα μυθιστόρημα: Αστραφτερά σύννεφα (1929) -όλα του τα έργα χαρακτηρίζονται απ' το έντονο, δυναμικό τους θέμα, που, όμως, παρουσιάζεται με λυρισμό και ήπιους τόνους. Πλατύτερα γνωστός γίνεται με τη νουβέλα του Καρά-Μπουγκάζ (1932) και με τα μικρά του διηγήματα, όπου, πλέον, επιδίδεται. Απ' το 1945 ώς το 1963 εκδίδει έξι τόμους της αυτοβιογραφίας του (Ιστορία για τη ζωή).

Γεννήθηκε δουλοπάροικος ο Τάρας Σιεβτσιένκο. Αλλά και ποιητής και ζωγράφος. Κι όταν κάποτε απελευθερώθηκε κι ο ελεύθερος λόγος του αντηχούσε σ' ολόκληρη την Ουκρανία κι ο στίχος του ξεσήκωνε τη συνείδηση των δουλοπάροικων, ο Τ.Σ. βρέθηκε εξόριστος στο φοβερό Μαγκισλάκ. Χωρίς μολύβι και χαρτί, η διαταγή του τσάρου. Η ποίηση του "μουζίκου", τρομοκράτησε την απολυταρχία. Εκεί, στη νεκρή στέπα, "περπατούσε η παγωνιά" στην καρδιά του ποιητή που ο στίχος του τραγούδησε τα βάσανα του ρώσικου λαού.