Ελπίδα στα χρόνια της απελπισίας
Λεπτομέρειες βιβλίου
Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ξετυλίγεται ένα συγκλονιστικό χρονικό. Η Ναντιέζντα, η σύζυγος του Όσιπ Μαντελστάμ, ενός από τους μεγαλύτερους ρώσους ποιητές του 20ού αιώνα, καταγράφει τις αναμνήσεις της από τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του στη σταλινική Σοβιετική Ένωση - ξεκινά με την πρώτη του σύλληψη το 1934 και τελειώνει με τον θάνατό του το 1938, την αποκαλούμενη περίοδο του Μεγάλου Τρόμου. Το επικό αυτό κείμενο συνιστά μια από τις σημαντικότερες καταθέσεις για την αξία της λογοτεχνίας και της πνευματικής ελευθερίας που γράφτηκαν ποτέ, αλλά πρωτίστως είναι μια ιστορία αληθινής αγάπης - πώς μια γυναίκα παρά τις αντιξοότητες, τους χαλεπούς καιρούς και το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου αγωνίστηκε και κατάφερε να διατηρήσει ζωντανά το έργο και τη μνήμη του άντρα που αγάπησε.
Δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να μεταδώσουν ή να θίξουν τη μεγαλοφυή φύση αυτού του βιβλίου. Οποιαδήποτε κρίση επ’ αυτού συνιστά σχεδόν αυθάδεια - ακόμα κι αν πρόκειται για έπαινο.
Τζορτζ Στάινερ, The New Yorker
Η Ελπίδα στα χρόνια της απελπισίας μεταγράφει την Ιστορία όταν η τελευταία εκδηλώνεται με τις πιο ακραίες μορφές της, δηλαδή με προγραφές, διώξεις, φυλακίσεις κι εκτελέσεις... Η μεταγραφή αυτή έχει τέτοια αμεσότητα, που καθώς διαβάζεις το βιβλίο νιώθεις την Ιστορία να επιστρέφει στο παρόν...
(απόσπασμα από τον πρόλογο του Αναστάση Βιστωνίτη)
Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ξετυλίγεται ένα συγκλονιστικό χρονικό. Η Ναντιέζντα, η σύζυγος του Όσιπ Μαντελστάμ, ενός από τους μεγαλύτερους ρώσους ποιητές του 20ού αιώνα, καταγράφει τις αναμνήσεις της από τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του στη σταλινική Σοβιετική Ένωση - ξεκινά με την πρώτη του σύλληψη το 1934 και τελειώνει με τον θάνατό του το 1938, την αποκαλούμενη περίοδο του Μεγάλου Τρόμου. Το επικό αυτό κείμενο συνιστά μια από τις σημαντικότερες καταθέσεις για την αξία της λογοτεχνίας και της πνευματικής ελευθερίας που γράφτηκαν ποτέ, αλλά πρωτίστως είναι μια ιστορία αληθινής αγάπης - πώς μια γυναίκα παρά τις αντιξοότητες, τους χαλεπούς καιρούς και το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου αγωνίστηκε και κατάφερε να διατηρήσει ζωντανά το έργο και τη μνήμη του άντρα που αγάπησε.
Δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να μεταδώσουν ή να θίξουν τη μεγαλοφυή φύση αυτού του βιβλίου. Οποιαδήποτε κρίση επ’ αυτού συνιστά σχεδόν αυθάδεια - ακόμα κι αν πρόκειται για έπαινο.
Τζορτζ Στάινερ, The New Yorker
Η Ελπίδα στα χρόνια της απελπισίας μεταγράφει την Ιστορία όταν η τελευταία εκδηλώνεται με τις πιο ακραίες μορφές της, δηλαδή με προγραφές, διώξεις, φυλακίσεις κι εκτελέσεις... Η μεταγραφή αυτή έχει τέτοια αμεσότητα, που καθώς διαβάζεις το βιβλίο νιώθεις την Ιστορία να επιστρέφει στο παρόν...
(απόσπασμα από τον πρόλογο του Αναστάση Βιστωνίτη)