Ο εαυτός δίχως πυξίδα - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789602211748

Ο εαυτός δίχως πυξίδα

€15,34
€17,04
0
No votes yet
Αναχωρώντας από τα οικεία γοητεύομαι από την πιθανότητα να μην είναι ο εαυτός μου, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τίποτα περισσότερο από μία σειρά αγκ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Αναχωρώντας από τα οικεία γοητεύομαι από την πιθανότητα να μην είναι ο εαυτός μου, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τίποτα περισσότερο από μία σειρά αγκιστρώσεων· να πιάνεται από κάπου για λίγο και μη μπορώντας να μείνει εκεί, να ξεκολλάει χωρίς να αισθάνεται πώς τον διώχνουν...
Να τριγυρίζεις χωρίς λόγο, να τρυπώνεις σε άβατα και να βγαίνεις με το κεφάλι σου να γυρίζει, να είσαι κάποιος που δεν ξέρει πώς να φερθεί -όταν τον πάνε π.χ. σ' ένα καφενείο με ναργιλέδες στο Κάιρο ή όταν βρεθεί για πρώτη φορά σ' ένα καπηλειό της Γλασκώβης γεμάτο μεθυσμένους εργάτες- και που έκπληκτος διαπιστώνεις πως παρ' όλα αυτά μπορείς να πορευτείς κι έτσι, με μόνη παρέα σου την άγνοια. Τίποτα δεν χρειάζεται επειγόντως. Ο Homo Viator ανακαλύπτει την ολιγάρκεια της ύπαρξης. Αυτή η γνώση είναι η μοναδική του πολυτέλεια...

ISBN:
9789602211748
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
173
Έτος: 
1999
Ο Βασίλης Καραποστόλης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Stirling Σκοτίας. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει Φιλοσοφία της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει μελέτες, δοκίμια και άρθρα για την ηθική και τα ήθη στον σύγχρονο κόσμο, τον ιδιωτικό και δημόσιο βίο, την εμπειρία της συμβίωσης κ.ά. Έργα του είναι: - "Η καταναλωτική συμπεριφορά στην ελληνική κοινωνία", Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (1983, 2η έκδ. 1984). - "Μορφές της κοινωνικής δράσης", Θεμέλιο (1984). - "Η αδιαχώρητη κοινωνία - ένας διάλογος της κοινωνιολογίας με τη λογοτεχνία", Πολύτυπον (1984). - "Συμβίωση και επικοινωνία στην Ελλάδα", Γνώση (1987), Αλεξάνδρεια (1999). - "Στις ρίζες της κοινωνικής εμπειρίας - κείμενα κοινωνικής φιλοσοφίας", Γνώση, (1987). - "Ήπιος λόγος", Πλέθρον, (1989). - "Προς το παρόν - κείμενα για τα σύγχρονα ήθη", Πλέθρον (1990). - "Χειροποίητη πόλη - Η Αθήνα ανάμεσα στο ναι και το όχι", Αλεξάνδρεια (1995, 2η έκδ. 1996). - "Πρώτο άγγιγμα" (μυθιστόρημα), Νέα Σύνορα, (1998). - "Ο εαυτός δίχως πυξίδα -ταξιδεύοντας-", Αλεξάνδρεια (1999). - "Ο πειρασμός του Ηρόστρατου -περί ηθών και αισθημάτων-", Αλεξάνδρεια, (1999). - "Τα ενάντια - Η τέχνη της παραμυθίας", Αλεξάνδρεια (2002). - "Ψυχές με στόμα", Μεταίχμιο (2003).

Αναχωρώντας από τα οικεία γοητεύομαι από την πιθανότητα να μην είναι ο εαυτός μου, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τίποτα περισσότερο από μία σειρά αγκιστρώσεων· να πιάνεται από κάπου για λίγο και μη μπορώντας να μείνει εκεί, να ξεκολλάει χωρίς να αισθάνεται πώς τον διώχνουν...
Να τριγυρίζεις χωρίς λόγο, να τρυπώνεις σε άβατα και να βγαίνεις με το κεφάλι σου να γυρίζει, να είσαι κάποιος που δεν ξέρει πώς να φερθεί -όταν τον πάνε π.χ. σ' ένα καφενείο με ναργιλέδες στο Κάιρο ή όταν βρεθεί για πρώτη φορά σ' ένα καπηλειό της Γλασκώβης γεμάτο μεθυσμένους εργάτες- και που έκπληκτος διαπιστώνεις πως παρ' όλα αυτά μπορείς να πορευτείς κι έτσι, με μόνη παρέα σου την άγνοια. Τίποτα δεν χρειάζεται επειγόντως. Ο Homo Viator ανακαλύπτει την ολιγάρκεια της ύπαρξης. Αυτή η γνώση είναι η μοναδική του πολυτέλεια...