Το κόκκινο βάζο - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789605055554

Το κόκκινο βάζο

€12,15
€13,50
0
No votes yet

Ήταν λοιπόν ο άντρας της. Ο άνθρωπος που έμπαινε στο δωμάτιο τις νύχτες, ο άνθρωπος που έκανε τη ζωή της μαρτύριο, ήταν ο άντρας της. Γεμάτη φρίκη ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Ήταν λοιπόν ο άντρας της. Ο άνθρωπος που έμπαινε στο δωμάτιο τις νύχτες, ο άνθρωπος που έκανε τη ζωή της μαρτύριο, ήταν ο άντρας της. Γεμάτη φρίκη η Λένα κοιτούσε το ακίνητο σώμα πάνω στο πάτωμα, τα γυαλένια μάτια του που την κοίταζαν απειλητικά. Ένα μικρό ρυάκι αίμα έτρεχε από την άκρη του στόματός του. Τα κομμάτια απ’ το σπασμένο βάζο είχαν σκορπίσει γύρω του.

Έμενε εκεί ακίνητη, παγωμένη, με τα μάτια διεσταλμένα από φρίκη, χωρίς να μπορεί να καταλάβει καλά τί έγινε. Ασυναίσθητα έσφιγγε στο χέρι της το γυαλιστερό μπράουνινγκ. Θα νόμιζες πως το πτώμα με τα γυαλένια μάτια την είχε μαγνητίσει, πως τα πόδια της είχαν ριζώσει στο πάτωμα.

–Βοήθεια, ούρλιαξε. [ ... ]

–Τότε, είπε πάλι αγωνιώντας η ωραία γυναίκα, αν δεν έκανα λάθος, καμιά εξήγηση δεν μπορεί να υπάρχει σε όλα αυτά.

– Ίσως υπάρχει.

–Ποιά ; Τί έγινε το πτώμα του άντρα μου ; Ποιός άλλαξε το βάζο ; Γιατί έσβηναν τα φώτα κι άναβαν μόνα τους ; Τί απόγινε το πιστόλι ; Γιάννη, είναι σχεδόν υπερφυσικά όλα αυτά.

ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, η Λένα Κορονέλλου, κάτοικος Ψυχικού, ξυπνάει μες στη νύχτα με την εντύπωση πως κάποιος βρίσκεται στο δωμάτιό της. Εντελώς φοβισμένη, πυροβολεί κι ο άγνωστος πέφτει νεκρός. Ανάβοντας το φως, διαπιστώνει πως σκότωσε τον άντρα της. Ταυτόχρονα, ένα κρυστάλλινο κόκκινο βάζο πέφτει από το τζάκι στο πάτωμα και θρυμματίζεται. Η γυναίκα βγαίνει από το δωμάτιο σαν τρελή, και όταν επιστρέφει με τους υπηρέτες της βίλας της το πτώμα έχει εξαφανιστεί ενώ το βάζο είναι και πάλι στη θέση του. Αναρωτιέται τότε αν το επεισόδιο συνέβη στην πραγματικότητα ή αν απλώς το φαντάστηκε. Στο μεταξύ, ο άντρας της, ο οποίος θα ταξίδευε στη Θεσσαλονίκη για δουλειές, είναι άφαντος. Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά ; Η εμφάνιση του Γιάννη Σιγανού, παλιού φίλου της Κορονέλλου, ο οποίος αναζητεί την αλήθεια για τα μυστηριώδη γεγονότα, δίνει άλλη τροπή στην υπόθεση. Είναι αυτός που θεωρεί πως το κόκκινο βάζο είναι το κλειδί του προβλήματος.

ISBN:
9789605055554
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Σελίδες: 
326
Έτος: 
2022
Γιάννης Μαρής (1916-1979). Ο Γιάννης Μαρής (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιάννη Τσιριμώκου), γιος δικαστικού, γεννήθηκε στη Σκόπελο. Καταγόταν από γνωστή οικογένεια της Φθιώτιδας με παράδοση στο χώρο της πολιτικής. Μεγάλωσε στη Λαμία. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ίδρυσε την Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (Ε.Λ.Δ.) από κοινού με τους Ηλία Τσιριμώκο και Σταύρο Κανελλόπουλο, οργάνωση που συμμετείχε στο ΕΑΜ, στης οποίας το δημοσιογραφικό όργανο "Μάχη" διετέλεσε αρχισυντάκτης και αρθρογράφος. Από το 1945 ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Το 1950, μετά τις αποκαλύψεις της εφημερίδας για το στρατόπεδο της Μακρονήσου, δικάστηκε και κλείστηκε στις φυλακές των Βούρλων στη Δραπετσώνα. Αποφυλακίστηκε χάρη στην παρέμβαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του πολιτικού ηγέτη Αλέξανδρου Σβώλου. Συνεργάστηκε με τα έντυπα "Προοδευτικός Φιλελεύθερος", "Νέα Γραμμή", "Ελεύθερος Λόγος", "Αθηναϊκή", "Ακρόπολις", "Απογευματινή" και το περιοδικό "Πρώτο". Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1953 με το μυθιστόρημα "Έγκλημα στο Κολωνάκι", που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό "Οικογένεια". Η επιτυχία του μυθιστορήματος, που εκδόθηκε σε βιβλίο από τις εκδόσεις "Ατλαντίς", τον ώθησε να συνεχίσει το γράψιμο και έτσι, στο περιθώριο της δημοσιογραφικής δουλειάς του, κατάφερε να γράψει περίπου πενήντα αστυνομικά αφηγήματα, είκοσι σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και δύο θεατρικά έργα ("Ο κύριος 5%", που παρουσιάστηκε από το θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου και "Ποιος είναι ο Λύσσανδρος", που παρουσιάστηκε από τον θίασο των Ευθυμίου-Μαυροπούλου-Παπαγιαννόπουλου, και τα δύο σε συνεργασία με τον Δ.Κ. Ευαγγελίδη). Όπως σημειώνει ο συγγραφέας Φίλιππος Φιλίππου στην εφημερίδα "Το Βήμα", [...] "Δημιουργός ολόκληρης σχολής συγγραφέων αστυνομικών ιστοριών, ο Γιάννης Μαρής χρησιμοποιούσε την αστυνομική πλοκή ως πρόσχημα. Αυτό που τον ενδιέφερε πραγματικά ήταν η ατμόσφαιρα, το περιβάλλον, οι ανθρώπινες σχέσεις, δημιουργώντας ζωντανούς χαρακτήρες, αποτέλεσμα της συνεχούς παρατήρησης των προσώπων με τα οποία ήρθε σε επαφή στη διάρκεια της πολυετούς του καριέρας. Χαρακτηριστικός ανθρώπινος τύπος του Μαρή και βασικός ήρωας στα περισσότερα βιβλία του, ο αστυνόμος Μπέκας, κοντόχοντρος με ασήμαντη εμφάνιση, δεν ανήκει στους τύπους της νυχτερινής αθηναϊκής ζωής. Είναι υποδειγματικός οικογενειάρχης, δεν έχει διαβάσει ποτέ ποίηση αλλά "τον Βάρναλη τον έχει ακουστά", και πιστεύει ότι "οι ιδιωτικοί αστυνομικοί είναι για τις ταινίες του κινηματογράφου και τα μυθιστορήματα· χωρίς τον μηχανισμό της αστυνομίας πίσω σου είσαι άοπλος, αδύναμος, γυμνός..."" Ο Γιάννης Μαρής πέθανε στην Αθήνα το 1979. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του βλ. Χατζηφώτης Ι. Μ., "Μαρής, Γιάννης", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 10, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ. και Αλέξης Ζήρας, "Μαρής, Γιάννης" στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα: Πατάκης, 2007, σ.1333. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. & εφημερίδα "Το Βήμα").

Ήταν λοιπόν ο άντρας της. Ο άνθρωπος που έμπαινε στο δωμάτιο τις νύχτες, ο άνθρωπος που έκανε τη ζωή της μαρτύριο, ήταν ο άντρας της. Γεμάτη φρίκη η Λένα κοιτούσε το ακίνητο σώμα πάνω στο πάτωμα, τα γυαλένια μάτια του που την κοίταζαν απειλητικά. Ένα μικρό ρυάκι αίμα έτρεχε από την άκρη του στόματός του. Τα κομμάτια απ’ το σπασμένο βάζο είχαν σκορπίσει γύρω του.

Έμενε εκεί ακίνητη, παγωμένη, με τα μάτια διεσταλμένα από φρίκη, χωρίς να μπορεί να καταλάβει καλά τί έγινε. Ασυναίσθητα έσφιγγε στο χέρι της το γυαλιστερό μπράουνινγκ. Θα νόμιζες πως το πτώμα με τα γυαλένια μάτια την είχε μαγνητίσει, πως τα πόδια της είχαν ριζώσει στο πάτωμα.

–Βοήθεια, ούρλιαξε. [ ... ]

–Τότε, είπε πάλι αγωνιώντας η ωραία γυναίκα, αν δεν έκανα λάθος, καμιά εξήγηση δεν μπορεί να υπάρχει σε όλα αυτά.

– Ίσως υπάρχει.

–Ποιά ; Τί έγινε το πτώμα του άντρα μου ; Ποιός άλλαξε το βάζο ; Γιατί έσβηναν τα φώτα κι άναβαν μόνα τους ; Τί απόγινε το πιστόλι ; Γιάννη, είναι σχεδόν υπερφυσικά όλα αυτά.

ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, η Λένα Κορονέλλου, κάτοικος Ψυχικού, ξυπνάει μες στη νύχτα με την εντύπωση πως κάποιος βρίσκεται στο δωμάτιό της. Εντελώς φοβισμένη, πυροβολεί κι ο άγνωστος πέφτει νεκρός. Ανάβοντας το φως, διαπιστώνει πως σκότωσε τον άντρα της. Ταυτόχρονα, ένα κρυστάλλινο κόκκινο βάζο πέφτει από το τζάκι στο πάτωμα και θρυμματίζεται. Η γυναίκα βγαίνει από το δωμάτιο σαν τρελή, και όταν επιστρέφει με τους υπηρέτες της βίλας της το πτώμα έχει εξαφανιστεί ενώ το βάζο είναι και πάλι στη θέση του. Αναρωτιέται τότε αν το επεισόδιο συνέβη στην πραγματικότητα ή αν απλώς το φαντάστηκε. Στο μεταξύ, ο άντρας της, ο οποίος θα ταξίδευε στη Θεσσαλονίκη για δουλειές, είναι άφαντος. Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά ; Η εμφάνιση του Γιάννη Σιγανού, παλιού φίλου της Κορονέλλου, ο οποίος αναζητεί την αλήθεια για τα μυστηριώδη γεγονότα, δίνει άλλη τροπή στην υπόθεση. Είναι αυτός που θεωρεί πως το κόκκινο βάζο είναι το κλειδί του προβλήματος.