Τα όνειρα και οι μοίρες - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789602642160

Τα όνειρα και οι μοίρες

€17,58
€19,53
0
No votes yet
"Τα όνειρα και οι μοίρες" δημοσιεύτηκαν το 1938 και δεν ανατυπώθηκαν ποτέ. Η Μαργαρίτα Γιουρσενάρ επιθυμούσε την επανέκδοση μιας επαυξημένης μορφής αυ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

"Τα όνειρα και οι μοίρες" δημοσιεύτηκαν το 1938 και δεν ανατυπώθηκαν ποτέ. Η Μαργαρίτα Γιουρσενάρ επιθυμούσε την επανέκδοση μιας επαυξημένης μορφής αυτού του βιβλίου, όπως μαρτυρεί μια προγραμματική δήλωση με τίτλο "Σημείωση σχετικά με την ανατύπωσή του "Τα όνειρα και οι μοίρες", που λέει τα εξής: "Ανέκαθεν είχα την πρόθεση να προσθέσω στα "Όνειρα" του 1937 μια νέα, συντομότερη σειρά πιο πρόσφατων, σχολιασμένων ονείρων. Αν δεν έχω τον χρόνο να πραγματοποιήσω αυτό το σχέδιο, θα επιθυμούσα τουλάχιστον να τεθούν ως προμετωπίδα οι σελίδες 415-16 από τα "Αδριανού Απομνημονεύματα", έκδοση Club du meilleur livre (σελ. 304 της εικονογραφημένης έκδοσης Plon του 1958), που αναφέρονται στα όνειρα, και οι σελίδες 279 §2 - 280 §1 από την "Άβυσσο", που πραγματεύονται το ίδιο θέμα. Περιέχουν το απόσταγμα των σκέψεών μου πάνω στα όνειρα τα τελευταία είκοσι χρόνια". Αυτή η δακτυλογραφημένη σημείωση φέρει τη χειρόγραφη χρονολογία 2 Νοεμβρίου 1970. Ο θάνατος εμπόδισε τη Μαργαρίτα Γιουρσενάρ να φέρει σε πέρας το σχέδιό της, το οποίο ωστόσο είχε αρχίσει να πραγματοποιείται. Διαθέτουμε πράγματι έναν φάκελο που φέρει τον αυτόγραφο τίτλο "Τα όνειρα και οι μοίρες (προετοιμασία για ανατύπωση)" και απαρτίζεται από σημειώσεις σχετικές με τα όνειρα, αφηγήσεις ονείρων, διορθώσεις που προορίζονταν να ενσωματωθούν στο κείμενο του 1938 και διάφορα παραθέματα που αναφέρονται στο θέμα. Ένα χειρόγραφο τετράδιο περιέχει μερικά ομοειδή κείμενα. Αφηγήσεις ονείρων και ποικίλες σημειώσεις υπάρχουν επίσης στα χαρτοκιβώτια που φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Λάβαμε γνώση τους χάρη στην ευγενική υπόδειξη της κυρίας Μισέλ Σαρντ. [...]

(από το σημείωμα του εκδότη)

ISBN:
9789602642160
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Νίκος Δομαζάκης
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
230
Έτος: 
2008
Η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (φιλολογικό ψευδώνυμο-αναγραμματισμός του επωνύμου της, το πραγματικό της όνομα ήταν Marguerite Ghislaine Cleenewerck de Crayencour), γεννήθηκε στις Βρυξέλλες, στις 8 Ιουνίου του 1903. Η μητέρα της που ήταν βελγίδα πέθανε δέκα ημέρες μετά τον τοκετό. Ο πατέρας της, Γάλλος αξιωματικός, τη μεγάλωσε στη Λιλ, όπου βρισκόταν ο πατρογονικός πύργος του, με ρομαντικές ιστορίες και ταξίδια. Μορφώθηκε κατ' οίκον με έμφαση στις ξένες γλώσσες, ζωντανές και νεκρές, όπως τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Ο πατέρας της πέθανε το 1929, την ίδια χρονιά εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, ο "Αλέξης". Ταξίδεψε στη Μαύρη Θάλασσα, το 1935, με συντροφιά τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Τότε γράφτηκαν οι λυρικές "Φωτιές" (1936) και τα "Διηγήματα της Ανατολής" (1939). Γνωστή και η συνεργασία της με τον Κ. Θ. Δημαρά, το 1939, με αφορμή την ποίηση του Καβάφη που πρώτη αυτή έκανε γνωστό στη Γαλλία με τις μεταφράσεις της και το σχετικό δοκίμιό της. Το 1939 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Το 1947, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, που έμελλε να της προκαλέσει αρκετά προβλήματα στη Γαλλία. Τρία χρόνια αργότερα, αγόρασε και σπίτι σε νησάκι της Πολιτείας του Μέιν, το νησί των "Έρημων Λόφων" (Μάουντ Ντέζερτ). Μεγάλο μέρος της ζωής της η Γουρσενάρ συνέζησε με τη σύντροφο, μεταφράστρια και γραμματέα της Γκρέις Φρικ. Το 1951 εξέδωσε το έργο της "Αδριανού Απομνημονεύματα" με τεράστια εμπορική και κριτική αποδοχή αφού το είχε δουλέψει επί πολλά χρόνια μελετώντας σε βιβλιοθήκες και επισκεπτόμενη πολλά από τα μέρη όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Άλλωστε το έργο της Γιουρσενάρ είναι συνυφασμένο με την ελληνική, ανθρωπιστική αντίληψη. Στα 1968 η "Άβυσσος" ("L'Oeuvre au noir") θα κερδίσει παμψηφεί το βραβείο Femina. Τέλος "Ο λαβύρινθος του κόσμου Ι: Ευλαβικές αναμνήσεις" (1974), "Ο λαβύρινθος του κόσμου ΙΙ: Αρχεία του Βορρά" (1977) και "Ο λαβύρινθος του κόσμου ΙΙΙ: Τι; Η αιωνιότητα" (1988) συγκροτούν το τρίπτυχο, στο οποίο η συγγραφέας ανακαλεί τις μνήμες της οικογένειάς της και των δικών της παιδικών χρόνων. Το 1980 η Γαλλική Ακαδημία αποφάσισε να σπάσει την παράδοση 345 ετών και να δεχτεί ανάμεσα στους σαράντα "αθανάτους" και μια γυναίκα. Άλλα σημαντικά βιβλία της είναι: "Ο οβολός του ονείρου" (1934), "Χαριστική βολή" (1939), "Ποιος δεν έχει τον Μινώταυρό του;" (1963), "Το στεφάνι και η λύρα" (ανθολογία, 1979), "Μισίμα ή το Όραμα του κενού" (1981), "Σαν το νερό που κυλάει" (1982), "Η σμίλη του χρόνου" (1982). Η Γιουρσενάρ πέθανε στο νησί Μάουντ Ντέζερτ των ΗΠΑ, στις 17 Δεκεμβρίου 1987, σε ηλικία 84 ετών, από εγκεφαλικό επεισόδιο.

"Τα όνειρα και οι μοίρες" δημοσιεύτηκαν το 1938 και δεν ανατυπώθηκαν ποτέ. Η Μαργαρίτα Γιουρσενάρ επιθυμούσε την επανέκδοση μιας επαυξημένης μορφής αυτού του βιβλίου, όπως μαρτυρεί μια προγραμματική δήλωση με τίτλο "Σημείωση σχετικά με την ανατύπωσή του "Τα όνειρα και οι μοίρες", που λέει τα εξής: "Ανέκαθεν είχα την πρόθεση να προσθέσω στα "Όνειρα" του 1937 μια νέα, συντομότερη σειρά πιο πρόσφατων, σχολιασμένων ονείρων. Αν δεν έχω τον χρόνο να πραγματοποιήσω αυτό το σχέδιο, θα επιθυμούσα τουλάχιστον να τεθούν ως προμετωπίδα οι σελίδες 415-16 από τα "Αδριανού Απομνημονεύματα", έκδοση Club du meilleur livre (σελ. 304 της εικονογραφημένης έκδοσης Plon του 1958), που αναφέρονται στα όνειρα, και οι σελίδες 279 §2 - 280 §1 από την "Άβυσσο", που πραγματεύονται το ίδιο θέμα. Περιέχουν το απόσταγμα των σκέψεών μου πάνω στα όνειρα τα τελευταία είκοσι χρόνια". Αυτή η δακτυλογραφημένη σημείωση φέρει τη χειρόγραφη χρονολογία 2 Νοεμβρίου 1970. Ο θάνατος εμπόδισε τη Μαργαρίτα Γιουρσενάρ να φέρει σε πέρας το σχέδιό της, το οποίο ωστόσο είχε αρχίσει να πραγματοποιείται. Διαθέτουμε πράγματι έναν φάκελο που φέρει τον αυτόγραφο τίτλο "Τα όνειρα και οι μοίρες (προετοιμασία για ανατύπωση)" και απαρτίζεται από σημειώσεις σχετικές με τα όνειρα, αφηγήσεις ονείρων, διορθώσεις που προορίζονταν να ενσωματωθούν στο κείμενο του 1938 και διάφορα παραθέματα που αναφέρονται στο θέμα. Ένα χειρόγραφο τετράδιο περιέχει μερικά ομοειδή κείμενα. Αφηγήσεις ονείρων και ποικίλες σημειώσεις υπάρχουν επίσης στα χαρτοκιβώτια που φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Λάβαμε γνώση τους χάρη στην ευγενική υπόδειξη της κυρίας Μισέλ Σαρντ. [...]

(από το σημείωμα του εκδότη)