Πεζά και ιταλικά - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789607721327

Πεζά και ιταλικά

€21,80
€24,34
0
No votes yet
Στον δεύτερο αυτόν τόμο χρησιμοποιήθηκαν τα χειρόγραφα του Σολωμού σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ΄ ότι στον πρώτο. Μελετήθηκαν και οι τρεις συλλογές πο... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Στον δεύτερο αυτόν τόμο χρησιμοποιήθηκαν τα χειρόγραφα του Σολωμού σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ΄ ότι στον πρώτο. Μελετήθηκαν και οι τρεις συλλογές που συγκεντρώνουν σολωμικά χειρόγραφα (αυτόγραφα και αντίγραφα), της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Τεκτονικής Στοάς Ζακύνθου, και κατορθώθηκε έτσι ν΄ αποκατασταθεί το κείμενο φιλολογικά κι ακόμα να δημοσιευτούν αρκετά κείμενα που είχαν μείνει ως τώρα ανέκδοτα. Οφείλω να εκφράσω τις άπειρες ευχαριστίες μου σε όλους όσους μου έδωσαν την άδεια να μελετήσω και να χρησιμοποιήσω το πολύτιμο αυτό υλικό και με βοήθησαν στην εργασία μου. [...]
Εντελώς ιδιαίτερα πρέπει να εκδηλώσω την ευγνωμοσύνη μου προς δύο ανθρώπους που μου στάθηκαν κοντά σε κάθε βήμα της εργασίας μου: τον Filippo Maria Pontani, καθηγητή στη Ρώμη, και τον Γ. Ν. Πολίτη.[...]
Του Γ. Ν. Πολίτη ανεκτίμητη στάθηκε η βοήθεια στη μετάφραση· με εξαιρετική ευσυνειδησία, που ξεπερνούσε πολύ τα όρια του αδερφικού μονάχα ενδιαφέροντος, επιθεώρησε εξαντλητικά τις μεταφράσεις, και με τη μεταφραστική του πείρα και το λεπτό του γλωσσικό αισθητήριο έβρισκε την ταιριαστή απόδοση ή έδινε καινούργια ζωή και χρώμα στη γλώσσα της μετάφρασης, και διόρθωνε ακόμα και αστοχίες και καμιά φορά και παρερμηνείες δικές μου. Χωρίς τη δική του συμβολή η μεταφραστική αυτή εργασία θα είχε άλλη ολότελα όψη.
Λίνος Πολίτης

ISBN:
9789607721327
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
23x18
Σελίδες: 
369
Έτος: 
2005
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερία" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετιών το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.

Στον δεύτερο αυτόν τόμο χρησιμοποιήθηκαν τα χειρόγραφα του Σολωμού σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ΄ ότι στον πρώτο. Μελετήθηκαν και οι τρεις συλλογές που συγκεντρώνουν σολωμικά χειρόγραφα (αυτόγραφα και αντίγραφα), της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Τεκτονικής Στοάς Ζακύνθου, και κατορθώθηκε έτσι ν΄ αποκατασταθεί το κείμενο φιλολογικά κι ακόμα να δημοσιευτούν αρκετά κείμενα που είχαν μείνει ως τώρα ανέκδοτα. Οφείλω να εκφράσω τις άπειρες ευχαριστίες μου σε όλους όσους μου έδωσαν την άδεια να μελετήσω και να χρησιμοποιήσω το πολύτιμο αυτό υλικό και με βοήθησαν στην εργασία μου. [...]
Εντελώς ιδιαίτερα πρέπει να εκδηλώσω την ευγνωμοσύνη μου προς δύο ανθρώπους που μου στάθηκαν κοντά σε κάθε βήμα της εργασίας μου: τον Filippo Maria Pontani, καθηγητή στη Ρώμη, και τον Γ. Ν. Πολίτη.[...]
Του Γ. Ν. Πολίτη ανεκτίμητη στάθηκε η βοήθεια στη μετάφραση· με εξαιρετική ευσυνειδησία, που ξεπερνούσε πολύ τα όρια του αδερφικού μονάχα ενδιαφέροντος, επιθεώρησε εξαντλητικά τις μεταφράσεις, και με τη μεταφραστική του πείρα και το λεπτό του γλωσσικό αισθητήριο έβρισκε την ταιριαστή απόδοση ή έδινε καινούργια ζωή και χρώμα στη γλώσσα της μετάφρασης, και διόρθωνε ακόμα και αστοχίες και καμιά φορά και παρερμηνείες δικές μου. Χωρίς τη δική του συμβολή η μεταφραστική αυτή εργασία θα είχε άλλη ολότελα όψη.
Λίνος Πολίτης