Είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα τραγούδι χωρίς καμμιάν ελπίδα - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789604021833

Είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα τραγούδι χωρίς καμμιάν ελπίδα

€7,25
€8,05
0
No votes yet

Είκοσι χρονώ ήταν και δεν ήταν ο Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασοάλτο -γνωστός σήμερα ανά την υφήλιο με το ψευδώνυμο Πάμπλο Νερούδα-, όταν δημοσίευσε μ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Είκοσι χρονώ ήταν και δεν ήταν ο Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασοάλτο -γνωστός σήμερα ανά την υφήλιο με το ψευδώνυμο Πάμπλο Νερούδα-, όταν δημοσίευσε μια μικρή συλλογή ποιημάτων με τίτλο "Veinte poemas de amor y una cancion desesperada". Κι έμελλε το βιβλιαράκι ετούτο όχι μόνο να γίνει o μηνύτορας της έλευσης του νεαρού ποιητή από το Παρράλ της Χιλής στην επικράτεια των ύψιστων λυρικών κατορθωμάτων (εξ όνυχος γαρ...), και μία από τις διαχρονικώς δημοφιλέστερες αναφορές στη λεγόμενη ερωτική ποίηση, αλλά και να είναι πια έργο κλασικό της παγκόσμιας λογοτεχνίας, σχεδόν ισότιμο με το -ομηρικών, θα τολμούσαμε να πούμε, προδιαγραφών και προσηλώσεων- εκείνο "Canto General", που εδόξασε τον Νερούδα και τον έφερε συνδαιτυμόνα του Δάντη, του Σαίξπηρ, του Γκαίτε, του Θερβάντες, του Τολστόη και του δικού μας Διονυσίου Σολωμού στην πιο ψηλή κορφή του ποιητικού Ολύμπου. [...] (Γιώργος Κεντρωτής, Κέρκυρα, 23 Σεπτεμβρίου 2004)

ISBN:
9789604021833
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Γιώργος Δ. Κεντρωτής
Μέγεθος: 
25x15
Σελίδες: 
93
Έτος: 
2005
Ο Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασσάλτο - όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Νερούντα- γεννήθηκε το 1904 στο Παρράλ της Χιλής. 'Ηταν ένας από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς ποιητές της Λατινικής Αμερικής, με περισσότερα από 30 βιβλία στο ενεργητικό του. Εντάχθηκε στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος και αρκετά χρόνια αργότερα εκλέχτηκε γερουσιαστής. Αντιπροσώπευσε τη χώρα του ως διπλωμάτης από το 1926 ως το 1938 σε διάφορα μέρη της Άπω Ανατολής και της Ισπανίας, όπου έζησε από κοντά τον εμφύλιο. Πίστευε ότι ο ποιητής οφείλει να συμμετέχει στα κοινά και δεν διαχώριζε την ποίηση από την πολιτική. Όταν το 1948 το Κομμουνιστικό Κόμμα κηρύχτηκε παράνομο, ο Νερούντα ταξίδεψε αρχικά στην Αργεντινή και αργότερα στη Σοβιετική Ένωση. Επέστρεψε στη Χιλή τέσσερα χρόνια αργότερα και το 1953 του απενεμήθη το Βραβείο Λένιν. Παράλληλα όμως με τα πολιτικοποιημένα ποιήματά του, ο Νερούντα έγραψε και μεγάλο αριθμό προσωπικών και οικείων ποιημάτων. Τα πιο ερωτικά από αυτά περιλαμβάνονται στη συλλογή "Εκατό ερωτικά σονέτα" και απευθύνονται στη Ματίλντε Ουρούτια, με την οποία άρχισε να συζεί το 1955. Η φήμη του Χιλιανού ποιητή είχε απλωθεί σε όλο τον κόσμο και το 1971, περίοδος που ο Νερούντα ήταν πρεσβευτής στη Γαλλία, του απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Άλλα έργα του ποιητή είναι: "Η τρίτη κατοικία", "Κάντο Χενεράλ" (έργο που μελοποιήθηκε στην Ελλάδα από το Μίκη Θεοδωράκη), "Το αλλοπρόσαλλο βιβλίο", "Γήινη κατοικία", κ.ά. Πέθανε το 1973 σε ηλικία 69 ετών και η κηδεία του ήταν το πρώτο ξέσπασμα των Χιλιανών εναντίον της δικτατορίας.

Είκοσι χρονώ ήταν και δεν ήταν ο Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασοάλτο -γνωστός σήμερα ανά την υφήλιο με το ψευδώνυμο Πάμπλο Νερούδα-, όταν δημοσίευσε μια μικρή συλλογή ποιημάτων με τίτλο "Veinte poemas de amor y una cancion desesperada". Κι έμελλε το βιβλιαράκι ετούτο όχι μόνο να γίνει o μηνύτορας της έλευσης του νεαρού ποιητή από το Παρράλ της Χιλής στην επικράτεια των ύψιστων λυρικών κατορθωμάτων (εξ όνυχος γαρ...), και μία από τις διαχρονικώς δημοφιλέστερες αναφορές στη λεγόμενη ερωτική ποίηση, αλλά και να είναι πια έργο κλασικό της παγκόσμιας λογοτεχνίας, σχεδόν ισότιμο με το -ομηρικών, θα τολμούσαμε να πούμε, προδιαγραφών και προσηλώσεων- εκείνο "Canto General", που εδόξασε τον Νερούδα και τον έφερε συνδαιτυμόνα του Δάντη, του Σαίξπηρ, του Γκαίτε, του Θερβάντες, του Τολστόη και του δικού μας Διονυσίου Σολωμού στην πιο ψηλή κορφή του ποιητικού Ολύμπου. [...] (Γιώργος Κεντρωτής, Κέρκυρα, 23 Σεπτεμβρίου 2004)