Ο θάνατος ως κέρδος - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789608873841

Ο θάνατος ως κέρδος

€6,36
€7,07
0
No votes yet
Στη Νεκρώσιμο Ακολουθία κρατάμε αναμμένες λαμπάδες. Με τον τρόπο αυτό μαρτυρούμε ενώπιον του Θεού ότι το πρόσωπο αυτό που κηδεύουμε αποτέλεσε μια φλόγ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Στη Νεκρώσιμο Ακολουθία κρατάμε αναμμένες λαμπάδες. Με τον τρόπο αυτό μαρτυρούμε ενώπιον του Θεού ότι το πρόσωπο αυτό που κηδεύουμε αποτέλεσε μια φλόγα μέσα στο λυκόφως αυτού του κόσμου· μαρτυρούμε πώς το πρόσωπο αυτό δεν έζησε μάταια και πώς θα κρατήσουμε, θα προστατέψουμε, θα αυξήσουμε και θα μοιραστούμε αυτή τη φλόγα...
Έχουμε μείνει πίσω για να καταστήσουμε εφικτό τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση όλων όσων είδαμε, όλων όσων ακούσαμε και βιώσαμε· έχουμε μείνει πίσω για να ξεκινήσουμε με μια καινούργια αλυσίδα φωτός πάνω στη γη. Κι ωστόσο, αν είμαστε ικανοί να πούμε αληθινά και με ειλικρίνεια ότι ο άνθρωπος που αναχώρησε απ' αυτή τη ζωή ήταν για μας ένας θησαυρός, τότε εκεί όπου είναι ο θησαυρός μας, εκεί πρέπει να βρίσκεται η καρδιά μας (Ματθ. 6, 21), και πρέπει κι εμείς, μαζί με τον άνθρωπο που εισήλθε στην αιωνιότητα, να ζούμε όσο ολοκληρωμένα και βαθιά γίνεται στην αιωνιότητα. Διότι η αιωνιότητα είναι ο μόνος "τόπος" όπου μπορούμε να βρισκόμαστε μαζί με το συχωρεμένο άνθρωπο. Κι αυτό σημαίνει πώς όσο περισσότερα αγαπημένα μας πρόσωπα εγκαταλείπουν αυτό το γήινο προσκύνημα και εισέρχονται στη σταθερότητα και την ειρήνη της αιώνιας ζωής, τόσο περισσότερο πρέπει κι εμείς να αισθανόμαστε ότι ανήκουμε σ' εκείνο τον κόσμο και ότι οι αξίες εκείνου του κόσμου γίνονται σταδιακά και δικές μας αξίες...

ISBN:
9789608873841
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Βασίλης Αργυριάδης
Μέγεθος: 
17x13
Σελίδες: 
126
Έτος: 
2005
Ο Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ, κατά κόσμον Αντρέι Μπορίσοβιτς Μπλουμ, γεννήθηκε στη Λωζάννη το 1914 από οικογένεια διπλωματών και στρατιωτικών. Έζησε για κάποιο διάστημα της παιδικής του ηλικίας στην Περσία και κατόπιν (μετά τη ρωσική επανάσταση του 1917) στη Γαλλία. Σπούδασε ιατρική, ειδικεύτηκε στη χειρουργική και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στην ογκολογία. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου υπηρέτησε στο γαλλικό στρατό και στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της γαλλικής αντίστασης, πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως χειρουργός. Το 1943 εκάρη μοναχός. Το 1948 μετεγκαταστάθηκε στο Λονδίνο στην Αδελφότητα του Αγίου Σεργίου. Το 1956 διορίστηκε εφημέριος της ρωσικής ενορίας του Λονδίνου και το 1957 χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Πέντε χρόνια αργότερα διορίστηκε από το Πατριαρχείο Μόσχας Αρχιεπίσκοπος και Έξαρχος Δυτικής Ευρώπης, ενώ το 1966 ο θρόνος του ανυψώθηκε σε Μητροπολιτικός. Πέθανε το 2003 σε ηλικία 89 ετών. Η δράση του, τα βιβλία του, τα κηρύγματά του και η εμβέλεια της προσωπικής του ακτινοβολίας τον έχουν κατατάξει ως μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της Ορθοδοξίας του 20ού αιώνα στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Στη Νεκρώσιμο Ακολουθία κρατάμε αναμμένες λαμπάδες. Με τον τρόπο αυτό μαρτυρούμε ενώπιον του Θεού ότι το πρόσωπο αυτό που κηδεύουμε αποτέλεσε μια φλόγα μέσα στο λυκόφως αυτού του κόσμου· μαρτυρούμε πώς το πρόσωπο αυτό δεν έζησε μάταια και πώς θα κρατήσουμε, θα προστατέψουμε, θα αυξήσουμε και θα μοιραστούμε αυτή τη φλόγα...
Έχουμε μείνει πίσω για να καταστήσουμε εφικτό τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση όλων όσων είδαμε, όλων όσων ακούσαμε και βιώσαμε· έχουμε μείνει πίσω για να ξεκινήσουμε με μια καινούργια αλυσίδα φωτός πάνω στη γη. Κι ωστόσο, αν είμαστε ικανοί να πούμε αληθινά και με ειλικρίνεια ότι ο άνθρωπος που αναχώρησε απ' αυτή τη ζωή ήταν για μας ένας θησαυρός, τότε εκεί όπου είναι ο θησαυρός μας, εκεί πρέπει να βρίσκεται η καρδιά μας (Ματθ. 6, 21), και πρέπει κι εμείς, μαζί με τον άνθρωπο που εισήλθε στην αιωνιότητα, να ζούμε όσο ολοκληρωμένα και βαθιά γίνεται στην αιωνιότητα. Διότι η αιωνιότητα είναι ο μόνος "τόπος" όπου μπορούμε να βρισκόμαστε μαζί με το συχωρεμένο άνθρωπο. Κι αυτό σημαίνει πώς όσο περισσότερα αγαπημένα μας πρόσωπα εγκαταλείπουν αυτό το γήινο προσκύνημα και εισέρχονται στη σταθερότητα και την ειρήνη της αιώνιας ζωής, τόσο περισσότερο πρέπει κι εμείς να αισθανόμαστε ότι ανήκουμε σ' εκείνο τον κόσμο και ότι οι αξίες εκείνου του κόσμου γίνονται σταδιακά και δικές μας αξίες...