Προ-Ίμια πολέμου - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789600807783

Προ-Ίμια πολέμου

€20,70
€23,00
0
No votes yet
Ένα σύγγραμμα για το θρίλερ των ελληνοτουρκικών κρίσεων, που συνδυάζει εξιστόρηση αλλά και ανάλυση του ακήρυχτου πολέμου στο Αιγαίο και στην Κύπρο, εν... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Ένα σύγγραμμα για το θρίλερ των ελληνοτουρκικών κρίσεων, που συνδυάζει εξιστόρηση αλλά και ανάλυση του ακήρυχτου πολέμου στο Αιγαίο και στην Κύπρο, εν μέσω του διπολισμού Ουάσινγκτον-Μόσχας.
Η επιθετική στρατηγική της Τουρκίας και ο τρόπος χειρισμού των κρίσεων από τις ελληνικές κυβερνήσεις: Αλέξανδρου Παπάγου, Γεωργίου Παπανδρέου, Γεωργίου Παπαδόπουλου, Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα.
Λάθη, πάθη, ανεπάρκειες.
Οι εισβολές της Άγκυρας, οι αντιδράσεις της Αθήνας, η κηδεμονία της Ουάσινγκτον, η ουδετερότητα της Μόσχας, ο μύθος των ευρωπαϊκών συνόρων και η απώλεια κυριαρχίας.
Ηρωικές ανοησίες, μίσος, ίντριγκες, εξτρεμισμοί, εγωισμοί, παρανόηση, πολεμικός χριστιανισμός, θηριώδης τζιχαντισμός, μιντιαρχία-fake news.
Ο κλαυσίγελως του κατευνασμού-παρορμητισμού.
Η στρατηγική αξία των Βάσεων στη Σούδα ως ανάχωμα στο Grexit, αλλά και η αμερικανική προστασία που δεν εγγυάται τα ελληνικά σύνορα στο Αιγαίο.
Το οικόπεδο "Ελλάς" μεταξύ άγριας Δύσης και εξαγριωμένης Ανατολής.
Η Ελλάδα πυλώνας σταθερότητας για την στρατηγική αποσταθεροποίησης από Αφγανιστάν έως Λιβύη.
Το δόγμα Ερντογάν περί "γαλάζιας πατρίδας" και "τα νησιά κάτω από τη μύτη μας είναι δικά μας".
Ο πόλεμος των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ και ο ιερός πόλεμος του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής.

Μια αφηγηματική μελέτη, πέρα από τον εθνομηδενισμό και τον εθνικισμό, για την ανάπτυξη μιας κουλτούρας διαχείρισης κρίσεων, μιας κουλτούρας αξιοπρεπούς ειρήνης, μιας κουλτούρας συνόρων.

ISBN:
9789600807783
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
24x17
Σελίδες: 
800
Ο Κώστας Μαρδάς γεννήθηκε το 1956 στο Θολοποτάμι της Χίου. Είναι πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών. Συμμετείχε στο μεταπολεμικό φοιτητικό κίνημα ως μέλος της Πανελλήνιας Αγωνιστικής Σπουδαστικής Παράταξης (ΠΑΣΠ) στο σύλλογο Χίων Σπουδαστών. Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί στον τοπικό Τύπο και στην "Εξόρμηση". Από το 1981 εργάζεται στο "Έθνος" ως κοινοβουλευτικός συντάκτης και από το 1984 στις "Εικόνες" ως πολιτικός συντάκτης. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Το 2002 τιμήθηκε με το δημοσιογραφικό βραβείο "Μπότση", γιατί ανέδειξε την ανθρώπινη πλευρά των Ελλήνων Βουλευτών. Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες.

Ένα σύγγραμμα για το θρίλερ των ελληνοτουρκικών κρίσεων, που συνδυάζει εξιστόρηση αλλά και ανάλυση του ακήρυχτου πολέμου στο Αιγαίο και στην Κύπρο, εν μέσω του διπολισμού Ουάσινγκτον-Μόσχας.
Η επιθετική στρατηγική της Τουρκίας και ο τρόπος χειρισμού των κρίσεων από τις ελληνικές κυβερνήσεις: Αλέξανδρου Παπάγου, Γεωργίου Παπανδρέου, Γεωργίου Παπαδόπουλου, Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα.
Λάθη, πάθη, ανεπάρκειες.
Οι εισβολές της Άγκυρας, οι αντιδράσεις της Αθήνας, η κηδεμονία της Ουάσινγκτον, η ουδετερότητα της Μόσχας, ο μύθος των ευρωπαϊκών συνόρων και η απώλεια κυριαρχίας.
Ηρωικές ανοησίες, μίσος, ίντριγκες, εξτρεμισμοί, εγωισμοί, παρανόηση, πολεμικός χριστιανισμός, θηριώδης τζιχαντισμός, μιντιαρχία-fake news.
Ο κλαυσίγελως του κατευνασμού-παρορμητισμού.
Η στρατηγική αξία των Βάσεων στη Σούδα ως ανάχωμα στο Grexit, αλλά και η αμερικανική προστασία που δεν εγγυάται τα ελληνικά σύνορα στο Αιγαίο.
Το οικόπεδο "Ελλάς" μεταξύ άγριας Δύσης και εξαγριωμένης Ανατολής.
Η Ελλάδα πυλώνας σταθερότητας για την στρατηγική αποσταθεροποίησης από Αφγανιστάν έως Λιβύη.
Το δόγμα Ερντογάν περί "γαλάζιας πατρίδας" και "τα νησιά κάτω από τη μύτη μας είναι δικά μας".
Ο πόλεμος των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ και ο ιερός πόλεμος του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής.

Μια αφηγηματική μελέτη, πέρα από τον εθνομηδενισμό και τον εθνικισμό, για την ανάπτυξη μιας κουλτούρας διαχείρισης κρίσεων, μιας κουλτούρας αξιοπρεπούς ειρήνης, μιας κουλτούρας συνόρων.