Το παιδικό ψυχόσωμα

Το «ψυχόσωμα» είναι ένας νεολογισμός που προτείνει ο συγγραφέας για να αποδείξει με μια συμπαγή λέξη ότι τίποτε δεν χωρίζει το σώμα από την ψυχή. Ένας τρόπος για να τονίσει γλωσσικά τη μονιστική πεποίθησή του ως προς τη φύση της ψυχοσωματικής ενότητας. Για να πει ότι σε οντολογικό επίπεδο δεν υπάρχει παρά το βιολογικό σώμα που μέρος του προβάλλεται ως χωριστή οντότητα και το αποκαλούμε ψυχή. Για να παραδεχτεί ότι στον άνθρωπο, από την έναρξη των διαδικασιών σκέψης σχετικά με το «είναι» του μέχρι σήμερα, του είναι αδύνατο να βιώνει διαρκώς την υπόστασή του με όρους σωματικής περατότητας. Για τον λόγο αυτό (ο άνθρωπος) δημιούργησε το θεολογικό και φιλοσοφικό τέχνασμα του δυϊσμού. Χάρη σ’ αυτό μιλά ωσάν το σώμα και η ψυχή να είναι δύο φυσικές οντότητες, απαραίτητες για να μπορεί να σκέφτεται ως να είναι αυτός που ελέγχει την υπόστασή του, ως να είναι ευρύτερος, άπειρος, ίσως και αθάνατος έναντι του περιορισμένου και θνητού σώματός του.