Friedrich Neitzsche, Επιλογές από το έργο του - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9786185119515

Friedrich Neitzsche, Επιλογές από το έργο του

€13,32
€14,80
0
No votes yet
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για τη μελέτη του πιο ανατρεπτικού στοχαστή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής διανόησης. Όπως χαρακτηριστικά ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για τη μελέτη του πιο ανατρεπτικού στοχαστή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής διανόησης. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Paul Valery "Ο Nietzsche δεν είναι τροφή. Είναι διεγερτικό".

Για την καλύτερη κατανόηση του έργου του μεγάλου στοχαστή, ενδεικτικά παρατίθενται τα ακόλουθα αποσπάσματα:
"Ποιον ονομάζεις κακό; Αυτόν που πάντα θέλει να ντροπιάζει.
Τι θεωρείς πιο ανθρώπινο; Να γλυτώσω κάποιον από την ντροπή".
(Nietzsche, "Η χαρούμενη γνώση")

"Σπάνια θα σφάλλεις, αν αποδίδεις τις ακραίες σου πράξεις στη ματαιοδοξία, τις μέτριες στη συνήθεια, και τις μικρές πράξεις σου στο φόβο".
(Nietzsche, "Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο")

"Ο πιο βέβαιος τρόπος να διαφθείρεις τον νέο είναι να τον μάθεις να σέβεται αυτούς που σκέφτονται σαν εκείνον, περισσότερο από αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά".
(Nietzsche, "Χαραυγή")

"Από τη σχολή πολέμου της ζωής: Ό,τι δεν με καταστρέφει, με κάνει πιο δυνατό".
(Nietzsche, "Το λυκόφως των ειδώλων")

"Δεν γνωρίζω καλύτερο σκοπό της ζωής από το να θυσιάζεσαι, προσπαθώντας το μεγάλο και το αδύνατο..."
(Nietzsche, αδημοσίευτη σημείωση, 1873)

ISBN:
9786185119515
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Κώστας Νησιώτης
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
362
Έτος: 
2018
Ο Φρίντριχ Νίτσε γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν, κοντά στη Λειψία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη και στη Λειψία, έγινε, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ. Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα. Έργα του η "Γέννηση της τραγωδίας" (1872), οι "Παράκαιροι στοχασμοί" (1873-1876), το "Ανθρώπινο, υπερβολικά ανθρώπινο" (1878-1879), η "Χαραυγή" (1881), η "Χαρούμενη γνώση" (1882), το "Πέρα από το καλό και το κακό" (1886), η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887), το "Λυκόφως των ειδώλων" (1888), ο "Αντίχριστος" (1888), το "Ίδε ο άνθρωπος" (1888) και η ανολοκλήρωτη "Θέληση για δύναμη" (1883-1888). Ανάμεσά τους το κορυφαίο του, το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" (1883-1885). Ο Νίτσε πέθανε το 1900, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, αφού πέρασε τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για τη μελέτη του πιο ανατρεπτικού στοχαστή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής διανόησης. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Paul Valery "Ο Nietzsche δεν είναι τροφή. Είναι διεγερτικό".

Για την καλύτερη κατανόηση του έργου του μεγάλου στοχαστή, ενδεικτικά παρατίθενται τα ακόλουθα αποσπάσματα:
"Ποιον ονομάζεις κακό; Αυτόν που πάντα θέλει να ντροπιάζει.
Τι θεωρείς πιο ανθρώπινο; Να γλυτώσω κάποιον από την ντροπή".
(Nietzsche, "Η χαρούμενη γνώση")

"Σπάνια θα σφάλλεις, αν αποδίδεις τις ακραίες σου πράξεις στη ματαιοδοξία, τις μέτριες στη συνήθεια, και τις μικρές πράξεις σου στο φόβο".
(Nietzsche, "Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο")

"Ο πιο βέβαιος τρόπος να διαφθείρεις τον νέο είναι να τον μάθεις να σέβεται αυτούς που σκέφτονται σαν εκείνον, περισσότερο από αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά".
(Nietzsche, "Χαραυγή")

"Από τη σχολή πολέμου της ζωής: Ό,τι δεν με καταστρέφει, με κάνει πιο δυνατό".
(Nietzsche, "Το λυκόφως των ειδώλων")

"Δεν γνωρίζω καλύτερο σκοπό της ζωής από το να θυσιάζεσαι, προσπαθώντας το μεγάλο και το αδύνατο..."
(Nietzsche, αδημοσίευτη σημείωση, 1873)