Εναντίον του χρόνου - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789608150454

Εναντίον του χρόνου

€13,42
€14,91
0
No votes yet
[...] Χωρισμένα σε τρία κεφάλαια "Ενώπιον της κρίσεως", "Ενώπιον του κοινού μας πεπρωμένου", "Ενώπιον του προσώπου", ώστε να συνδέουν λογικά τα φαινόμ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

[...] Χωρισμένα σε τρία κεφάλαια "Ενώπιον της κρίσεως", "Ενώπιον του κοινού μας πεπρωμένου", "Ενώπιον του προσώπου", ώστε να συνδέουν λογικά τα φαινόμενα της κρίσεως με τις συλλογικές μας απαντήσεις αλλά και να οδηγούν στην προσωπική διέξοδο, τα δοκίμια αυτά δεν φιλοδοξούν να υποδείξουν λύσεις. Φιλοδοξούν να είναι ωφέλιμα στο στοχασμό και τη συζήτηση. Κι ωφέλιμο έργο δεν είναι αυτό που είναι απλώς συνήχηση ωραίων λέξεων, ή χωρίς προσανατολισμό περιγραφή της ζωής αλλά αυτό που μας φέρνει μπροστά στην πύλη του αδιάβατου, στο χείλος της αβύσσου. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)

ISBN:
9789608150454
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
21x13
Σελίδες: 
152
Έτος: 
2008
Ο Κώστας Χατζηαντωνίου γεννήθηκε το 1965 στη Ρόδο και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση. Ιστορικός, δοκιμιογράφος και πεζογράφος, έχει συνεργαστεί με έγκριτες περιοδικές και εγκυκλοπαιδικές εκδόσεις. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αφηγήματα, ιστορικές μελέτες για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας, της Κύπρου και της Χειμάρρας, δοκίμια στοχασμού, εθνικής θεωρίας και ελληνικής ιστορίας, βιογραφίες (του Ν. Πλαστήρα και του Θ. Πάγκαλου) και ένα μυθιστόρημα ("Αγκριτζέντο"). Από το 2006 είναι μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών ενώ από το 2009 ως το 2011 υπήρξε μέλος της κριτικής επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού για τα κρατικά λογοτεχνικά βραβεία. Έχει βραβευθεί από την Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων, από το PEN Club καθώς και με το βραβείο δοκιμίου Π. Φωτέα, καθώς και μες το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ("European Union Prize for Literature") το 2011 για το μυθιστόρημά του "Αγκριτζέντο".

[...] Χωρισμένα σε τρία κεφάλαια "Ενώπιον της κρίσεως", "Ενώπιον του κοινού μας πεπρωμένου", "Ενώπιον του προσώπου", ώστε να συνδέουν λογικά τα φαινόμενα της κρίσεως με τις συλλογικές μας απαντήσεις αλλά και να οδηγούν στην προσωπική διέξοδο, τα δοκίμια αυτά δεν φιλοδοξούν να υποδείξουν λύσεις. Φιλοδοξούν να είναι ωφέλιμα στο στοχασμό και τη συζήτηση. Κι ωφέλιμο έργο δεν είναι αυτό που είναι απλώς συνήχηση ωραίων λέξεων, ή χωρίς προσανατολισμό περιγραφή της ζωής αλλά αυτό που μας φέρνει μπροστά στην πύλη του αδιάβατου, στο χείλος της αβύσσου. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)