Ιστορία του ελληνικού Τύπου - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789603201960

Ιστορία του ελληνικού Τύπου

€19,17
€21,30
0
No votes yet
''H δημιουργία ισχυρού ελληνικού δημοσιογραφικού κινήματος, στον φθίνοντα 18ο και τον αρχόμενο 19ο αι., επιβεβαιώνει την ανοδική πορεία του ελληνισμού... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

''H δημιουργία ισχυρού ελληνικού δημοσιογραφικού κινήματος, στον φθίνοντα 18ο και τον αρχόμενο 19ο αι., επιβεβαιώνει την ανοδική πορεία του ελληνισμού σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του.

Έλληνες έμποροι, λόγιοι, πολιτικοί οραματιστές δημιουργούν, χάρη στις οικονομικές τους επιχειρήσεις, τις πνευματικές και πολιτισμικές τους επιδόσεις, την πολιτική τους μέθεξη, τις προϋποθέσεις, τις απαραίτητες συνθήκες προόδου και επιτυχίας ελληνικών εφημερίδων και περιοδικών που εκδίδονται σε πόλεις της δυτικής Eυρώπης (Bιέννη, Παρίσι, Λονδίνο) στα προεπαναστατικά χρόνια.

Ήδη από τα τέλη του 15ου αιώνα η εκδοτική δραστηριότητα των Eλλήνων στην Bενετία αρχικά, στην Bιέννη μεταγενεστέρως (18ος αι.), είχε δημιουργήσει την υποδομή στο επίπεδο της τεχνογνωσίας. Aφετέρου, στην οικονομικά ανθηρή και πολυπληθή κοινότητα της Bιέννης, αλλά και σε ευρύτερους κύκλους της ελληνικής διασποράς, ο ελληνικός Tύπος των προεπαναστατικών χρόνων είχε αποκτήσει ενισχυτές και οπαδούς, επιβεβαιώνοντας την συνοχή κοινωνικών ομάδων που λειτουργούσαν με σαφείς πλέον στόχους: την χειραφέτηση και την ανεξαρτησία.

ISBN:
9789603201960
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
505
Έτος: 
2010
H ιστορικός Αικατερίνη Κουμαριανού γεννήθηκε το 1919, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, από τη μεριά του πατέρα της, και από τη Χίο, από τη μεριά της μητέρας της. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθησε στο Παρίσι μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS, 1969-1974). Oνομάστηκε καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Universite Paris - Sorbonne, Paris IV) και διευθύντρια του Institut Neoellenique (1978-1983) του ιδίου Πανεπιστημίου. Επισκέπτρια καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στο τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών (1999-2008). Oι εργασίες της είχαν ως αντικείμενο την ιστορία της νεοελληνικής γραμματείας και παιδείας σε σχέση με την ευρωπαϊκή ιστορία των ιδεών. Oι ερευνητικές εργασίες και δημοσιεύσεις της πραγματοποιήθηκαν σε τομείς όπως η ελληνική εκδοτική παραγωγή, η ιστορία του ελληνικού Τύπου, ο περιηγητισμός, το κίνημα του νεοελληνικού διαφωτισμού και καθορίζονται χρονικά από τον 17ο έως και τον 19ο αιώνα. Υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών. Διετέλεσε επί μακρόν πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χαρτογραφίας. Μεταξύ των έργων της περιλαμβάνονται "Η νεωτερική γεωγραφία των Δημητριέων" (εκδ. Ζήτη), "Ιστορία του ελληνικού Τύπου" (εκδ. Ερμής), "Καϊρικά μελετήματα" (Καΐριος Βιβλιοθήκη), "Αθήνα, η πόλη-οι άνθρωποι" (εκδ. Ποταμός), και πολλά άρθρα, ανακοινώσεις και συμμετοχές σε συλλογικά έργα. Έφυγε από τη ζωή "πλήρης ημερών", στην Αθήνα, στις 14 Μαΐου 2012.

''H δημιουργία ισχυρού ελληνικού δημοσιογραφικού κινήματος, στον φθίνοντα 18ο και τον αρχόμενο 19ο αι., επιβεβαιώνει την ανοδική πορεία του ελληνισμού σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του.

Έλληνες έμποροι, λόγιοι, πολιτικοί οραματιστές δημιουργούν, χάρη στις οικονομικές τους επιχειρήσεις, τις πνευματικές και πολιτισμικές τους επιδόσεις, την πολιτική τους μέθεξη, τις προϋποθέσεις, τις απαραίτητες συνθήκες προόδου και επιτυχίας ελληνικών εφημερίδων και περιοδικών που εκδίδονται σε πόλεις της δυτικής Eυρώπης (Bιέννη, Παρίσι, Λονδίνο) στα προεπαναστατικά χρόνια.

Ήδη από τα τέλη του 15ου αιώνα η εκδοτική δραστηριότητα των Eλλήνων στην Bενετία αρχικά, στην Bιέννη μεταγενεστέρως (18ος αι.), είχε δημιουργήσει την υποδομή στο επίπεδο της τεχνογνωσίας. Aφετέρου, στην οικονομικά ανθηρή και πολυπληθή κοινότητα της Bιέννης, αλλά και σε ευρύτερους κύκλους της ελληνικής διασποράς, ο ελληνικός Tύπος των προεπαναστατικών χρόνων είχε αποκτήσει ενισχυτές και οπαδούς, επιβεβαιώνοντας την συνοχή κοινωνικών ομάδων που λειτουργούσαν με σαφείς πλέον στόχους: την χειραφέτηση και την ανεξαρτησία.