Τα δρώμενα της Ελλάδας και της βαλκανικής - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789605279714

Τα δρώμενα της Ελλάδας και της βαλκανικής

€21,60
€24,00
0
No votes yet
Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη γένεση του θεάτρου από το μαγικοθρησκευτικό δρώμενο και από την κοινωνική τελετουργία; Αυτό είναι το βασικό ερώτημ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη γένεση του θεάτρου από το μαγικοθρησκευτικό δρώμενο και από την κοινωνική τελετουργία; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο απαντάει η εργασία του Βάλτερ Πούχνερ για τα δρώμενα της Ελλάδας και της Βαλκανικής, παρουσιάζοντας 1668 περιπτώσεις δρωμένων στη φάση της μετάβασης από την εθιμοτυπία στη λαϊκή διασκέδαση και την απόλαυση.

Ο Βάλτερ Πούχνερ θέτει ως στόχο να τεκμηριώσει με ελληνικό υλικό από τα δρώμενα και τους αγερμούς του εορτολογίου μια υποθετική εξέλιξη, που οδηγεί από μεμονωμένα συστατικά στοιχεία του θεάτρου προς τις πρώτες πρωτοβάθμιες μορφές του λαϊκού θεάτρου, οι οποίες στηρίζονται πλέον σε διακριτούς ρόλους και τη διάδραση ή το διάλογο μεταξύ σκηνικών προσώπων, δημιουργώντας μια σκηνική πραγματικότητα η οποία διαφέρει από την κοινωνική.
Οι διάφορες φάσεις της «εξέλιξης» αυτής είναι η πομπή του αγερμού, τα συμβολικά αντικείμενα που περιφέρονται, οι συμβολικές πράξεις που τελούνται, οι μιμητικές συμπεριφορές στα δρώμενα, και
κυρίως το μασκάρεμα, που φτάνει σε συγκεκριμένους παραστατικούς ρόλους, σε πρακτικές οι οποίες, στην συνύπαρξη και σύμπραξή τους, δημιουργούν πλέον μια μικρή αυτοσχέδια σκηνή.

Στον πρώτο τόμο της θεατρολογικής λαογραφίας ο Βάλτερ Πούχνερ διασκευάζει και παρουσιάζει στα ελληνικά τη διατριβή του επί υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1977), μονογραφία για τα εθι-
μικά φαινόμενα στο ελληνικό εορτολόγιο και τις σχέσεις τους με το λαϊκό θέατρο.

Ο συγγραφέας μέσα από την ανάλυση και τον στοχασμό μάς υπενθυμίζει ότι στον γηρασμένο χρόνο οι άνθρωποι έχουν απολέσει την ικανότητα πραγματικά να γιορτάζουν και πραγματικά να πενθούν.

ISBN:
9789605279714
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
484
Έτος: 
2016
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον "Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη". Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.

Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη γένεση του θεάτρου από το μαγικοθρησκευτικό δρώμενο και από την κοινωνική τελετουργία; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο απαντάει η εργασία του Βάλτερ Πούχνερ για τα δρώμενα της Ελλάδας και της Βαλκανικής, παρουσιάζοντας 1668 περιπτώσεις δρωμένων στη φάση της μετάβασης από την εθιμοτυπία στη λαϊκή διασκέδαση και την απόλαυση.

Ο Βάλτερ Πούχνερ θέτει ως στόχο να τεκμηριώσει με ελληνικό υλικό από τα δρώμενα και τους αγερμούς του εορτολογίου μια υποθετική εξέλιξη, που οδηγεί από μεμονωμένα συστατικά στοιχεία του θεάτρου προς τις πρώτες πρωτοβάθμιες μορφές του λαϊκού θεάτρου, οι οποίες στηρίζονται πλέον σε διακριτούς ρόλους και τη διάδραση ή το διάλογο μεταξύ σκηνικών προσώπων, δημιουργώντας μια σκηνική πραγματικότητα η οποία διαφέρει από την κοινωνική.
Οι διάφορες φάσεις της «εξέλιξης» αυτής είναι η πομπή του αγερμού, τα συμβολικά αντικείμενα που περιφέρονται, οι συμβολικές πράξεις που τελούνται, οι μιμητικές συμπεριφορές στα δρώμενα, και
κυρίως το μασκάρεμα, που φτάνει σε συγκεκριμένους παραστατικούς ρόλους, σε πρακτικές οι οποίες, στην συνύπαρξη και σύμπραξή τους, δημιουργούν πλέον μια μικρή αυτοσχέδια σκηνή.

Στον πρώτο τόμο της θεατρολογικής λαογραφίας ο Βάλτερ Πούχνερ διασκευάζει και παρουσιάζει στα ελληνικά τη διατριβή του επί υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1977), μονογραφία για τα εθι-
μικά φαινόμενα στο ελληνικό εορτολόγιο και τις σχέσεις τους με το λαϊκό θέατρο.

Ο συγγραφέας μέσα από την ανάλυση και τον στοχασμό μάς υπενθυμίζει ότι στον γηρασμένο χρόνο οι άνθρωποι έχουν απολέσει την ικανότητα πραγματικά να γιορτάζουν και πραγματικά να πενθούν.