Libido Artistica - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789602217870

Libido Artistica

€22,50
€25,00
0
No votes yet
Τα μουσεία, τα θέατρα, οι χορευτικές σκηνές εξακολουθούν να επιλέγουν με κοινωνικά κριτήρια το κοινό τους, και αυτό συμβαίνει επειδή οι σιωπηρές συνθή... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Τα μουσεία, τα θέατρα, οι χορευτικές σκηνές εξακολουθούν να επιλέγουν με κοινωνικά κριτήρια το κοινό τους, και αυτό συμβαίνει επειδή οι σιωπηρές συνθήκες πρόσβασης στα έργα της επίσημης κουλτούρας -δηλαδή η πρόωρη επαφή με αυτά (συνδεδεμένη με την υψηλή κοινωνική καταγωγή), καθώς και η σχολική εκπαίδευση- παραμένουν ακόμη άνισα κατανεμημένες μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Επιβεβαιώνοντας ότι οι πολιτιστικές πρακτικές είναι προϊόν κοινωνικών καθορισμών και όχι "προσωπικών κλίσεων", όπως υποστηρίζει η ιδεολογία του "χαρίσματος", η παρούσα εργασία δείχνει ότι η μη εξέταση των κοινωνικών όρων που καθιστούν δυνατή την αισθητική διάθεση και ικανότητα αποτελεί τον βασικό όρο αναπαραγωγής αυτής της ιδεολογίας. Στη βάση μιας διαθεσιακής θεωρίας της δράσης, η εργασία αυτή προτείνει τις θεμελιώδεις αρχές παραγωγής της καλλιτεχνικής ζήτησης και, κατ’ επέκταση, κάθε πολιτιστικού προγράμματος που αποσκοπεί στην πρόσβαση όλων στα έργα τέχνης.

ISBN:
9789602217870
Εκδόσεις:
Μέγεθος: 
24x17
Σελίδες: 
480
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είναι πολιτικός επιστήμων (Concordia University, Canada) στη διεύθυνση Μελετών και Αξιολόγησης Κοινοτικών Προγραμμάτων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, π. στέλεχος της Γενικής Διεύθυνσης Προσωπικού και Διοίκησης και π. Πρόεδρος της Task Force για την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πτυχιούχος νομικής (McGill University, Canada) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Παντείου Πανεπιστημίου.

Τα μουσεία, τα θέατρα, οι χορευτικές σκηνές εξακολουθούν να επιλέγουν με κοινωνικά κριτήρια το κοινό τους, και αυτό συμβαίνει επειδή οι σιωπηρές συνθήκες πρόσβασης στα έργα της επίσημης κουλτούρας -δηλαδή η πρόωρη επαφή με αυτά (συνδεδεμένη με την υψηλή κοινωνική καταγωγή), καθώς και η σχολική εκπαίδευση- παραμένουν ακόμη άνισα κατανεμημένες μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Επιβεβαιώνοντας ότι οι πολιτιστικές πρακτικές είναι προϊόν κοινωνικών καθορισμών και όχι "προσωπικών κλίσεων", όπως υποστηρίζει η ιδεολογία του "χαρίσματος", η παρούσα εργασία δείχνει ότι η μη εξέταση των κοινωνικών όρων που καθιστούν δυνατή την αισθητική διάθεση και ικανότητα αποτελεί τον βασικό όρο αναπαραγωγής αυτής της ιδεολογίας. Στη βάση μιας διαθεσιακής θεωρίας της δράσης, η εργασία αυτή προτείνει τις θεμελιώδεις αρχές παραγωγής της καλλιτεχνικής ζήτησης και, κατ’ επέκταση, κάθε πολιτιστικού προγράμματος που αποσκοπεί στην πρόσβαση όλων στα έργα τέχνης.