Χορογραφώντας τη διαφορά
Λεπτομέρειες βιβλίου
Σε αυτό το βιβλίο η Ανν Κούπερ Όλμπραϊτ προτείνει στους αναγνώστες να δουν το σώμα ως πηγή πολιτισμικής ταυτότητας, ως φυσική παρουσία που κινείται με την αίσθηση του φύλου, της φυλετικότητας και του κοινωνικού νοήματος. Η Όλμπραϊτ, μέσα από τη βαθιά και ενδελεχή ανάλυση των σύγχρονων χορογραφιών, αναδεικνύει τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στον πολιτισμό και τα σώματα.
Οι σπουδές της στη φιλοσοφία και τον χορό τής επιτρέπουν να συνδυάσει την πράξη με τη θεωρία με τρόπο "σωματοποιημένο", έτσι που μια φιλόσοφος από μόνη της ή αντιστοίχως μια χορεύτρια πιθανόν να μην κατάφερναν με τόση επιτυχία. Ως χορεύτρια, που όμως είναι συγχρόνως και φεμινίστρια και φιλόσοφος, δεν περιορίζεται στη φόρμα του χορού ή τη μετάδοση μεταφορικών νοημάτων, αλλά στρέφεται και προς την υλική εμπειρία των σωμάτων. Αντιλαμβάνεται ότι η πολιτισμική αναπαράσταση καταγράφεται στο σώμα και με το βιβλίο της δίνει φωνή σε σπουδαία πολιτικά, ηθικά και καλλιτεχνικά ερωτήματα της εποχής μας. Αναλύοντας σημαντικές χορογραφίες της δεκαετίας του ’90, η συγγραφέας δεν επιχειρεί απλώς μια κριτική παρουσίαση του στυλ ή της τάσης αυτής της δεκαετίας, αλλά πολύ περισσότερο προσεγγίζει τις χορογραφίες αυτές με μια άλλη ματιά, καταδεικνύοντας ότι τα σώματα "παράγουν και παράγονται από τους πολιτισμικούς λόγους, του φύλου, της φυλής, της σεξουαλικότητας και της ηλικίας".
Σε αυτό το βιβλίο η Ανν Κούπερ Όλμπραϊτ προτείνει στους αναγνώστες να δουν το σώμα ως πηγή πολιτισμικής ταυτότητας, ως φυσική παρουσία που κινείται με την αίσθηση του φύλου, της φυλετικότητας και του κοινωνικού νοήματος. Η Όλμπραϊτ, μέσα από τη βαθιά και ενδελεχή ανάλυση των σύγχρονων χορογραφιών, αναδεικνύει τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στον πολιτισμό και τα σώματα.
Οι σπουδές της στη φιλοσοφία και τον χορό τής επιτρέπουν να συνδυάσει την πράξη με τη θεωρία με τρόπο "σωματοποιημένο", έτσι που μια φιλόσοφος από μόνη της ή αντιστοίχως μια χορεύτρια πιθανόν να μην κατάφερναν με τόση επιτυχία. Ως χορεύτρια, που όμως είναι συγχρόνως και φεμινίστρια και φιλόσοφος, δεν περιορίζεται στη φόρμα του χορού ή τη μετάδοση μεταφορικών νοημάτων, αλλά στρέφεται και προς την υλική εμπειρία των σωμάτων. Αντιλαμβάνεται ότι η πολιτισμική αναπαράσταση καταγράφεται στο σώμα και με το βιβλίο της δίνει φωνή σε σπουδαία πολιτικά, ηθικά και καλλιτεχνικά ερωτήματα της εποχής μας. Αναλύοντας σημαντικές χορογραφίες της δεκαετίας του ’90, η συγγραφέας δεν επιχειρεί απλώς μια κριτική παρουσίαση του στυλ ή της τάσης αυτής της δεκαετίας, αλλά πολύ περισσότερο προσεγγίζει τις χορογραφίες αυτές με μια άλλη ματιά, καταδεικνύοντας ότι τα σώματα "παράγουν και παράγονται από τους πολιτισμικούς λόγους, του φύλου, της φυλής, της σεξουαλικότητας και της ηλικίας".