Ρίμινι, η λησμονημένη νίκη - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
Ρίμινι, η λησμονημένη νίκη: Η συμμετοχή της Ελλάδας στις συμμαχικές επιχειρήσεις στην Ιταλία, 1944
SKU:
9789601697635

Ρίμινι, η λησμονημένη νίκη

Η συμμετοχή της Ελλάδας στις συμμαχικές επιχειρήσεις στην Ιταλία, 1944

€10,98
€12,20
0
No votes yet

Μετά το στασιαστικό κίνημα του Απριλίου του 1944 στη Μέση Ανατολή και την κατάρρευση του στρατιωτικού εποικοδομήματος,  η θέση  ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Αποστολή σε 48 ώρες

Λεπτομέρειες βιβλίου

Μετά το στασιαστικό κίνημα του Απριλίου του 1944 στη Μέση Ανατολή και την κατάρρευση του στρατιωτικού εποικοδομήματος,  η θέση  της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης κατέστη  εξαιρετικά δυσχερής, καθώς η  διαφαινόμενη πλέον νίκη των συμμαχικών δυνάμεων και η επικείμενη απελευθέρωση της Ελλάδας με απουσία  τακτικού εθνικού στρατού εγκυμονούσαν σοβαρούς εθνικούς κινδύνους για το μεταπολεμικό καθεστώς. Συνεπώς  η μεταπολεμική θέση της χώρας στο στρατόπεδο των νικητών καθιστούσε επιτακτική τη συμμετοχή ελληνικών μονάδων στις επιχειρήσεις των Συμμάχων  εναντίον του εχθρού στην Ιταλία. Τον Ιούνιο του 1944,  με εντολή της κυβέρνησης του Λιβάνου και υπό την επίβλεψη  των Βρετανών, αρχίζει η συγκρότηση και εκπαίδευση μιας «νομιμόφρονος» ταξιαρχίας, της ΙΙΙης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας,  διοικητής της οποίας  ορίστηκε ο  συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος. Η συμμετοχή της ΙΙΙης ΕΟΤ  στο πλευρό των Συμμάχων στο πλαίσιο της Επιχείρησης Ελαία και η συμβολή της στη διάσπαση της Γοτθικής Γραμμής υπήρξε καθοριστική. Η ιταλική πόλη του Ρίμινι κατελήφθη στις 21 Σεπτεμβρίου 1944  από τους Έλληνες μαχητές έπειτα από σκληρές μάχες με τις δυνάμεις του Άξονα και η ελληνική σημαία κυμάτισε  στο δημαρχείο της πόλης. Η κατάληψη  του Ρίμινι  από τις δυνάμεις της «Ταξιαρχίας του Ρίμινι» (όπως επικράτησε να αναφέρεται) δύο χρόνια μετά τη μάχη του Ελ Αλαμέιν επανέφερε την Ελλάδα στο στρατόπεδο των νικητών εξασφαλίζοντάς της το αναγκαίο περιθώριο για τη διεκδίκηση απαράγραπτων εδαφικών απαιτήσεων στο συνέδριο ειρήνης που θα ακολουθούσε.

ISBN:
9789601697635
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Σελίδες: 
272
Έτος: 
2022
H Μαρίνα Πετράκη σπούδασε Κλασικές Σπουδές στο Kαίμπριτζ και Ευρωπαϊκή Ιστορία στο Open University της Αγγλίας. Είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Kεντ στη Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία, στο οποίο είναι και τακτική ομιλήτρια. Είναι μέλος του Institute of Historical Research της Αγγλίας. Το αντικείμενο των ερευνών της αφορά γεγονότα που διαδραματίστηκαν, και προσωπικότητες που έζησαν, από την εποχή της μεταξικής δικτατορίας μέχρι το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου. Σχετικές δημοσιεύσεις της συμπεριλαμβάνονται σε πρακτικά συνεδρίων και εξειδικευμένες εκδόσεις. Η Μαρίνα Πετράκη είναι παντρεμένη, έχει δύο κόρες και τρία εγγόνια. Το βιβλίο της "Ο μύθος του Μεταξά" έχει προταθεί για το διεθνές βραβείο Critos Prize.

Μετά το στασιαστικό κίνημα του Απριλίου του 1944 στη Μέση Ανατολή και την κατάρρευση του στρατιωτικού εποικοδομήματος,  η θέση  της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης κατέστη  εξαιρετικά δυσχερής, καθώς η  διαφαινόμενη πλέον νίκη των συμμαχικών δυνάμεων και η επικείμενη απελευθέρωση της Ελλάδας με απουσία  τακτικού εθνικού στρατού εγκυμονούσαν σοβαρούς εθνικούς κινδύνους για το μεταπολεμικό καθεστώς. Συνεπώς  η μεταπολεμική θέση της χώρας στο στρατόπεδο των νικητών καθιστούσε επιτακτική τη συμμετοχή ελληνικών μονάδων στις επιχειρήσεις των Συμμάχων  εναντίον του εχθρού στην Ιταλία. Τον Ιούνιο του 1944,  με εντολή της κυβέρνησης του Λιβάνου και υπό την επίβλεψη  των Βρετανών, αρχίζει η συγκρότηση και εκπαίδευση μιας «νομιμόφρονος» ταξιαρχίας, της ΙΙΙης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας,  διοικητής της οποίας  ορίστηκε ο  συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος. Η συμμετοχή της ΙΙΙης ΕΟΤ  στο πλευρό των Συμμάχων στο πλαίσιο της Επιχείρησης Ελαία και η συμβολή της στη διάσπαση της Γοτθικής Γραμμής υπήρξε καθοριστική. Η ιταλική πόλη του Ρίμινι κατελήφθη στις 21 Σεπτεμβρίου 1944  από τους Έλληνες μαχητές έπειτα από σκληρές μάχες με τις δυνάμεις του Άξονα και η ελληνική σημαία κυμάτισε  στο δημαρχείο της πόλης. Η κατάληψη  του Ρίμινι  από τις δυνάμεις της «Ταξιαρχίας του Ρίμινι» (όπως επικράτησε να αναφέρεται) δύο χρόνια μετά τη μάχη του Ελ Αλαμέιν επανέφερε την Ελλάδα στο στρατόπεδο των νικητών εξασφαλίζοντάς της το αναγκαίο περιθώριο για τη διεκδίκηση απαράγραπτων εδαφικών απαιτήσεων στο συνέδριο ειρήνης που θα ακολουθούσε.