Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 5. Γράμμος - Βίτσι: Τα βουνά του εφιάλτη - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789609487719

Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 5. Γράμμος - Βίτσι: Τα βουνά του εφιάλτη

€1,99
€3,50
0
No votes yet

Η ίδρυση του ΝΑΤΟ, η ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν, το σχέδιο Μάρσλαλ και η άφιξη στην Ελλάδα του αμερικανικού αντιστράτηγου Τ. Βαν Φλιπ πύκνωσαν τα ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

Η ίδρυση του ΝΑΤΟ, η ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν, το σχέδιο Μάρσλαλ και η άφιξη στην Ελλάδα του αμερικανικού αντιστράτηγου Τ. Βαν Φλιπ πύκνωσαν τα σύννεφα στο πολιτικο-στρατιωτικό τοπίο της χώρας. Την ώρα που η Αθήνα ετοιμαζόταν για τη μεγάλη μάχη, η ρήξη Ζαχαριάδη - Βαφειάδη δημιουργούσε νέα δεδομένα. Η μετατροπή του ΔΣΕ σε "τακτικό λαϊκοεπαναστατικό στρατό", σύμφωνα με τον ηγέτη του ΚΚΕ, θα ήταν η απαρχή της νίκης. Όμως οι πρώτες βόμβες ναπάλμ στον Γράμμο έδειχναν το δρόμο της ήττας και η πτώση του 2520 έγραφε το τέλος του ελληνικού εμφυλίου. Η ηγεσία του ΚΚΕ αγνοούσε ότι ο Στάλιν δεν ενδιαφερόταν για την Ελλάδα, ο Τίτο προτιμούσε στον νότο ένα δυτικόφιλο κράτος και έκλεισε τα σύνορα, ενώ ο Ν. Ζαχαριάδης, σε μια προσπάθεια να περισώσει ό,τι μπορούσε, έκανε ένα ακόμα πολιτικό λάθος. Τάχθηκε υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου σλαβομακεδονικού κράτους. Και στις 15 Οκτωβρίου 1949, ο "Μεσσίας" του ΚΚΕ θα υποστηρίξει ότι "ο ΔΣΕ δεν κατέθεσε τα όπλα, μα μονάχα τα έθεσε παρά πόδα"...

ISBN:
9789609487719
Μέγεθος: 
22x15
Σελίδες: 
187
Έτος: 
2011
Ο Σόλων Ν. Γρηγοριάδης (1912-1994) γεννήθηκε στην Καστοριά. Αποφοίτησε από τη σχολή Ναυτικών Δοκίμων και ονομάστηκε σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού το 1932. Από το 1935 άρχισε τη δημοσιογραφική του καριέρα στην εφημερίδα "Έθνος" ως αρθρογράφος, σε θέματα διεθνούς στρατηγικής, πολιτικής και οικονομίας. Διετέλεσε διευθυντής του "Ρίζου της Δευτέρας" (1946-47) και του "Ταχυδρόμου" (1950) και διευθυντής σύνταξης της "Ακροπόλεως " (1950-66). Στη διάρκεια της Κατοχής εργάστηκε στον αντιστασιακό Τύπο, ενώ διετέλεσε επίσης εθνοσύμβουλος στις Κορυσχάδες και διοικητής μοίρας του αντάρτικου Ναυτικού (ΕΛΑΝ). Υπήρξε ο πρώτος 'Ελληνας δημοσιογράφος που καθιέρωσε τα ιστορικά αναγνώσματα στον ημερήσιο, εβδομαδιαίο και περιοδικό Τύπο (δημοσίευσε πάνω από 200). Πολλά άρθρα του για τη διεθνή στρατηγική και πολιτική δημοσιεύτηκαν σε ξένες μεγάλες εφημερίδες ή αναδημοσιεύτηκαν σε επίσημες στρατιωτικές επιθεωρήσεις του εξωτερικού. Ελαβε μέρος σε πολλές αποστολές, με σημαντικότερες αυτές στην Πολωνία (1939), στην Αίγυπτο (1939), σε Φινλανδία και Γαλλία (1940), στο Βερολίνο (1953), στο Βιετνάμ (1966), στην Πράγα (1968) κ.α. Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται τα εξής βιβλία: "Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974", "Συνοπτική Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, Δεκέμβρης - Εμφύλιος 1944-1949", "Οικονομική Ιστορία Ελλάδας", "Τα Φοβερά Ντοκουμέντα: Δεκέμβριος 1944", "Τα Φοβερά Ντοκουμέντα: Ο εμφύλιος 1946-49", "Τα Φοβερά Ντοκουμέντα: Μετά τον εμφύλιο", κ.ά. Για το δημοσιογραφικό και συγγραφικό του έργο τιμήθηκε με το βραβείο "Αθανάσιος Μπότσης". Διετέλεσε μέλος της 'Ενωσης Συντακτών. Πέθανε στην Αθήνα, το 1994.

Η ίδρυση του ΝΑΤΟ, η ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν, το σχέδιο Μάρσλαλ και η άφιξη στην Ελλάδα του αμερικανικού αντιστράτηγου Τ. Βαν Φλιπ πύκνωσαν τα σύννεφα στο πολιτικο-στρατιωτικό τοπίο της χώρας. Την ώρα που η Αθήνα ετοιμαζόταν για τη μεγάλη μάχη, η ρήξη Ζαχαριάδη - Βαφειάδη δημιουργούσε νέα δεδομένα. Η μετατροπή του ΔΣΕ σε "τακτικό λαϊκοεπαναστατικό στρατό", σύμφωνα με τον ηγέτη του ΚΚΕ, θα ήταν η απαρχή της νίκης. Όμως οι πρώτες βόμβες ναπάλμ στον Γράμμο έδειχναν το δρόμο της ήττας και η πτώση του 2520 έγραφε το τέλος του ελληνικού εμφυλίου. Η ηγεσία του ΚΚΕ αγνοούσε ότι ο Στάλιν δεν ενδιαφερόταν για την Ελλάδα, ο Τίτο προτιμούσε στον νότο ένα δυτικόφιλο κράτος και έκλεισε τα σύνορα, ενώ ο Ν. Ζαχαριάδης, σε μια προσπάθεια να περισώσει ό,τι μπορούσε, έκανε ένα ακόμα πολιτικό λάθος. Τάχθηκε υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου σλαβομακεδονικού κράτους. Και στις 15 Οκτωβρίου 1949, ο "Μεσσίας" του ΚΚΕ θα υποστηρίξει ότι "ο ΔΣΕ δεν κατέθεσε τα όπλα, μα μονάχα τα έθεσε παρά πόδα"...