Του εμφυλίου - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789602366240

Του εμφυλίου

€14,13
€15,70
0
No votes yet
"Δεν είχανε περάσει ούτε δέκα μέρες που φίλοι από το Κερατσίνι με είχανε ειδοποιήσει να μην ξεγελαστώ και πατήσω το πόδι μου εκεί. Κίνδυνος θάνατος. Μ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Αποστολή σε 48 ώρες

Λεπτομέρειες βιβλίου

"Δεν είχανε περάσει ούτε δέκα μέρες που φίλοι από το Κερατσίνι με είχανε ειδοποιήσει να μην ξεγελαστώ και πατήσω το πόδι μου εκεί. Κίνδυνος θάνατος. Με γυρεύανε δύο Μανιάτες αστυνόμοι, που είχανε ορκιστεί πως, άμα με πιάνανε, δε θα 'βγαινα ζωντανός από τα χέρια τους. Με θεωρούσαν, λέγανε, υπεύθυνο ότι πρωτοστάτησα, όταν χιλιάδες άνθρωποι, στην Απελευθέρωση, πολιόρκησαν το Τμήμα που υπηρετούσαν και αξίωσαν από το διοικητή τους να τους συλλάβει, γιατί είχανε παραδώσει στους Γερμανούς πολλά παιδιά που, στη συνέχεια, εκτελέστηκαν".

Ένας παλιός αφορισμός, από το 17ο αιώνα, έλεγε ότι "ο εμφύλιος πόλεμος είναι από τις πολύπλοκες εκείνες αρρώστιες στις οποίες το φάρμακο που δίνεις, για να θεραπευτεί ένα της σύμπτωμα, παροξύνει μερικές φορές τρία ή τέσσερα άλλα". Αυτό φαίνεται πως πάθαμε κι εμείς στην Ελλάδα. Και το καταλάβαμε όλοι μας μόνο μετά την 21η Απριλίου 1967. Μια οδυνηρή αφύπνιση που κατάργησε πολλές βεβαιότητες. Ιδίως στην πλευρά των νικητών του Εμφυλίου.

Σε κάθε περίπτωση, αισθάνομαι ένα χρέος στη γενιά μου, τη γενιά της Κατοχής και του Εμφυλίου, που, αποδεκατισμένη και βαθύτατα πληγωμένη από την ιστορία της μοίρας, υποχρεώθηκε να ζήσει και τη συγκλονιστική εμπειρία από τα νέα συμπτώματα της αρρώστιας αυτής της χώρας, "που τα παρόξυνε το φάρμακο του Εμφυλίου".

Σίγουρα, οι προσφιλείς μας απόντες από τα χρόνια του Εμφυλίου έχουν τουλάχιστον αυτό το πλεονέκτημα.

Τάκης Μπενάς

ISBN:
9789602366240
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
21x14
Σελίδες: 
292
Έτος: 
2018
Ο Τάκης Μπενάς γεννήθηκε το 1925 στον Πειραιά. Η Κατοχή τον βρίσκει μαθητή στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου και στη συνέχεια φοιτητή της Νομικής Σχολής. Μετέχει στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ Νέων και της ΕΠΟΝ, στον Πειραιά και το πανεπιστήμιο. Οι εμπειρίες του αυτές παρουσιάζονται στο βιβλίο του "Της Κατοχής", που κυκλοφόρησε το 1990. Την Κατοχή διαδέχεται ο Εμφύλιος και ο Τάκης Μπενάς θα κληθεί να πληρώσει το φόρο της γενιάς του. Καταδικάστηκε σε θάνατο από τα έκτακτα στρατοδικεία του Εμφυλίου και παρέμεινε τελικά δώδεκα χρόνια στη φυλακή, ως το 1960. Μια φοβερή περίοδος, γεμάτη βιωματικές εμπειρίες. Με την αποφυλάκιση του θα ξαναβρεθεί στο κίνημα της νεολαίας, γραμματέας αρχικά της Νεολαίας ΕΔΑ και από το 1964 της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Από το 1961 είναι μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και της Ε.Ε. της ΕΔΑ. Έχοντας διαφύγει τη σύλληψη, τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967, θα βρεθεί ανάμεσα στην ηγεσία του αντιδικτατορικού αγώνα της Αριστεράς για δύο χρόνια, ως το 1969. Παίρνει μέρος στην ίδρυση και τη διαμόρφωση του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1968. Φυλακίζεται με ισόβιες ποινές από τα στρατοδικεία της Χούντας το 1969 και θα βγει από τη Γιούρα του Ιωαννίδη την επόμενη μέρα της Μεταπολίτευσης, με την πτώση της Δικτατορίας. Από τότε ως το 1986, για δώδεκα χρόνια, μετέχει ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας και την ηγεσία του ΚΚΕ Εσωτερικού. Στον αριστερό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο έχουν δημοσιευτεί παρεμβάσεις, άρθρα και δημόσιες ομιλίες του, ιδιαίτερα στην εφημερίδα "Αυγή" και, μετά το 1988, στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Εποχή", στην ίδρυση της οποίας έλαβε μέρος.

"Δεν είχανε περάσει ούτε δέκα μέρες που φίλοι από το Κερατσίνι με είχανε ειδοποιήσει να μην ξεγελαστώ και πατήσω το πόδι μου εκεί. Κίνδυνος θάνατος. Με γυρεύανε δύο Μανιάτες αστυνόμοι, που είχανε ορκιστεί πως, άμα με πιάνανε, δε θα 'βγαινα ζωντανός από τα χέρια τους. Με θεωρούσαν, λέγανε, υπεύθυνο ότι πρωτοστάτησα, όταν χιλιάδες άνθρωποι, στην Απελευθέρωση, πολιόρκησαν το Τμήμα που υπηρετούσαν και αξίωσαν από το διοικητή τους να τους συλλάβει, γιατί είχανε παραδώσει στους Γερμανούς πολλά παιδιά που, στη συνέχεια, εκτελέστηκαν".

Ένας παλιός αφορισμός, από το 17ο αιώνα, έλεγε ότι "ο εμφύλιος πόλεμος είναι από τις πολύπλοκες εκείνες αρρώστιες στις οποίες το φάρμακο που δίνεις, για να θεραπευτεί ένα της σύμπτωμα, παροξύνει μερικές φορές τρία ή τέσσερα άλλα". Αυτό φαίνεται πως πάθαμε κι εμείς στην Ελλάδα. Και το καταλάβαμε όλοι μας μόνο μετά την 21η Απριλίου 1967. Μια οδυνηρή αφύπνιση που κατάργησε πολλές βεβαιότητες. Ιδίως στην πλευρά των νικητών του Εμφυλίου.

Σε κάθε περίπτωση, αισθάνομαι ένα χρέος στη γενιά μου, τη γενιά της Κατοχής και του Εμφυλίου, που, αποδεκατισμένη και βαθύτατα πληγωμένη από την ιστορία της μοίρας, υποχρεώθηκε να ζήσει και τη συγκλονιστική εμπειρία από τα νέα συμπτώματα της αρρώστιας αυτής της χώρας, "που τα παρόξυνε το φάρμακο του Εμφυλίου".

Σίγουρα, οι προσφιλείς μας απόντες από τα χρόνια του Εμφυλίου έχουν τουλάχιστον αυτό το πλεονέκτημα.

Τάκης Μπενάς