Αναμνήσεις από το βουνό - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789608087316

Αναμνήσεις από το βουνό

€4,05
€4,50
0
No votes yet
Σε λίγο έρχεται ο λοχαγός μου, Τάκης Παπαγεωργίου από τους Δομιανούς, που με αγαπούσε πολύ και με ρωτάει: "τι έκανες, ρε Καρτέρη;" Του είπα την ιστορί... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Εξαντλημένο στον εκδότη

Λεπτομέρειες βιβλίου

Σε λίγο έρχεται ο λοχαγός μου, Τάκης Παπαγεωργίου από τους Δομιανούς, που με αγαπούσε πολύ και με ρωτάει: "τι έκανες, ρε Καρτέρη;" Του είπα την ιστορία, δε μου είπε τίποτε, μόνο μαύρισε από στεναχώρια γιατί ήξερε ότι ο Φλωράκης δεν αστειεύεται.
Έπειτα από αρκετή ώρα ξαναπαρουσιάζεται ο καπετάν Γιώτης, ο ταγματάρχης Πυθαγόρας και ο λοχαγός μας. Μας κοίταζε με ένα άγριο και περιφρονητικό βλέμμα κι έφυγε. Τον πήγαν πιο πέρα οι δικοί μας καπεταναίοι και γυρίσανε. Σταματάνε μπροστά μας και μας λέει ο Πυθαγόρας: "ακούσατε την εντολή του αρχηγού. 'Ηταν να σας εκτελέσουμε ενώπιον του τάγματος για παράδειγμα". Εμείς που να βγάλομε φωνή. Είχαμε παγώσει από το φόβο. Και συνεχίζει ο ταγματάρχης: "τον παρακαλέσαμε να σας το χαρίσει, διότι ήλθατε κουρασμένοι και νηστικοί από τη Ρούμελη. Και σας χάρισε την ποινή. Τώρα να γίνετε καλοί αγωνιστές".

ISBN:
9789608087316
Εκδόσεις:
Συγγραφέας:
Μέγεθος: 
21x13
Σελίδες: 
86
Έτος: 
2003
Ο Παύλος Καρτέρης γεννήθηκε στον Άγιο Χαράλαμπο Ευρυτανίας (Έλοβα), το 1928. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου υπηρέτησε στον Δημοκρατικό Στρατό, από τον Ιούλιο του 1947 έως τον Μάιο του 1949. Την ίδια χρονιά βρέθηκε κατηγορούμενος για το φόνο συγχωριανού του στη διάρκεια του Εμφυλίου, ωστόσο αθωώθηκε, και από το 1950 έως το 1953 υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό. Μετά το γάμο του, εγκαταστάθηκε στο χωρίο της συζύγου του, το Παλαιόκαστρο Φθιώτιδας, όπου ασχολήθηκε με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ δημιούργησε συνεργείο οικοδομικών εργασιών με σημαντική δραστηριότητα. Το 1976 φοίτησε στην Επιμορφωτική Ιερατική Σχολή, χειροτονήθηκε ιερέας και τοποθετήθηκε στο Πιτσιωτά Φθιώτιδας, και το 1981 μετατέθηκε στο Παλαιόκαστρο.

Σε λίγο έρχεται ο λοχαγός μου, Τάκης Παπαγεωργίου από τους Δομιανούς, που με αγαπούσε πολύ και με ρωτάει: "τι έκανες, ρε Καρτέρη;" Του είπα την ιστορία, δε μου είπε τίποτε, μόνο μαύρισε από στεναχώρια γιατί ήξερε ότι ο Φλωράκης δεν αστειεύεται.
Έπειτα από αρκετή ώρα ξαναπαρουσιάζεται ο καπετάν Γιώτης, ο ταγματάρχης Πυθαγόρας και ο λοχαγός μας. Μας κοίταζε με ένα άγριο και περιφρονητικό βλέμμα κι έφυγε. Τον πήγαν πιο πέρα οι δικοί μας καπεταναίοι και γυρίσανε. Σταματάνε μπροστά μας και μας λέει ο Πυθαγόρας: "ακούσατε την εντολή του αρχηγού. 'Ηταν να σας εκτελέσουμε ενώπιον του τάγματος για παράδειγμα". Εμείς που να βγάλομε φωνή. Είχαμε παγώσει από το φόβο. Και συνεχίζει ο ταγματάρχης: "τον παρακαλέσαμε να σας το χαρίσει, διότι ήλθατε κουρασμένοι και νηστικοί από τη Ρούμελη. Και σας χάρισε την ποινή. Τώρα να γίνετε καλοί αγωνιστές".