Γλυκό πουλί της νιότης - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
SKU:
9789609487313

Γλυκό πουλί της νιότης

€4,41
€4,90
0
No votes yet
[...] Όπως σε κάθε έργο του Ουίλιαμς, βρίσκονται και στο "Γλυκό πουλί της νιότης" πολλά συμβολικά στοιχεία. Περισσότερα, μάλιστα, παρά ποτέ. Ο ήρωας τ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Λεπτομέρειες βιβλίου

[...] Όπως σε κάθε έργο του Ουίλιαμς, βρίσκονται και στο "Γλυκό πουλί της νιότης" πολλά συμβολικά στοιχεία. Περισσότερα, μάλιστα, παρά ποτέ. Ο ήρωας του έργου δεν στηρίζει τις φιλοδοξίες του παρά σε δώρα που τα χρωστάει μόνο στην Τύχη: την ομορφιά και τη γοητεία του. Γι' αυτό και τ' όνομά του, "Τσανς", που θα πει Τύχη. Αλλά και οι γιοι και τα γεννήματα της Τύχης, από την Τύχη αφανίζονται. Και τον Τσανς θα τον συντρίψουν τυχαία περιστατικά, που είναι πολύ αδύναμος για να τα ξεπεράσει. Αυτή του η αδυναμία κι αυτή η τυχαιότητα θα τον χωρίσουν για πάντα από τη "Χέβενλι", την "Ουρανία" αγαπημένη, τον αγνό, τίμιο Ουρανό, που ποθεί (όπως όλοι μας) ν' αποχτήσει, μα που τον μολύνει ο ίδιος όταν τον αγγίζει. Και μολύνοντάς τον, καταστρέφεται κι αυτός μαζί του... Πίσω από τον ώμο των δυο νέων, υψώνεται - σύμβολο της Επιτυχίας, της Αποτυχίας και της Μοίρας - η Αλεξάντρα ντελ Λάγκο. Είναι, θα έλεγες, όχι μόνο το θύμα, αλλά και η προσωποποίηση του Χρόνου. Που σέρνει μαζί του τον θρίαμβο και την ήττα, τη δύναμη και τη ματαιότητα, και που, φθείροντας τους άλλους, φθείρει αδιάκοπα τον ίδιο τον εαυτό του...

Έτσι, το "Γλυκό πουλί της νιότης", πέρ' από την "υπόθεση" του, πέρ' από τη βιαιότητά του, πέρα από τα επικαιρικά και τοπικά στοιχεία του, παίρνει τελικά τη μορφή σύγχρονης Αλληγορίας γύρω στον Χρόνο - τον Χρόνο με τα μύρια προσωπεία του, τα γελαστά και ματωμένα, τον Χρόνο, τον ανελέητο εχθρό, που υπάρχει μέσα στον καθένα μας και κατατρώγει όλων μας τα σπλάχνα...

Μάριος Πλωρίτης

ISBN:
9789609487313
Συγγραφέας:
Εικονογράφος: 
Μάριος Πλωρίτης
Μέγεθος: 
21x15
Σελίδες: 
110
Έτος: 
2010
Ο Τόμας Λάνιερ -όπως ήταν το πραγματικό του όνομα- γεννήθηκε το 1911 στο Κολόμπους του Μισισιπή. Σπούδασε στο Μισούρι, στο Σαιν Λιούις και στην Αϊόβα. Την περίοδο της φοιτητικής του ζωής γράφει και το πρώτο του θεατρικό έργο, "Κάιρο! Σαγκάη! Βομβάη!" Ακολούθησαν: "Τα αμερικάνικα μπλουζ", "Το μεγάλο αντίο", "Η Μάχη αγγέλων" και το έργο - σταθμός, "Ο επισκέπτης", που παίχτηκε στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη με μεγάλη επιτυχία και το οποίο απέσπασε το Βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης. Αναγνωρισμένος συγγραφέας πια, ο Ουίλιαμς συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό να γράφει και οι επιτυχίες έρχονται η μία μετά την άλλη. Από το 1947 έως το 1961 γράφει έργα που έμελλε να γίνουν μεγάλες επιτυχίες και να παίζονται μέχρι σήμερα, με την ίδια απήχηση στο κοινό: "Καλοκαίρι και καταχνιά", "Λεωφορείον ο Πόθος", "Τριαντάφυλλο στο στήθος", "Λυσσασμένη γάτα", "Ο Ορφέας στον Άδη", "Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι", "Γλυκό πουλί της νιότης", "Η νύχτα της Ιγκουάνα". Τα έργα του αμερικανού συγγραφέα χαρακτηρίζονται από απαισιοδοξία και όλα έχουν ως θέμα τους την αποτυχία και στο τέλος την καταστροφή των πρωταγωνιστών. Από το 1962 όμως και μετά τα πράγματα γίνονται δύσκολα γιά το διάσημο συγγραφέα. Τα έργα που γράφει σημειώνουν αποτυχία και καταφεύγει στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά. Πέθανε το 1983 μόνος, μέσα σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη. Άλλα έργα του είναι: "Γυάλινος κόσμος", "Περίοδος προσαρμογής", "Προς κατεδάφισην", καθώς και τα μυθιστορήματα: "Η ρωμαϊκή άνοιξη της κυρίας Στόουν", "Ανδρόγυνε, αγάπη μου", "Αναμνήσεις", κ.ά. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο ενώ έχει τιμηθεί τέσσερις φορές με το Βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης και δύο φορές με το Βραβείο Πούλιτζερ. Στην Ελλάδα το έργο του Τενεσή Ουίλιαμς είναι ιδιαίτερα αγαπητό και πολλά από τα έργα του έχουν ανεβεί στην ελληνική σκηνή.

[...] Όπως σε κάθε έργο του Ουίλιαμς, βρίσκονται και στο "Γλυκό πουλί της νιότης" πολλά συμβολικά στοιχεία. Περισσότερα, μάλιστα, παρά ποτέ. Ο ήρωας του έργου δεν στηρίζει τις φιλοδοξίες του παρά σε δώρα που τα χρωστάει μόνο στην Τύχη: την ομορφιά και τη γοητεία του. Γι' αυτό και τ' όνομά του, "Τσανς", που θα πει Τύχη. Αλλά και οι γιοι και τα γεννήματα της Τύχης, από την Τύχη αφανίζονται. Και τον Τσανς θα τον συντρίψουν τυχαία περιστατικά, που είναι πολύ αδύναμος για να τα ξεπεράσει. Αυτή του η αδυναμία κι αυτή η τυχαιότητα θα τον χωρίσουν για πάντα από τη "Χέβενλι", την "Ουρανία" αγαπημένη, τον αγνό, τίμιο Ουρανό, που ποθεί (όπως όλοι μας) ν' αποχτήσει, μα που τον μολύνει ο ίδιος όταν τον αγγίζει. Και μολύνοντάς τον, καταστρέφεται κι αυτός μαζί του... Πίσω από τον ώμο των δυο νέων, υψώνεται - σύμβολο της Επιτυχίας, της Αποτυχίας και της Μοίρας - η Αλεξάντρα ντελ Λάγκο. Είναι, θα έλεγες, όχι μόνο το θύμα, αλλά και η προσωποποίηση του Χρόνου. Που σέρνει μαζί του τον θρίαμβο και την ήττα, τη δύναμη και τη ματαιότητα, και που, φθείροντας τους άλλους, φθείρει αδιάκοπα τον ίδιο τον εαυτό του...

Έτσι, το "Γλυκό πουλί της νιότης", πέρ' από την "υπόθεση" του, πέρ' από τη βιαιότητά του, πέρα από τα επικαιρικά και τοπικά στοιχεία του, παίρνει τελικά τη μορφή σύγχρονης Αλληγορίας γύρω στον Χρόνο - τον Χρόνο με τα μύρια προσωπεία του, τα γελαστά και ματωμένα, τον Χρόνο, τον ανελέητο εχθρό, που υπάρχει μέσα στον καθένα μας και κατατρώγει όλων μας τα σπλάχνα...

Μάριος Πλωρίτης