Ο Τ.Σ. και το βιβλίο του "Κολιάτσου-Παγκράτι" από τις εκδόσεις Βακχικόν

Ο Τ. Σ. γεννήθηκε από Αθηναίους γονείς των οποίων οι οικογένειες είχαν διαφορετικό επίπεδο μόρφωσης, διαφορετική οικονομική άνεση και διαφορετικά πολιτικά πιστεύω. Μαθήτευσε στην Εράσμειο και τη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Παράλληλα, από το 1970 βοηθούσε ενεργά στην οικογενειακή επιχείρηση δερμάτινων ειδών.
Σπούδασε Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων στο Hildesheim της Γερμανίας. Μετά το τέλος των σπουδών και της στρατιωτικής θητείας, ανέλαβε κατ’ αποκλειστικότητα το ένα κατάστημα της οικογένειας. Άλλαξε το λογότυπο της επιχείρησης, τους προμηθευτές και έβαλε καινούργια είδη, αποκτώντας άλλη πελατεία και απογειώνοντάς την. Από το 1990 και για περισσότερα από είκοσι χρόνια παρακολούθησε μαθήματα μοντέρνου χορού, μιούζικαλ και κλακέτας σε αρκετές σχολές, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις για τις επιδόσεις του.
Το 1998 μια ασθένεια τον κράτησε μακριά από την επιχείρηση. Μετά το 2010 και τον θάνατο και των δύο γονιών του, απομακρύνθηκε και από την υπόλοιπη οικογένεια, αντιδρώντας έτσι σε όσα ψευδή διέδιδαν για τους γονείς του και την επιχείρηση. Από το 2017, άρχισε να καταγράφει κάποιες αναμνήσεις, θέλοντας έτσι να δείξει και μια διαφορετική πλευρά, την άλλη όψη του νομίσματος. Το 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν η συλλογή διηγημάτων του Αναμνήσεις μιας ζωής.

Στο βιβλίο σας Κολιάτσου-Παγκράτι από τις εκδόσεις Βακχικόν, διαβάζουμε και μαθαίνουμε την ιστορία ζωής του Τρύφωνα και της οικογένειάς του. Για να καταγράψει κάποιος, να αφηγηθεί, να αποτυπώσει την ιστορία ζωής μιας οικογένειας, έστω και αποσπασματικά, χρειάζεται να είναι νηφάλιος συναισθηματικά ή είναι προτιμότερο η πληθωρικότητα των συναισθημάτων, να τον συντροφεύει κατά τη διάρκεια της γραπτής αυτής εξιστόρησης; Εσείς πώς κινηθήκατε κατά τη συγγραφή του βιβλίου;
Λειτούργησαν πολλά ταυτόχρονα: Η κατάλληλη στιγμή για να ειπωθούν κάποιες σκέψεις. Ο σωστός χρόνος που μεσολάβησε. Η υποστήριξη από τους κατάλληλους ανθρώπους. Η ιδανική ώρα για να ταξινομηθούν και να καταγραφούν αυτά τα γεγονότα.

Διακρίνουμε πως πρόκειται για προσωπική καταγραφή, μια μορφή βιογραφίας της οικογένειας του συγγραφέα, που όμως εστιάζει σε συγκεκριμένες πτυχές, αυτές που τον θίγουν ως προσωπικότητα και αμφισβητούν το κύρος της πατρικής οικογένειας. 
Στην περίπτωση του Τρύφωνα, διαβάζουμε το πόσο τίμιος και αξιοπρεπής στάθηκε απέναντι στους γονείς και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, καθώς και στις επαγγελματικές του συνεργασίες και δοσοληψίες, ενώ ο ίδιος αδικήθηκε κατάφορα τόσο από συγγενικό πρόσωπο, όσο και από τη στάση των γονιών του. Τι είναι αυτό που μπορεί να αδρανοποιεί την όποια αντίδραση προστασίας των προσωπικών άμεσων συμφερόντων ενός ατόμου απέναντι σε άλλα μέλη της οικογένειας;
Το γεγονός ότι όλα αυτά συνέβησαν μαζί με κλονισμό της υγείας και το ότι η επιθυμία των γονιών ήταν πρωτίστως η οικονομική αποκατάσταση των εγγονιών και δευτερευόντως η δίκαιη κατανομή της περιουσίας.

Ιστορίες σαν και αυτής του Τρύφωνα συναντούμε σε ουκ ολίγες ελληνικές οικογένειες. Οι ρόλοι των ανθρώπων καθορίζονται από την παιδική τους ηλικία, διαμορφώνονται μεγαλώνοντας ή η ανάγκη είτε η περηφάνια κατευθύνουν τις πράξεις τους; Τι θα λέγατε για τους δικούς σας ήρωες του βιβλίου;
Καμία αλλαγή δεν υπήρξε στην προσωπικότητα των πρωταγωνιστών. Από το 1960 έως και το 2010, και ακόμα και μέχρι σήμερα, ισχύει το «Ο λύκος και αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του».

Με τη συγγραφή έρχεται η λύτρωση, η τιμωρία, η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ευτυχία; Ποια ήταν τα δικά σας κίνητρα για τη συγγραφή τόσο του πρώτου σας βιβλίου «Αναμνήσεις μια ζωής» (εκδ. Βακχικόν), όσο και του δεύτερου «Κολιάτσου-Παγκράτι»;
Η λύτρωση. Τα υπόλοιπα είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο».

Ετοιμάζετε κάποιο νέο έργο; Αν, ναι, θα θέλατε να μας αποκαλύψετε το θέμα του;
Υπάρχουν ήδη γραμμένα πάρα πολλά κείμενα. Στην πλειοψηφία τους αφορούν την οικογένεια Στέλλα.  Ο χρόνος θα δείξει αν προκύψουν ακόμα ένα ή δύο βιβλία, μετά από επιλογή και επεξεργασία κάποιων κειμένων.