Ο Λεωνίδας Καραΐσκος και το βιβλίο του "ΕΥ-Βρες το καλό", από τις εκδόσεις Key Books - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
10-11-2020

Ο Λεωνίδας Καραΐσκος και το βιβλίο του "ΕΥ-Βρες το καλό", από τις εκδόσεις Key Books

O Λεωνίδας Καραΐσκος γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει φυσική αγωγή και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στη μεγιστοποίηση αθλητικής επίδοσης και απόδοσης. Επίσης, έχει πραγματοποιήσει σπουδές στη μουσικοκινητική αγωγή, στο Sports Marketing, στην κινησιοπαιδαγωγική μέθοδο Σέρμπορν και στη μέθοδο Μοντεσόρι.

Μέσα από τους τομείς ευθύνης του, του δόθηκε η δυνατότητα να ταξιδέψει σε πολλούς προορισμούς του κόσμου, να συλλέξει εμπειρίες και να επικοινωνήσει με πολλούς ανθρώπους, έχοντας κοινή γλώσσα την εκπαίδευση, το βόλεϊ, τις ψυχοκινητικές δεξιότητες, τις σύγχρονες κινησιοπαιδαγωγικές μεθόδους, τον νευρογλωσσικό προγραμματισμό και τη συναισθηματική νοημοσύνη.

Είναι Υπεύθυνος Φυσικής Αγωγής και Σχολικού Αθλητισμού Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γ' Αθήνας, υποστηρίζοντας το έργο των συναδέλφων του εκπαιδευτικών. Είναι δημιουργός των ειδικών εκπαιδευτικών πλατφορμών epaizovolley.weebly.com, volleon.com  και e-swimming.weebly.com.

Κρατιόμαστε από τον τίτλο του βιβλίου σας Ευ – Βρες το καλό από τις εκδόσεις Key Books,  που προκαλεί την εκκίνηση ενός εσωτερικού διαλόγου αλλά και μιας εξωστρεφούς δράσης, ένα παιχνίδι, κάτι σαν το «παιχνίδι του θησαυρού» που παίζαμε παιδιά. Με την πεποίθηση ότι εφόσον υπάρχει κακό υπάρχει και καλό και το αντίστροφο, πόσο ψάξιμο να χρειάζεται άραγε για να βρεθεί το καλό; Το επίπεδο της συνείδησης του κοινωνικού συνόλου είναι τέτοιο ώστε το καλό να είναι ορατό στον καθημερινό μας βίο ή έχει καταλήξει αόρατο στις μέρες μας;
Το κακό τραβάει το μάτι και την προσοχή. ‘Ίσως κιόλας το επιβάλλει η έμφυτη τέχνη της επιβίωσης. Κοιτάς το κακό και σκέφτεσαι “μην μου συμβεί εμένα αυτό”. Το κοιτάς με δέος και αποτροπιασμό.  Αλλά ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.  Από το κακό δύσκολα θα πάρουμε ώθηση, το πιθανότερο είναι να μας τραβήξει προς τα κάτω. Πολλές φορές όμως το κακό είναι μια επιδερμική ασθένεια. Ήσσονος σημασίας θέματα γίνονται μια μαύρη επικάλυψη. Ας εκπαιδευτούμε να  βλέπουμε το καλό ή να το αποκαλύπτουμε.

Το «ευ» στη ζωή μας. Το βλέπουμε να μοστράρει γυαλιστερό γυαλιστερό σε εξώφυλλα περιοδικών και άρθρα του Διαδικτύου. Αναγνωρίζουμε τη σύνθεση των λέξεων; Επικοινωνούμε μεταξύ μας μιλώντας πραγματικά τις λέξεις; Διακρίνουμε την ενέργειά τους; Ποιες είναι οι δικές σας θέσεις ως το τι χρειαζόμαστε για να ανακαλύψουμε το «ευ» της καρδιάς μας;
Υπάρχει τεράστια δύναμη στις λέξεις. Η δασκάλα μου στο νευρογλωσσικό  προγραμματισμό Βαλερί Σαγιέρ επέμενε πολύ σε αυτό. Πριν πατήσεις το κλικ της αποστολής, δοκίμασε να ξαναγράψεις ένα τελειωμένο email ή μήνυμα στο chat με λίγο καλύτερο τρόπο. Μου αρέσει πολύ αυτό το βελτιωτικό παιχνίδι, πάντα υπάρχει περιθώριο να γίνεις λίγο καλύτερος. Ακόμα και μια λέξη να αλλάξεις, μπορεί να δώσει άλλη ενέργεια στο κείμενό σου, άλλη πειθώ στον λόγο σου. Και σαν ντόμινο πρακτικών, όσο πιο καλά γράφεις, όσο πιο όμορφα μιλάς, τόσο πιο ωραία μηνύματα θα δέχεσαι πίσω. Γενικά, το ΕΥ θα έρθει όταν εσωτερικά υπάρχει ισορροπία και ηρεμία. Θα έρθει αβίαστα, φυσικά και απλά. Το κλειδί στο ΕΥ της ζωής και καρδιάς μας  είμαστε εμείς οι ίδιοι με τον τρόπο που προετοιμαζόμαστε και εν τέλει  αντιδράμε σε ό,τι μας συμβαίνει.
 
Διαβάζουμε με μεγάλο ενδιαφέρον το βιογραφικό σας. Στεκόμαστε στην άθληση, τη μουσική, την κίνηση. Έχετε συνδυάσει την έκφραση του σώματος με το πνεύμα, την ψυχή, την πολλαπλή νοημοσύνη του ανθρώπου με τις γνώσεις και τις δεξιότητές σας, (συν)λειτουργώντας με/για τον συνάνθρωπο. Μέσα από όλη αυτήν την έντονη αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους γύρω σας –μιλάμε για κίνηση, αύξηση των παλμών της καρδιάς, σωματική καταπόνηση ως ένα βαθμό, αλλαγή του ρυθμού της αναπνοής, έκθεση συναισθημάτων- τι ήταν αυτό που σας προέτρεψε να επικοινωνήσετε τις εμπειρίες και ενδεχομένως το καταστάλαγμα των συλλογισμών σας για μια καθημερινότητα λιγότερο καταγγελτική και ψυχοφθόρα αλλά γεμάτη κατανόηση, απελευθέρωση και θετικά συναισθήματα σε ένα βιβλίο;
Στο συναισθηματικό κομμάτι από τον αθλητισμό διαλέγω  την ήττα, είναι κορυφαίο μάθημα η αποδοχή, η ανάγνωσή της και η μερική ή πλήρης επανάκαμψη από αυτήν.  Σε γενικές γραμμές, όλοι ωριμάζουμε μέσα από δύο εμπειρίες: τον πόνο της αποτυχίας και τη χαρά της επιτυχίας. Ιδού μία απλόχερη προσφορά του αθλητισμού. Κάποιοι ζουν τόσο μέτριες ζωές, που δεν ξέρουν όχι μόνο να κερδίζουν και να χάνουν αλλά δεν αναγνωρίζουν καν αν κερδίζουν ή αν χάνουν. Επίσης,  μέσω των καταστάσεων του παιχνιδιού έχεις προπονηθεί αρκετά με τους φόβους και μετά δύσκολα σκιάζεσαι. Στο πρακτικό κομμάτι κρατώ την δια βίου άσκηση και την έκρηξη των συνάψεων του εγκεφάλου. Η κίνηση είναι ένα θεραπευτικό κλειδί, που μπορείς να το βρεις και να το αξιοποιήσεις ακόμα και στην τρίτη ηλικία. Όσο γρηγορότερα όμως το ανακαλύψεις, τόσο καλύτερα για σένα και τους ανθρώπους σου. Σε μερικές θεραπείες γίνονται και θαύματα. Μπορώ να  αναγνωρίσω πλέον πολλά θαύματα που έχει κάνει ο αθλητισμός. Μαθαίνοντας να παρατηρώ καταστάσεις και ανθρώπους,  ταυτόχρονα προπονήθηκα για το λίγο παραπάνω που απαιτούσε το ΕΥ.

Το βιβλίο σας χωρίζεται σε κεφάλαια; Σε ιστορίες; Με ποια μορφή και τρόπο γραφής «πλάθετε» το ευ στις σελίδες του; Χρησιμοποιείτε εξειδικευμένη ορολογία και περισσότερο δοκιμιακό λόγο ή επιδιώκετε μια πιο άμεση κατάθεση ψυχής και επικοινωνία με τον αναγνώστη;
Καταθέτω την ψυχή μου, το ομολογώ. Είναι οι ιστορίες των ματιών μου, που για κάποιο απροσδιόριστο λόγο –που τελικά προσδιορίζεται στο κείμενο- μπήκαν στην ψυχή μου. Ίσως θα βρεις και ανείπωτες ιστορίες πολλών ματιών. Μπορεί να ταυτιστεί ο αναγνώστης, βλέπει  αυτές τις ανείπωτες δικές του στιγμές στις σελίδες του ΕΥ. Έρχονται με αναπάντεχη σειρά, όπως ίσως συμβαίνει σε μια ιδιαίτερη ημέρα της ζωής μας. Τα συναισθήματα και οι συγκινήσεις κόβουν ελεύθερα βόλτες στο ΕΥ. Θα σας εκμυστηρευτώ ότι πολλές φορές το πληκτρολόγιο σκουπίστηκε από σταλίδες δακρύων που είχε πάνω του κατά τη διάρκεια της γραφής.

Οι καιροί περίεργοι για την ανθρωπότητα, πολλοί αναζητούν μια σχεδία ψυχής διαβάζοντας βιβλία. Οι τίτλοι βιβλίων «πρώτων βοηθειών» αριθμούν πολλοί πάνω στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Τι είναι αυτό που κάνει την δική σας προσέγγιση και καταγραφή να διαφέρει από άλλα βιβλία της ίδιας κατηγορίας, δηλαδή της προσωπικής ανάπτυξης;
Το συναίσθημα και η περιγραφή ενθουσιάζει τους αναγνώστες, έτσι μου λένε και σας το μεταφέρω με ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη. Επίσης, οι εναλλαγές και οι εκπλήξεις  που ξεπροβάλλουν σαν γκεστ σταρ από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα, παίζουν ή θα παίξουν τον ρόλο τους.

Ετοιμάζετε κάποιο νέο έργο; Αν ναι, θα θέλατε να μας αποκαλύψετε κάτι γι’ αυτό;
Θα ήθελα να προσφέρω μια άλλη οπτική, ίσως ακόμα και ανακούφιση, σε γονείς όχι μόνο νέους (γονείς). Είναι μια καλή ευκαιρία και για μένα να αυτό-επαναπροσδιοριστώ. Ξέρετε, πολλές φορές  γράφω όσα γράφω για να ακούω κι εγώ. Μου κάνει πολύ καλό, είναι σαν ένα καμπανάκι επαναφοράς αυτό.  Είναι σα να βλέπεις τον καθρέφτη και μιλάς σε σένα. Αυτή, παρεμπιπτόντως, είναι μια ωραία καθημερινή άσκηση σύνδεσης με τον εαυτό σου.
 
Με τους περιορισμούς που επιβάλλει ο κόβιντ-19, πώς και πού μπορούν οι αναγνώστες να συναντηθούν μ’ εσάς και το βιβλίο σας;

Δεν υπάρχει περίπτωση κάποια ή κάποιος να θέλει να με συναντήσει και να μην συμβεί. Η χαρά μου είναι να συναντώ ανθρώπους, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος πλουτισμού. Φαντάσου από κάθε άνθρωπο να παίρνεις εκείνο που σε γοητεύει πιο πολύ. Πόσο ευεργετικό μπορεί να είναι όλο αυτό! Αυτές τις ημέρες σκοπεύω να «λιώσω» στο ποδήλατο στους δρόμους της έρημης Αθήνας. Να συμβεί παρέα με νέους φίλους αναγνώστες του ΕΥ,  θα περνούσε στη σφαίρα της απόλυτης υπαρξιακής χαράς.