Μικροί διάλογοι | Η εικονογράφος και ποιήτρια Ζακλίν Πολενάκη
Η Ζακλίν Πολενάκη είναι μια… πολυμορφική δημιουργός. Εικονογράφος με το προσωπικό της ιδιαίτερο στυλ, που την κάνει να ξεχωρίζει, μας συστήνεται καθημερινά μέσα από τις αναρτήσεις της. Ποιήτρια με επίσης δυνατό προφίλ, τη διαβάσαμε χάρη στην κυκλοφορία της ποιητικής της συλλογής «Τα απομεινάρια του σύμπαντος» εκδ. Θράκα. Ευαισθητοποιημένη, ενεργή, πολιτικοποιημένη και παράλληλα προστατευμένη εντός των τεχνών της, μας θυμίζει τις αυθεντικές καλλιτεχνικές φιγούρες που νοσταλγούμε, χωρίς ωστόσο να τις έχουμε γνωρίσει. Ποιητική η οπτική της για τον κόσμο, δίχως να αγνοεί την πραγματικότητα του ρεαλισμού που τον διαπερνά, χαιρόμαστε που μας δίνεται η ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί της.
Ζωγραφική, ποίηση, θέατρο, κόσμημα. Από μικρή ηλικία είχατε κλίση προς τις Τέχνες; Ποια από αυτές σας χτύπησε πρώτη την πόρτα και σε ποια ηλικία θυμάστε τον εαυτό σας να εκφράζεται μέσα από αυτές;
Από τότε που θυμάμαι έχω ανάγκη να έχω ένα χαρτί μπροστά μου κι ένα μολύβι στα χέρια μου. Όταν δεν μπορώ να το έχω, το φαντάζομαι. Φτιάχνω σκίτσα και ποιήματα μέσα στο μυαλό μου, τα περισσότερα χάνονται, όσα θυμάμαι καταλήγουν στο τετράδιο που υπάρχει πάντα στην τσάντα μου. Το θέατρο ήρθε πρόσφατα να συμπληρώσει το παζλ. Όλα μαζί ζωγραφική, ποίηση, θέατρο, λένε μια ιστορία και αυτή η ιστορία λέει ποια είμαι.
Η ποίηση στη ζωή σας. Μιλήστε μας για την πρώτη σας εκδοτική απόπειρα και τις εντυπώσεις που σας άφησε. Να περιμένουμε κάποια νέα έκδοση από εσάς; Αν ναι, θα συνδυάζατε την εικόνα με το κείμενο;
Η ποίηση είναι τεράστια αγάπη και ανάγκη. Είναι σαν να ανοίγει ο κόσμος και εμφανίζεται από μέσα κάτι άλλο, σαν μαγικό κόλπο. Η εκδοτική μου απόπειρα μεταμορφώθηκε σε βιβλίο το 2018 από τον Στάθη Ιντζέ και την Θράκα. Δεν πρόλαβα να το καταλάβω, έστειλα το βιβλίο, μου απάντησε ότι του άρεσε πολύ και θα το βγάλει. Ο τίτλος του Τα απομεινάρια του σύμπαντος. Έχω ένα σωρό ποιήματα σκορπισμένα σε χαρτιά, τα περισσότερα θα τα πετάξω, ότι μείνει θα γίνει κάποια στιγμή ένα δεύτερο βιβλίο. Να συνδυάσω εικόνα με κείμενο είναι μια ιδέα αλλά μόνο ως ιδέα υπάρχει προς το παρόν.
Η εικονογράφηση ενός βιβλίου είναι μια εύκολη υπόθεση; Τι είναι αυτό που θα σας ενθουσίαζε περισσότερο στην εργασία αυτή; Έχετε αγαπημένους συγγραφείς που θα θέλατε κάποια στιγμή να ζωγραφίσετε κάτι γι’ αυτούς;
Αν δεν υπάρχει κοινή γραμμή η όνειρο ή ιδέα ανάμεσα σε εικονογράφο και συγγραφέα είναι τρομερά δύσκολο και καταλήγει Τιτανικός, αν υπάρχει τότε μπορεί να σε πάει σε μέρος που δεν φαντάζεσαι ότι υπάρχει.
Οι τέχνες είναι μια μορφή ελευθερίας; Αν ναι, πώς εσύ θα βιώνατε αυτό το συναίσθημα μέσα από το θέατρο;
Το θέατρο είναι η τέχνη του εδώ και τώρα, το να βρίσκεται κανείς στο εδώ και τώρα είναι πολύ μεγάλη μορφή ελευθερίας.
Και μετά τις τέχνες το χάος ή πριν τις τέχνες το χάος; Στη χώρα μας, οι πολίτες αρέσκονται να συγκατοικούν με τις τέχνες ή προσδοκούν από αυτές κάτι που ενδεχομένως δεν έχουν να τους δώσουν κι ένας φαύλος κύκλος παρεξήγησης και απόρριψης των τεχνών συντηρείται;
Οι τέχνες είναι το νήμα που μας περνάει μέσα από το χάος. Στη χώρα μας φαίνεται να συμβαίνει το παράξενο να αγαπούν όλοι τις Τέχνες αλλά να θεωρούν τους καλλιτέχνες μη αναγκαίους. Θα σας πω λοιπόν το μεγάλο μυστικό. Πίσω από κάθε έργο τέχνης υπάρχει, ναι!, κάποιος/α/ο που δούλεψε για αυτό. Είμαστε άνθρωποι και έχουμε το δικαίωμα να ζούμε από την τέχνη μας.
Πού μπορούμε να σας συναντήσουμε διαδικτυακά αλλά και από κοντά;
Στην ιστοσελίδα μου:Zaklinpolenaki.com, στο facebook: Zaklin Polenaki, στο Παγκράτι:στο βιβλιοπωλείο Πλειάδες και στο Iguana’s στην Αρχελάου!