Η συγγραφέας Ευτυχία Γιαννάκη στις {σελίδες} για βιβλιόφιλους
Η Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία και εργάστηκε για αρκετά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Στην Τριλογία της Αθήνας, τη σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο, έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής τα βιβλία Στο πίσω κάθισμα (Ίκαρος, 2016) και Αλκυονίδες μέρες (Ίκαρος, 2017). Στο παρελθόν κυκλοφόρησε με ψευδώνυμο ένα ακόμη μυθιστόρημά της με τον τίτλο Χάρντκορ (Ωκεανίδα, 2000) που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Περισσότερα για την ίδια μπορείτε να δείτε στο www.giannaki.com
Κυρία Γιαννάκη, είστε ιδιαίτερα αγαπητή στους αναγνώστες αστυνομικής λογοτεχνίας, χωρίς αυτό βέβαια να σας απομονώνει από το να ασχοληθείτε και με άλλα λογοτεχνικά είδη.
Μετά το πρώτο σας βιβλίο «Στο πίσω κάθισμα», από την Τριλογία της Αθήνας, δεν έχει περάσει πολύς καιρός που μας παρουσιάσατε το δεύτερο, με τον τίτλο «Αλκυονίδες μέρες». Τι εισπράττετε από τους αναγνώστες, έχει την ίδια απήχηση με το πρώτο;
Το πρώτο βιβλίο είχε ως στόχο να συστήσει στους αναγνώστες τον κεντρικό πρωταγωνιστή των ιστοριών μου, τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο και την ομάδα του, καθώς και την σχέση του με την πόλη και την τρέχουσα κοινωνική πραγματικότητα. Όντως το αναγνωστικό κοινό, όχι μόνο αυτό της αστυνομικής λογοτεχνίας, τον υποδέχτηκε με θέρμη, ίσως επειδή πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που θέτει στο επίκεντρο τον τρέχοντα κοινωνικό προβληματισμό και δεν χρησιμοποιεί την πλοκή ή τον γρίφο ως αυτοσκοπό. Στο δεύτερο βιβλίο η γνωριμία του αναγνώστη με τον κεντρικό μου ήρωα γίνεται πιο βαθιά, το κοινωνικό σχόλιο εντείνεται και οι χαρακτήρες ξεδιπλώνουν περισσότερες πτυχές τους, οπότε αυτό που εισπράττω είναι ότι ο αρχικός ενθουσιασμός δίνει την θέση του σε μια σχέση που παγιώνεται ανάμεσα στον αναγνώστη και τους πρωταγωνιστές των ιστοριών μου. Στο τρίτο βιβλίο στόχος είναι να έχουμε την κορύφωση της προσωπικής ιστορίας του Χάρη Κόκκινου που διατρέχει ως κοινός άξονας τα τρία βιβλία, παρά την αυτονομία των επιμέρους υποθέσεων που χειρίζεται ο Αστυνόμος στο πλαίσιο της δουλειάς του. Μέσω αυτής της κορύφωσης θα έχουμε πλέον μια ολοκληρωμένη εικόνα όχι μόνο του πρωταγωνιστή των ιστοριών μου, αλλά και της προσωπικής μου ματιάς στην αστυνομική λογοτεχνία.
Υπάρχουν συνδέσεις μεταξύ των βιβλίων μεταξύ τους;
Και τα τρία βιβλία λειτουργούν ως ένα παζλ, κυρίως με το κοινό νήμα της προσωπικής ιστορίας του Αστυνόμου που διατρέχει τις ιστορίες από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία. Δεν έχουμε δηλαδή, μια τριλογία κατ’ όνομα, με τη σύνδεση να έγκειται απλώς στον κοινό γεωγραφικό προσδιορισμό των ιστοριών, άλλα μια ενότητα βιβλίων που έχουν ακριβώς ως στόχο να συστήσουν έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής στην προσωπική του ζωή. Μετά την τριλογία ο κεντρικός μου ήρωας δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιος, όπως δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια η πόλη ή η χώρα μας μετά την περιπέτεια των τελευταίων χρόνων. Ο πρωταγωνιστής μου και οι ιστορίες μου έχουν ως στόχο να φέρουν στο φως αυτή την αλλαγή, την πτώση, την πολυπλοκότητα της καθημερινότητάς μας και δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε η πόλη.
Ποια είναι τα κοινά και οι διαφορές του ήρωά σας, του Χάρη Κόκκινου, σε σχέση με άλλους ήρωες της αστυνομικής λογοτεχνίας;
Ο Αστυνόμος μου, ο ψυχισμός του και οι προβληματισμοί του λειτουργούν ως καθρέφτης της κοινωνίας και τη εποχής μας. Επομένως έχει τις ρίζες του στους Έλληνες αστυνόμους που έχουν προηγηθεί της ύπαρξής του και δεν θα μπορούσε φυσικά να υπάρξει χωρίς αυτές τις αναφορές, αλλά από κει και πέρα φέρνει στο φως το τρέχον και την πολυπλοκότητά του. Θα έλεγα ότι αν οι ρίζες του βρίσκονται στο μεσογειακό νουάρ, στην χώρα μας, αλλά τα κλαδιά και τα φύλλα του απλώνονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, καθώς φωτίζονται από διαφορετικά ρεύματα και σχολές από την Σκανδιναβία, την Γαλλία και την Βρετανία. Η μοναδικότητα και άρα η διαφορά του θα έλεγα ότι έγκειται ακριβώς σε αυτή την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα, του λογοτεχνικού ύφους που τον συστήνει και των αναφορών του.
Ο τίτλος του δεύτερου βιβλίου σας, «Αλκυονίδες μέρες», παραπέμπει σε μια ύφεση πριν κάποιο ηχηρό φινάλε; Τι να περιμένουμε από το τρίτο βιβλίο της Τριλογίας της Αθήνας;
Στο τρίτο μέρος θα έχουμε την κορύφωση της Τριλογίας και όντως οι Αλκυονίδες Μέρες είναι η ανάπαυλα πριν την μεγάλη καταιγίδα και την τελική ανατροπή. Άλλωστε, αστυνομική λογοτεχνία χωρίς ανατροπές, είναι μάλλον δύσκολο να υπάρξει. Ζωή χωρίς ανατροπές δεν υπάρχει. Θα ξεδιπλωθεί λοιπόν μια ιστορία στα νότια προάστια της Αθήνας, ένα έγκλημα που θα φέρει τον αναγνώστη μπροστά όχι μόνο σε κοινωνικά, αλλά και σε βαθύτερα υπαρξιακά ζητήματα. Θα έλεγα ότι στο πρώτο βιβλίο φωτίζω τις ρίζες του Αστυνόμου μου στην Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία, στο δεύτερο βιβλίο χαιρετίζω τις τρέχουσες τάσεις της αστυνομικής αφήγησης και τον αντίστοιχο κοινωνικό προβληματισμό της εποχής. Στο τρίτο πλέον, φέρνω στο φως τον βαθύτερο, τον πιο μύχιο υπαρξιακό προβληματισμό των ηρώων μου και παγιώνω το προσωπικό ύφος της λογοτεχνικής μου αφήγησης.
Τι γεννά ή μάλλον τι ενισχύει την εγκληματικότητα, ιδιαίτερα στις μέρες μας;
Η απάντηση θα έλεγα ότι δεν έχει να κάνει με την εποχή. Η απάντηση βρίσκεται μέσα μας. Ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ καθώς ξεκινούσε ο κόσμος. Η βία είναι ένα ζώο που κουβαλάμε και άλλοτε κοιμάται, επειδή ευνοούν οι συνθήκες, το περιβάλλον και άλλοτε ξυπνάει. Η Νιτσεϊκή αντίληψη ότι ο άνθρωπος δεν είναι ούτε ζώο, ούτε θεός και η αιώνια πάλη ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα που καθορίζουν τη φύση μας είναι αυτό που επιχειρεί να φωτίσει όχι μόνο η αστυνομική λογοτεχνία, αλλά η τέχνη συνολικά.
Θα θέλατε να αφιερώσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας «Αλκυονίδες μέρες» στους αναγνώστες;
«Ήταν σαν τα βιβλία να είχαν ανοίξει μια ρωγμή στο τείχος που τους χώριζε». Αυτή η φράση νομίζω ότι συνοψίζει την επαφή που επιδιώκει ένας συγγραφέας με τους αναγνώστες του, αλλά και οι αναγνώστες μεταξύ τους, καθώς μοιράζονται την αναγνωστική εμπειρία ως αναφορά για περαιτέρω προβληματισμό. Είναι η αναγκαιότητα και η δύναμη των ιστοριών που μοιραζόμαστε που μας ενώνει.
Πού μπορούμε να σας συναντήσουμε ηλεκτρονικά αλλά και πρόσωπο με πρόσωπο;
Ηλεκτρονικά μπορείτε να δείτε περισσότερα για μένα στο www.giannaki.com και στις σελίδες κοινωνικής μου δικτύωσης. Φυσικά μπορείτε αν με συναντήσετε σε κάποια παρουσίαση των βιβλίων μου ή τυχαία, σε κάποια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, τον χειμώνα και στην Πάρο το καλοκαίρι.