Συγγραφέας του μήνα: Αλέκα Τρίπου-Μάνου - Nakasbookhouse.gr Skip to main content
30-06-2017

Συγγραφέας του μήνα: Αλέκα Τρίπου-Μάνου

 Η Αλέκα Τρίπου - Μάνου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Σχολής Κοινωνικής Εργασίας και της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Εργάζεται ως κοινωνική λειτουργός στη Νομαρχία Αθηνών. Είναι παντρεμένη με τον Άλκη Μάνο και έχει τρία παιδιά, τον Αιμίλιο, τη Λυδία και τη Νεφέλη.

Αυτήν τη χρονική περίοδο, τι διαβάζετε; Συνήθως διαβάζετε ένα βιβλίο τη φορά ή και περισσότερα;
Μόλις διάβασα το βιβλίο Σινιάλα με καθρέφτες της Έλσα Χίου.  Ήταν ασυνήθιστο, με ταξίδεψε, το βρήκα απροσδόκητα καλό, εξαιρετικό θα έλεγα.
Να διαβάζω δυο τρία βιβλία ταυτόχρονα το έχω κάνει ελάχιστες φορές και μόνο όταν το πρώτο δεν με τράβαγε αρκετά. Οπότε και το παρατούσα μετά. Πάντως  αρκετά από τα βιβλία που έχω διαβάσει μετά από χρόνια τα διαβάζω ξανά. Τώρα αρχίζω το Η κλέφτρα των βιβλίων κι είμαι όλο χαρά.  Έχω δει την ταινία, με συγκίνησε βαθύτατα και περιμένω με ανυπομονησία να βυθιστώ στις σελίδες και του βιβλίου.

Η σχέση σας με το βιβλίο πότε ξεκίνησε; Ένα αγαπημένο βιβλίο-σταθμός από το παρελθόν που διαβάσατε και θα το προτείνατε σε άλλους;
Από τότε που μπορούσα να διαβάζω διάβαζα. Μάλιστα ως παιδί ένα βιβλίο ήταν πάντα το καλύτερό μου δώρο.  Και ακόμα και σήμερα, θα έλεγα, και συχνά  αναρωτιέμαι γιατί οι δικοί μου άνθρωποι δεν μου χαρίζουν βιβλία αλλά προτιμούν άλλου είδους δώρα.  Τέλος πάντων, τα παραμύθια του Άντερσεν είναι ένα από τα πρώτα βιβλία της παιδικής μου ηλικίας που θυμάμαι και με είχε εντυπωσιάσει βαθιά.
Ανάμεσα σε όλα τα βιβλία που έχω διαβάσει, αν και μου είναι αφάνταστα δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο ένα, θα  καταλήξω στο Η μωβ ομπρέλα της Άλκης Ζέη, ένα βιβλίο διαχρονικό,  με γλώσσα φυσική και πλούσια, υπέροχη πλοκή εξαιρετική και τη χαρακτηριστική παιδική οπτική που συναντάμε σε όλα τα βιβλία της Αλκης Ζέη, την αναπαράσταση του κόσμου από σκοπιά παιδική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως κάνω επανειλημμένα αναφορές από τη Μωβ ομπρέλα του στο τρίτο βιβλίο του "Σκανταλιάρη"  (όπως με την ξαδέλφη των γειτόνων του έχει κάνει το όνομά της από Ελευθερία Λέτρω, τον Άλκη που κρεμάει από τη συκιά μια ομπρέλα και στο χερούλι της στερεώνει ένα  καλάθι με τον σκύλο του μέσα, αλλά και τον Αποστόλη που παίρνει κατά γράμμα την προτροπή του Άλκη πως είναι για τα πανηγύρια και πάει στο πανηγύρι). Ε,  Η μωβ ομπρέλα  είναι ένα βιβλίο που θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε μικρούς και μεγάλους.

Η πηγή έμπνευσης για εσάς, προκειμένου να ξεκινήσετε τη συγγραφή ενός βιβλίου; Υπάρχουν θέματα που σας συγκινούν περισσότερο;
Δύσκολο να αναφερθώ σε κάτι συγκεκριμένο, ο,τιδήποτε μπορεί να μου χρησιμεύσει σαν έναυσμα να ξεκινήσω μια ιστορία.  Τα θέματα πάντως που με συγκινούν  περισσότερο αφορούν προβλήματα κοινωνικά, σχέσεων, υγείας, διαφορετικότητας, κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και ο,τιδήποτε απασχολεί  παιδιά κι εφήβους.  Σε κάποιο από επόμενα  βιβλία της σειράς του σκανταλιάρη θα αναφερθώ οπωσδήποτε στο θέμα του bulling, υποδεικνύοντας παράλληλα πρακτικούς τρόπους  αντιμετώπισής του. Αλλά έχω υπόψη και άλλα θέματα, όπως των προβλημάτων που απορρέουν από την υπερβολική χρήση της τεχνολογίας, αλλά και σχετικά με τη στάση που πρέπει να κρατάμε απέναντι σε ανθρώπους ή ομάδες σε ανάγκη, βοηθώντας με υγιή τρόπο αλλά και χωρίς να επιτρέπουμε να μας χειραγωγούν ή να μας εκμεταλλεύονται.  Όλα αυτά βέβαια θα προσπαθήσω και πάλι να τα περάσω με πλάκα, με χιούμορ, κι αποφεύγοντας εντελώς το διδακτισμό.

Πείτε μας για τα βιβλία της σειράς Το τετράδιο ενός σκανταλιάρη (εκδόσεις Χάρτινη Πόλη) και τα μηνύματα που περνάτε μέσα από αυτά. Γιατί το παιδί να προτιμήσει τον δικό σας ήρωα για συντροφιά;
Από τη μια οι ιστορίες του μικρού Νικόλα, που μου άρεσαν πολύ και από την άλλη η κόρη μου, που έβλεπα να έχει βάλει κατά μέρος άλλου είδους βιβλία και να διαβάζει μετά μανίας το ημερολόγιο του σπασίκλα, μου δημιούργησαν τη διάθεση να γράψω μια  ιστορία για ένα αγόρι στην Ελλάδα του σήμερα. Οι ιστορίες μου όμως δεν είχαν καμία σχέση με του σπασίκλα,  κατ’ αρχάς  είναι ενταγμένες στην ελληνική πραγματικότητα,  υπάρχουν και κορίτσια ηρωίδες -η αδελφή του Άλκη, η Μαίρη, η Λέτρω- έχουν πρωτότυπη και πιο σύνθετη πλοκή και  ταυτόχρονα περνάνε και διάφορα μηνύματα. 

Στο Κούρεμα γουλί υπάρχει η ευαισθητοποίηση στο θέμα της αρρώστιας του συμμαθητή και στα συναισθήματα μειονεξίας, αδυναμίας και απομόνωσης που ο ίδιος βιώνει, επομένως στο θέμα της ενσυναίσθησης  υποδηλώνοντας παράλληλα έναν πρακτικό τρόπο όπου μπορεί κάποιος να αναλάβει δράση και να βοηθήσει αποτελεσματικά.   Επίσης γίνεται και μια αναφορά στο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων και στα συναισθήματα φόβου, αδιαφορίας, ενόχλησης αλλά και βοήθειας προς αυτά.

Στο Φιάσκα απανωτά το θέμα της συνεχιζόμενης πρακτικής συμπαράστασης  προς το συμμαθητή  αναφέρεται αβίαστα ως κάτι πολύ φυσικό και δεδομένο, ενώ στο τέλος η συνάντηση με ένα προσφυγάκι  κάνει τον Άλκη να ταρακουνηθεί, να ξυπνήσει, να συνειδητοποιήσει τη δική του - καλή -κατάσταση αλλά και να τοποθετηθεί απέναντι σ ε άλλα παιδιά που είναι λιγότερο τυχερά από το ίδιο και να ευαισθητοποιηθεί να τα βοηθήσει.

Στο Χαμένοι θησαυροί συναντούμε την αναζήτηση ενός θησαυρού από τον Άλκη και την παρέα του, όπου όμως το βάρος δίνεται στην περιπέτεια της αναζήτησης και καθόλου στον ίδιο το θησαυρό,  ενώ η αξία αυτού καθεαυτού του θησαυρού υποτιμάται και άλλωστε καταλήγει στην κοινότητα χωρίς να στενοχωρηθεί κανείς. Αντίθετα όμως σε όλο το βιβλίο τονίζεται η χαρά του διαβάσματος λογοτεχνικών βιβλίων  και παροτρύνονται τα παιδιά να ασχοληθούν με το διάβασμα.
Ο Άλκης είναι ένα παιδί συνηθισμένο, με ανασφάλειες, όχι ιδιαίτερα καλός μαθητής, πειραχτήρι αλλά με -κατά βάθος- καλόκαρδη διάθεση, είναι ένας ήρωας με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί το κάθε παιδί και του φέρνει στην επιφάνεια τον σκανταλιάρικο αλλά και καλό του εαυτό! Για τον λόγο αυτό θεωρώ πως μπορεί να διασκεδάσει,  να συγκινήσει, να ενθουσιάσει  και να γίνει αγαπητός  σε πολλούς μικρούς φίλους.

Πού θα μπορούσαν οι μικροί και οι μεγάλοι αναγνώστες, να σας συναντήσουν;
Ενδεχομένως σε κάποιο χώρο των βιβλιοπωλείων. Αλλά δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα ήταν εύκολο να οργανωθεί. Πάντως αυτό που θα με ενδιέφερε και είναι άμεσα πραγματοποιήσιμο θα ήταν όσοι αναγνώστες μου θα ήθελαν να επικοινωνήσουν μαζί μου να το κάνουν μέσω της σελίδας του σκανταλιάρη στο Facebook. Θα επιθυμούσα πολύ να μου στέλνουν παρατηρήσεις, σχόλια, ερωτήσεις, ακόμα και ιδέες που θα μπορούσα να συμπεριλάβω σε ένα επόμενο βιβλίο της σειράς. Ξέρω πως παιδιά αυτής της ηλικίας δεν είναι -και καλώς δεν είναι- εξοικειωμένα ακόμα με τα κοινωνικά δίκτυα. Έστω όμως και με την άδεια και υπό την επίβλεψη των γονιών τους θα μπορούσαν να επιχειρήσουν κάτι τέτοιο. Θα μου έδινε μεγάλη χαρά!

 

Βιβλία της συγγραφέως
Το τετράδιο ενός σκανταλιάρη-1 Κούρεμα γουλί, http://www.nakasbookhouse.gr/paidika-efivika/paidiki-logotehnia/elliniki...
Το τετράδιο ενός σκανταλιάρη-2 Φιάσκα απανωτά, http://www.nakasbookhouse.gr/paidika-efivika/paidika-komiks-hioymor/anek...
Το τετράδιο ενός σκανταλιάρη-3 Χαμένοι θησαυροί, http://www.nakasbookhouse.gr/paidika-efivika/paidiki-logotehnia/elliniki...